Γράφει ο Γιώργος Κακούρης

Το ομολογώ, μόλις που επέρασα ξυστά που τα [δύο, τρία; εσυγχύστηκα] Beer Festival σε πάρκα, γήπεδα τζαι τάφρους με πάρκα τζαι γήπεδα. Ένιωσα όμως τον αντίκτυπο τους στους χώρους γυρώ που τες εκδηλώσεις. Πολλοί φεστιβαλιζόμενοι [ειδικά στην περίπτωση της τάφρου Κωστάντζα τζαι του γήπεδου του Ορφέα] αποφάσισαν ότι τα πάρκινγκ της περιοχής εν για την μπασκλασαρία τζαι πως σαφώς τα πεζοδρόμια βρέθηκαν τζαμέ για να μπορούν να κάτσουν το οικογενειακό αυτοκίνητο, ούτως ώστε να μεν ανεβάζουν το carry cot του μωρού που τες σκάλες.

Εϊδα όμως τζαι μια εικόνα πιο ελπιδοφόρα που την διαχρονική κακή σχέση του Κύπριου αυτοκινητιστή με το χωροχρονικό συνεχές τζαι το οικοσύστημα των δρόμων τζαι των πεζοδρομίων της Λευκωσίας,. Πιο πρωτοφανούσιμη που τους τροχονόμους του δήμου που είτε εν προλαβαίνουν να κόψουν πρόστιμα στους οδηγούς γιατί βουρούν να σωρόψουν τζαι τα κύμματα που τραπέζια που απειλούν να καταπιούν τον πεζόδρομο κάθε πανσέληνο, είτε κόφκουν τζαι απλώς οι οδηγοί εν μαθαίνουν.

Το πρωτοφανούσιμο, τζαι ενδεχομένως παροδικό, εν ότι υπάρχει κίνηση που πεζούς σε δρόμους πέραν της παλιάς Λευκωσίας, σε γειτονιές που ήταν απλώς ενδιάμεσες των πυρήνων. Υπάρχουν μιτσιοί που θα κάτσουν στα παγκάκια και στις υποτυπώδεις πλατείες ακόμα τζαι χωρίς την παρουσία κκαφέ τζαι μπαρ, κάτι που παλιά εγίνετουν μόνο στην Φανερωμένη τζαι στο εσωτερικό του κτηρίου του Ζήνα Πάλας.

Η ζωή τζαι η κίνηση στις πόλεις, τζείνες όπου βλέπεις τα πεζοδρόμια γεμάτα τζαι τις δημόσιες συγκοινωνίες να χρησιμοποιούνται συνεχώς τζαι μόνο όι σε θκυό τρεις άξονες, δημιουργείται όταν υπάρχει η ανάγκη να κάμεις διαδρομές εντός της [που τη δουλειά στο σπίτι, που το σπίτι στο μπακάλικο τζαι ξανά στο σπίτι τζαι που τζαμέ στο καφέ τζαι στο μπαρ] πέρα που την διαδρομή Λατσιά - κέντρο με το αυτοκίνητο.

Μετά που κάποιες ώρες οι "τουριστικές" περιοχές της Λήδρας τζαι της Ονασαγόρου εν όφτζαιρες. Τζαι μετά τα φεστιβάλ τα πεζοδρόμια μεταξύ των κέντρων όπου υπάρχει κίνηση θα φτζιορώσουν [κακώς] που πεζούς [αν τζαι καλώς, που αυτοκίνητα]. Ως τωρά τα περάσματα εν έχουν εδραιωθεί τα ίδια ως άξονες ζωής τζαι κίνησης που να παραμείνουν τζαι όταν το κέντρο βάρους της εμπορικής κίνησης μετακινηθεί κάπου αλλού. Όμως το σούσουρο που δημιούργησαν τουλάχιστον τα τελευταία φεστιβάλ τουλάχιστον μας έδωσε την ευκαιρία να βιώσουμε το πώς μπορούν να λειτουργήσουν στο μέλλον.