Γράφει η Βάλια Καϊμάκη | valia@inrec.gr

Στις 18 Μαρτίου, ένας συνάδελφος έκανε ένα retweet που μας θύμιζε ότι η συγκεκριμένη ημερομηνία είναι η επέτειος της παρισινής εξέγερσης του 1871, γνωστότερης με το όνομα Κομμούνα του Παρισιού. Ο κόσμος τότε είχε ξεσηκωθεί αυθόρμητα ενάντια στον πόλεμο και τη μιζέρια. Το tweet συνοδευόταν από το link για ένα άρθρο και από ένα υπέροχο σκίτσο: ένα πλήθος με υψωμένη γροθιά [σε ασπρόμαυρο] και κατακόκκινες σημαίες να κυματίζουν. "Ταρντί", σκέφτηκα αμέσως, αναγνωρίζοντας το πενάκι του διάσημου κομίστα. "Ή μήπως όχι;". Δεν ήμουνα και τόσο σίγουρη.

Θυμήθηκα τότε κάτι που είχα διαβάσει για μια υπηρεσία της Google που ψάχνεις εικόνες κι όχι μια λέξη. Τη βρήκα [εύκολο https://images.google.com] και τη δοκίμασα για πρώτη φορά. Σέρνεις τη φωτογραφία από την ιστοσελίδα στην οποία βρίσκεται [ή την ανεβάζεις από τον υπολογιστή σου] και voila: Ζακ Ταρντί - Ζαν Βοτρέν, "Η κραυγή του λαού", ένα από τα άλμπουμ που δεν έχω διαβάσει. Με την επόμενη ευκαιρία, σίγουρα. Εννοείται ότι με καθετί καινούργιο στο σπίτι παίζουμε: "Για δες κι αυτό, θα το βρει;" Βρήκε τα περισσότερα, κυρίως αυτά που βρίσκονται σε ιστοσελίδες, μην περιμένετε να βρει φωτογραφία από το facebook. Αισθανθήκαμε πιο δυνατοί, με την έννοια ότι έχουμε στα χέρια μας ακόμα ένα εργαλείο ανεύρεσης της γνώσης. Αν καταφέρει ποτέ η Google να φτιάξει κι ένα εργαλείο που να ανεβάζεις το τραγούδι ή ακόμα καλύτερα να το τραγουδάς εσύ "λα λα λα λα" και να σου αναγνωρίζει το κομμάτι, θα της βγάλω το καπέλο. Ο όγκος της πληροφορίας είναι πια τεράστιος και αυτός που μπορεί να τον διαχειρίζεται είναι ήδη ένα βήμα μπροστά από τους υπόλοιπους. Γι' αυτό όταν καμιά φορά διαβάζω για τα διάφορα πειράματα, τα google glass, τα google car και τα υπόλοιπα, προσπαθώ να μην ξεχνάω ότι η κύρια δουλειά της εταιρείας είναι η αναζήτηση. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται δεύτερα.

Το οξύμωρο είναι ότι ενώ οι μηχανές αναζήτησης -με πρώτη αλλά όχι μόνη την Google- γίνονται όλο και πιο έξυπνες, οι χρήστες δεν γίνονται πιο "δεξιοτέχνες". Για παράδειγμα, πόσοι βάζουν εισαγωγικά όταν ψάχνουν μια συγκεκριμένη φράση; Πόσοι χρησιμοποιούν το σύμβολο μείον [-] για να περιορίσουν την αναζήτηση; Ή πόσοι από εμάς πάνε σε εξειδικευμένες μηχανές αναζήτησης όταν ψάχνουν κάτι... εξειδικευμένο; Αφήστε, ας μην απαντήσουμε καλύτερα. Έχω δει συνάδελφο να προσπαθεί να βρει ένα παλιότερο άρθρο του στη σελίδα της εφημερίδας του και να μην το καταφέρνει. "Βάλε μια φράση από το κείμενο που να θυμάσαι", τον συμβουλέψαμε και το βρήκε αμέσως. Δεν είναι μαγικό, θέλει όμως τρόπο.

Σας έχω ένα πολύ ωραίο άρθρο -στα αγγλικά- http://bit.ly/smart_internet_searching_tips, το οποίο απευθύνεται και σε αρχάριους και σε προχωρημένους και παρουσιάζει όλα τα "κόλπα" της αναζήτησης. Επίσης και η Google έχει στον τομέα εκπαίδευση έναν εξαιρετικό οδηγό, ο οποίος περιέχει και ασκήσεις για φοιτητές καθώς και σχετικά βίντεο (http://www.google.com/insidesearch/searcheducation).
Γιατί αν τις αφήσετε ανεξέλεγκτες, οι μηχανές αναζήτησης θα σας εμφανίσουν πάνω-πάνω αυτό που αρέσει σ' εκείνες [δηλαδή στους πολλούς] και όχι απαραίτητα αυτό που επιθυμείτε εσείς. Άρα θα πρέπει να μάθουμε να τις χειριζόμαστε σωστά, ώστε να κερδίζουμε όχι μόνο σε χρόνο, αλλά και σε γνώση. Να μπορούμε να ξεσκαρτάρουμε τα αδιάφορα για μας και να βρίσκουμε το καλύτερο. Έχει άλλωστε τόσες πολλές πληροφορίες εκεί έξω που είναι κρίμα να χάσουμε το... φιλέτο.