Περίμενα ακόμα μια συμπαθητική, κάπως ρηχή, καλοφτιαγμένη ρομαντική κωμωδία, όμως η τελευταία ταινία του Παπακαλιάτη ήταν κάτι καλύτερο. Πίσω από τις κοινοτυπίες περί έρωτα [«ανίκατε μάχαν» κλπ], και πέρα από τις συνηθισμένες αδυναμίες του σεναριογράφου, βρίσκεται μια (περίπου) σπονδυλωτή ταινία για την κρίση της Ελλάδας όχι ως εξωτερικού παράγοντα αλλά ως προσωπικής αποτυχίας των ηρώων. Υποσχόμενος τρεις ερωτικές ιστορίες ο Παπακαλιάτης, ρίχνει στον θεατή λίγο μεταναστευτικό, λίγο φασισμό και λίγο απόγνωση της επιβίωσης στα χρόνια της κρίσης. Αυτό όμως που σώζει την ταινία και ξυπνά ελπίδες πως ένας άλλος Παπακαλιάτης είναι εφικτός, είναι οι ερμηνείες του Μηνά Χατζησάββα, της Μαρίας Καβογιάννη και του J. K. Simmons. Και ναι, σε στιγμές η θέα του Παπακαλιάτη επιτέλους να ασκεί την υποκριτική πέρα από την γνωστή του περσόνα.

Γιώργος Κακούρης