Δύο ώρες με τους Gadjo Dilo, αυτούς τους "τρελο-μπαλαμούς" της ελληνικής μουσικής σκηνής. Μια όμορφη παράσταση με τραγούδια παρμένα από το παλιό ρεμπέτικο διασκευασμένα σε ρυθμούς gipsy jazz, στην αυλή του πολιτιστικού της Τράπεζας Κύπρου και με φόντο το διώροφο στο στενοσόκακο της παλιάς πόλης. Με μία λέξη "μαγεία", πλην της πλαστικής καρέκλας που στήθηκε για να χωρέσει τον κόσμο. Στο όρθιο θα ταίριαζε καλύτερα με την καλοκαιρινή ατμόσφαιρα της βραδιάς, με τα ανοικτά χρώματα της παράστασης και με τη γεύση της μπίρας ή του λευκού κρασιού που έρεαν άφθονα στην αυλή. Γενικά, το σκηνικό άλλοτε μας ταξίδευε στα Βαλκάνια κι άλλοτε σε εποχές πιο ξέγνοιαστες και χαλαρωτικές. Εξαιρετικοί οι μουσικοί, σπουδαία φωνή και η τραγουδίστρια, μάγκες -τσίφτες κυριολεκτικά- δόθηκαν ολόψυχα στον κόσμο της Λευκωσίας καταφέρνοντας να ξεσηκώσουν ένα δύσκολο και συγκρατημένο κοινό -λόγω ιδιοσυγκρασίας, εάν θέλουμε να κάνουμε και λίγο την αυτοκριτική μας- να χορέψει.

Μιράντα Λυσάνδρου