Γράφει η Βάλια Καϊμάκη

Έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου, εδώ και καιρό, να βρω μια χρήση για το Google+. Μέχρι τώρα δεν έχω καταφέρει να βρω κάτι ενδιαφέρον. Δεν είχα καν καταλάβει ακόμα αν μπορούν να το χρησιμοποιούν όσοι δεν έχουν mail στη συγκεκριμένη υπηρεσία. Έπρεπε να το ψάξω στο δίκτυο για να σιγουρευτώ πως όχι.

Είδα και μερικούς φίλους που με έβαλαν σε κύκλους [εγώ δεν έχω βάλει κανέναν από τότε που το άνοιξα]. Κάτι αυτοί, κάτι εγώ, μετά βίας τα πιάσαμε τα 150 άτομα. Αν τα συγκρίνεις με τα δεκαπλάσια που κυκλοφορούν στους λογαριασμούς μου στο twitter και στο facebook, δεν ανοίγεις και σαμπάνιες. Επίσης γνωστό ήταν το αστείο ότι όταν παρουσιάστηκαν οι κύκλοι έπρεπε να βρεις τα πιο περίεργα ονόματα να τους δώσεις, μια και δεν τους βλέπει κανένας: οι χειρότερές μου φίλες, οι βρομεροί… άσκηση για παιδιά δημοτικού.

Το hangouts, που είναι κάτι σαν το chat στο facebook, επίσης δεν με τρέλανε. Το κάνω με τους φίλους που είναι στο google mail, δυο-τρεις συγκεκριμένους, για διεκπεραιώσεις κυρίως. Τώρα για hangout party, δεν νομίζω ότι είναι εποχές για γιορτές, αλλά πιθανόν ν’ αντικαθιστά επάξια το skype, όταν είναι πολλοί συνομιλητές ταυτόχρονα.

Κι όμως, στην «Guardian» διάβαζα ότι, από τον περασμένο Ιανουάριο και μετά, το Google+ ξεπέρασε το twitter σε χρήστες και είναι πλέον το δεύτερο δημοφιλέστερο κοινωνικό δίκτυο. Μία από τις τεράστιες δυνατότητές του είναι η διασύνδεσή του με τις άλλες υπηρεσίες της εταιρείας και κυρίως, βέβαια, την αναζήτηση. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί κάποιος να βρει το περιεχόμενό σου και μέσω της αναζήτησης της εταιρείας. Τι καλύτερο;

Επίσης έχω διαπιστώσει ότι πολλούς φίλους, στο πιο «διανοούμενο», δηλαδή με απλά λόγια «φτύνουν» το facebook, μια χαρά τους βρίσκεις στο Google+. Έχει μια μεγαλύτερη «σοβαροφάνεια», παρόλο που η λογική δεν είναι διαφορετική, όπως σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα, ανεβάζεις ό,τι σου κατέβει στο κεφάλι.

Η προσοχή μου στράφηκε πρόσφατα προς το Google+ όταν θέλησα να δημιουργήσω μια σελίδα για μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. Σκέφτηκα να κάνω ομάδα στο facebook, αλλά υπήρχε ήδη μία και δεν λειτουργούσε σωστά. Σκέφτηκα να κάνω μια καινούργια σελίδα, αλλά δεν βρήκα το όνομα που ήθελα. Και κατέληξα να ψάχνω στο Google+.

Ξεκίνησα λοιπόν χωρίς μεγάλους περιορισμούς ονόματος [γιατί υπάρχουν λιγότερες κοινότητες απ’ ό,τι σελίδες στο facebook και στατιστικά «βολεύεσαι» καλύτερα] και διαπίστωσα ότι οι αναρτήσεις που κάνεις στις κοινότητες έχουν και κατηγορίες. Αυτό σημαίνει ότι βρίσκεσαι πραγματικά στα όρια της ιστοσελίδας, απλώς όταν κάνεις συλλογή δεσμών από το δίκτυο, δεν υπάρχει λόγος να κάνεις σελίδα από την αρχή. Κάθε φορά που θα κάνεις μια ανάρτηση, τη βάζεις και σε συγκεκριμένη κατηγορία και αν θες να ψάξεις αργότερα, μπορείς να τις δεις όλες μαζί ανακατεμένες ή ξεχωριστά.

Έχω ψάξει πολλά εργαλεία curation, επιμέλεια είναι η απόδοση στα ελληνικά: newsletters, εφαρμογές web 2.0. Καμία μέχρι στιγμής δεν με ικανοποίησε. Το Google+ νομίζω ότι με κέρδισε σε αυτό. Τα δε μέλη της κοινότητας λαμβάνουν mail με ειδοποίηση για καινούργια ανάρτηση.

Το facebook καλύπτει μια χαρά τις ανάγκες προσωπικής επικοινωνίας. Το Google+ δεν κατάφερε να πλασαριστεί ως το «facebook της Google», πιστεύω όμως πως θα καταφέρει να πλασαριστεί ως πιο στοχευμένο δίκτυο. Και μάλιστα σύντομα.