"Από πολύ μικρή μου άρεσε να σχεδιάζω. Σχεδίαζα ό,τι έβλεπα γύρω μου. [...] Η Κύπρος της δεκαετίας του '60 ήταν καλλιτεχνικά απομονωμένη [...] Εντούτοις η απομόνωση αποδείχθηκε δημιουργική. Είχα περάσει τα προηγούμενα χρόνια βλέποντας ζωγραφική. Τώρα είχε έρθει η ώρα να ζωγραφίσω. Να αφήσω όλες τις εμπειρίες και τις επιδράσεις που είχα δεχθεί να βρουν το δρόμο τους στο έργο μου και στην πορεία να του δώσουν μορφή και να το εξελίξουν". Η Καίτη Στεφανίδου έφυγε από τη ζωή στις 24 Μαρτίου 2012. Έγραψε γι' αυτήν η ιστορικός τέχνης δρ Ελένη Νικήτα: "Ενώ δεν διεκδίκησε τη θέση που δικαιωματικά της ανήκει στην ιστορία της σύγχρονης κυπριακής τέχνης, ευτύχησε να της προσφέρει τη θέση αυτή η ίδια η ιστορία. Μια θέση που την κατατάσσει μεταξύ των ηγετικών μορφών αυτών που έδωσαν υπόσταση στην κυπριακή τέχνη του 20ού αιώνα" - δρ Ελένη Νικήτα.

[από την έκδοση "Καίτη Φασουλιώτου Στεφανίδου" | Εκδ. Εν Τύποις 2009]