Γράφει ο Γιώργος Κακούρης, 10.7.2011

Συνομιλίες έχουμεν με μπίραν τζαι Pink Floyd στο ξεχασμένον παρκούιν του δημαρχείου.

Συνομιλίες έχουμεν με τους μετανάστες με τις κιθάρες που παίζουν μουσική απέναντι που το μαυσωλείον των κρεμμασμένων επισκόπων στην Φανερωμένη.

Συνομιλίες έχουμε όταν μαχούμαστεν να καταλάβουμε αν τζείνες οι καμπάνες που δονούν το απόγευμα της Λευκωσίας έν' που την ορθόδοξη την εκκλησία, την καθολική ή την λατινική.

Συνομιλίες έχουμε άμαν μεικτή παρέα "μουσουλμάνων" τζαι "χριστιανών" περιπαίζουμε τον ήχο τού κλειστού τηλεφώνου που ακούεται μόλις τελειώσει ο χότζιας το κάλεσμα στους πιστούς τής Λευκωσίας σε live streaming.

Συνομιλίες έχουμεν, χωρίς λόγια, στο τοιχούιν ενός πρώην σπιθκιού, πρώην φυλάκιου, νυν χαλαμάντουρου στην νεκρή ζώνη, ακούοντας αράπικον ούτιν να σμίεται με κυπριακούς ήχους.

Συνομιλίες έχουμε την ώραν που ένας ταξιτζής στην "πλατεία" Ελευθερίας λαλεί πελλάρες, προκαλώντας ένα από κοινού μειδίαμα με τον Πακιστανό που επήεν τζαι τζείνος να πιάσει βραστόν αφκό στις θκυό το πρωί.

Συνομιλίες έχουμεν άμαν ο σινιέ γάμος σκορπά τα κονφετί του πάνω που τον καφέν τού απογεύματος.

Συνομιλίες έχουμε συγκρίνοντας πώς έν' τα πράματα στον στρατό "τους" τζαι στον "στρατό" μας.

Συνομιλίες έν' βρακάες αβέβαιης εθνοτικής προέλευσης μπροστά που το Λήδρα Πάλας, καθ' οδόν, ή επιστρέφοντας που λαογραφική σύναξη.

Συνομιλίες εν λοκκούμι τούρτζικο τζαι ζιβανία στο πλαστικό ποτήρι.

Πάντως, συνομιλίες, τζείνον το πράμαν που μας εδείξαν στην ψηφιακή - στραβάρα μεσ' στα μμάθκια μας- τηλεόρασην 'εν το λαλείς.