Ο μετρίως μέτριος και μετριοπαθής ηγέτης του κόμματος της ιταλικής Αριστεράς παθαίνει κοκομπλόκο και καταθλιψάρα από την κατρακύλα του κόμματός του. Όχι άδικα, αφού δεν έχει αφήσει συμβιβασμό που να μην έχει κάνει, ξύλινη ατάκα που να μην έχει χρησιμοποιήσει και φαταλισμό που να μην έχει ενδώσει. Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, η εύκολη λύση είναι η φυγή. Ειδικά προς το παρελθόν. Έτσι την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια για τη Γαλλία, όπου μένει μια παλιά αγάπη και εξαφανίζεται από προσώπου γης. Στο κόμμα παθαίνουν μπλακ άουτ και η μαγική λύση είναι ο δίδυμος αδελφός του αρχηγού. Μόνο ένα ζητηματάκι υπάρχει: είναι ψιλοτρελάρας με χαρτί κλινικής. Ο δίδυμος αδερφός αντικαθιστά τον αδελφό του και ξεκινά να μιλά ανθρώπινα, ουσιαστικά και αληθινά. Απαγγέλει Μπρεχτ στις δημόσιες συγκεντρώσεις, δουλεύει τους δημοσιογράφους, ξεμπροστιάζει όλη την άτιμη φάρα των πολιτικών. Το κόμμα παίρνει τα πάνω του και ετοιμάζεται να σαρώσει στις εκλογές. Φτου ξελευτεριά για την πολιτική και τους ανθρώπους. Καλά που δεν συνάντησα πολιτικό, βγαίνοντας από την αίθουσα του cine studio γιατί θα μου ξέφευγε κανένα Vaffanculo.

Νικόλας Κυριάκου