Γράφει η Βάλια Καϊμάκη | valia@inrec.gr

Εγώ έμαθα τι γινόταν από το δελτίο Τύπου που προσγειώθηκε στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο. “Όταν κάνετε αγορές μέσω διαδικτύου, θέλετε να βρίσκετε τα προϊόντα που ψάχνετε γρήγορα και εύκολα. Και οι έμποροι θέλουν να προωθήσουν αυτά τα ίδια προϊόντα. Για τον λόγο αυτό, το Google Search εμφανίζει διαφημίσεις αγορών συνδέοντας τους χρήστες μας με χιλιάδες διαφημιζόμενους, μεγάλους ή μικρούς, με τρόπους που να είναι χρήσιμοι για όλους. Θεωρούμε πως η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις ηλεκτρονικές αγορές υποτιμά την αξία αυτού του είδους των γρήγορων και εύκολων συνδέσεων.”

Ωραία μου φάνηκαν αυτά, αλλά επειδή η Google έχει κι άλλες καταδίκες, εκεί πήγε το μυαλό μου αμέσως. Και είδα ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέβαλε πρόστιμο 2,42 δισ. ευρώ [ωωωωω!] στην εταιρεία επειδή παραβίασε τους αντιμονοπωλιακούς κανόνες όταν καταχράστηκε τη δεσπόζουσα θέση που κατέχει στην αγορά μηχανών αναζήτησης, παρέχοντας παράνομο πλεονέκτημα σε άλλο προϊόν της Google, στη δική της υπηρεσία σύγκρισης τιμών.

Τώρα για να πούμε την αλήθεια, ούτε είχα δει ότι υπάρχει η συγκεκριμένη υπηρεσία, αλλά εγώ δεν είμαι ο μέσος χρήστης. Γίνομαι στραβή και κουφή εύκολα όταν θέλω. Σύμφωνα με την Επιτροπή, η εταιρεία πρέπει, εντός 90 ημερών, να δώσει τέλος στην καταχρηστική αυτή συμπεριφορά, ειδάλλως θα κληθεί να καταβάλει χρηματικές ποινές ύψους έως και 5% του μέσου ημερήσιου κύκλου εργασιών παγκοσμίως της Alphabet, της μητρικής εταιρείας της Google, που παρέχει τη σύγκριση τιμών.

Θυμάστε την επίτροπο Ανταγωνισμού Μαργκρέτε Βεστάγκερ; Είναι αυτή που πέρσι τον Αύγουστο “τσάκωσε” το ιρλανδικό κύκλωμα φοροδιαφυγής της Apple. Η ίδια είναι και πίσω από την καταδίκη της Google. “Η Google έχει δημιουργήσει πολλά καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες που έχουν αλλάξει καταλυτικά την καθημερινότητά μας. Αυτό είναι θετικό. Αλλά η στρατηγική της Google όσον αφορά τη δική της υπηρεσία σύγκρισης τιμών δεν αποσκοπούσε απλώς σε προσέλκυση πελατών μέσω της βελτίωσης του προϊόντος της σε σχέση με εκείνο των ανταγωνιστών της. Αντιθέτως, προέβη σε κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης που κατέχει στις μηχανές αναζήτησης, προωθώντας τη δική της υπηρεσία σύγκρισης τιμών στα αποτελέσματα αναζήτησης, και υποβιβάζοντας εκείνες των ανταγωνιστών. Η πρακτική της Google είναι παράνομη βάσει των αντιμονοπωλιακών κανόνων της ΕΕ. Αρνήθηκε την ευκαιρία σε άλλες εταιρείες να ανταγωνιστούν αξιοκρατικά και να καινοτομήσουν. Και, το πιο σημαντικό, αρνήθηκε στους Ευρωπαίους καταναλωτές τη δυνατότητα για πραγματική επιλογή υπηρεσιών και για πλήρη αξιοποίηση των οφελών της καινοτομίας”, δήλωσε με την ανακοίνωση του προστίμου. Η απόφαση αυτή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι η πρώτη κατά την οποία μια σημαντική ρυθμιστική αρχή ανταγωνισμού επιβάλλει κυρώσεις στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Google. Η πρώτη για την Google. Γιατί οι παλιότεροι θυμόμαστε ότι πριν από δέκα ακριβώς χρόνια ήταν η Microsoft που τιμωρήθηκε γιατί είχε προσβάλει τους ευρωπαϊκούς αντιμονοπωλιακούς νόμους και τότε η υπόθεση είχε κάνει όντως πάταγο.

Η ιστορία είχε ξεκινήσει από το 1993 όταν η αμερικανική εταιρεία Novell (εν ολίγοις σ’ αυτήν οφείλουμε τα LAN – Local Area Networks) έκανε προσφυγή γιατί η Microsoft έπαιρνε χρήματα από κάποιες πωλήσεις υπολογιστών ανεξάρτητα από το εάν είχαν τα Windows ή όχι. Η υπόθεση κατέληξε σε συμβιβασμό ένα χρόνο αργότερα. Το 1998, όμως, η εταιρεία Sun Microsystems (η μαμά της γλώσσας πληροφορικής Java) έθεσε το ζήτημα της ενσωμάτωσης του media player της Microsoft στα Windows. Τελικά η Microsoft κρίθηκε ένοχη και έβγαλε το windows media player και επίσης αναγκάστηκε να πληρώσει το μεγαλύτερο πρόστιμο που είχε μέχρι τότε επιβληθεί, ύψους 497 εκατ. ευρώ. Μια γυναίκα ήταν και τότε απέναντι στην εταιρεία, η επίτροπος Νίλι Κρους.

Το ηθικό δίδαγμα είναι απλό. Απ’ ό,τι φαίνεται, οι γυναίκες γοητεύονται πιο δύσκολα από τις σειρήνες της πληροφορικής.