Γράφει η Μ.Μ

"Και έτσι λοιπόν τα χρήματα τέλειωσαν και δεν υπήρχε τρόπος να αγοράσει κανείς φαγητό.
Δοκίμασαν τα πάντα για να βρουν χρήματα και να αγοράσουν φαγητό, όμως δεν γινόταν τίποτα επειδή τα χρήματα είχαν τελειώσει όλα. Οπότε οι μανάδες και οι πατεράδες προσπάθησαν να βρουν πράγματα που μπορούσαν να ξεφορτωθούν, πράγματα που έτρωγαν, πράγματα που έπιναν ή πράγματα που χρειάζονταν ζεστασιά. Έψαξαν τα σπίτια τους για τέτοια πράγματα. Πρώτα έφυγαν τα σκυλιά".
Η Χάτι Νέιλορ μετέφερε σε ένα θεατρικό κείμενο την αληθινή ιστορία ενός 4χρονου αγοριού που τρομοκρατημένο από τον βάναυσο πατριό του φεύγει από το σπίτι του. Στο κείμενο δόθηκε ο τίτλος "Ο Ιβάν και τα σκυλιά", γιατί αυτό το 4χρονο αγόρι, ο Ιβάν, επέζησε σε μια αγέλη με σκυλιά που τον φρόντιζαν, τον προστάτευαν και του έδιναν ζεστασιά. "Ο Ιβάν και τα σκυλιά" ανέβηκε στην Αθήνα σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, με τον ψηλόλιγνο και ωραίο Άρη Σερβετάλη να κρατά το ρόλο του Ιβάν. Η παράσταση μεταφέρθηκε στο Ριάλτο στα τέλη Μαΐου και ο Σερβετάλης αποθεώθηκε. Δικαίως. Εκμεταλλεύτηκε τη διπλή ιδιότητά του ως ηθοποιού και χορευτή και κινήθηκε ιδανικά στη σκηνή του Ριάλτο. Ο δε Οικονόμου απέδειξε, όπως κάθε ευφυής σκηνοθέτης, πως, για να πετύχει η θεατρική μαγιά, θέλει άριστο κείμενο. Οκέι, και έναν μικρό "θεό" για τα περαιτέρω.

+ Σε κάθε περίπτωση, η κατάθλιψη δεν έλειψε από την παράσταση. Αν και αυτά συνέβαιναν τότε, στα χρόνια του Γέλτσιν. Με τίποτα τώρα. Ίσως με λίγο ΔΝΤ.