Γράφει ο Γιώργος Κακούρης

Πολλή επαφή με την πραγματικότητα φαίνεται να έχει ο νέος Αιγύπτιος σύμμαχος που επιλέξαμε στο πλαίσιο του δόγματος Μπίσμαρκ ως αναδυόμενη ιμπεριαλιστική, νεοβυζαντινή υπερδύναμη. Άργησα λίγο να προσέξω την είδηση, αλλά προφανώς πρόσφατα ο υπουργός Στέγασης της χώρας δημοσιοποίησε την πρόθεση της κυβέρνησης για την κατασκευή μιας νέας πρωτεύουσας, ενός δεύτερου Καΐρου, σε διάστημα μόλις επτά χρόνων. [bit.ly/SecondCairo]

Γι' αυτό αν θυμάστε βρέθηκε και ο Αναστασιάδης, μαζί με κάμποσους άλλους ηγέτες και αξιωματούχους στο Σαρμ ελ-Σέιχ, όπου τους παρουσιάστηκαν οι επενδύσεις τις οποίες στις προτίθεται να προχωρήσει η αιγυπτιακή κυβέρνηση. Μην εκπλαγείτε αν κάποιοι από τους Εθνικούς Εργολάβους βρεθούν στην Αίγυπτο να χτίζουν νέες υπερσύγχρονες και ενδεχομένως άχρηστες και υπερακριβές, για τον μέσο Αιγύπτιο, πολυκατοικίες -πυραμίδες.

Και το πρόβλημα δεν είναι καν πως η νέα πόλη θα είναι μάλλον απρόσιτη για τον μέσο Αιγύπτιο. Το πρόβλημα είναι πως μια από τις προκλήσεις της σημερινής Αιγύπτου είναι ο υπερπληθυσμός στα αστικά κέντρα και ιδιαίτερα στο Κάιρο. Ήδη στη χώρα άρχισαν τα παράπονα για αυτή την υπερβολική ιδέα και για τα λεφτά που ενδέχεται να ξοδευτούν και τα οποία θα μπορούσαν να δημιουργήσουν καλύτερες υποδομές. Υποδομές που οι πάντες χρειάζονται πολύ περισσότερο από τις φαντασιώσεις της "πωρωμένης με το Ντουμπάι πολιτικής, στρατιωτικής και οικονομικής ελίτ", όπως είπε και ο Αιγύπτιος ιστορικός Χαλίντ Φαχμί, σύμφωνα με το άρθρο στο λινκ.

Ψάχνουμε καθεστώτα να στηρίξουμε πριν τα λάθη τους τα φέρουν πούκουππα, ονειρευόμαστε υπερατλαντικούς εταίρους για να φανταζόμαστε ισομερείς σχέσεις, τρέχουν τα σάλια μας μπροστά σε αυταρχικούς δικτάτορες "παραδοσιακά φίλων χωρών". Αλλά τους πραγματικούς γείτονές μας, στις φτωχογειτονιές του Καΐρου, δεν τους βλέπουμε. Είναι στη μέση οι πυραμίδες.

+ Ο κρατικός ΘΟΚ, θυμίζουμε, ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει ποια είναι η πολιτική του, αν έχει, για θέματα τ/κ θεάτρου. Επίσης δεν μας έχει ενημερώσει γιατί έχει υψώσει σημαία τρίτου κράτους [να ζήσει, να το χαιρόμαστε, βδομάδα που είναι] έξω από το κτήριό του.