– Ο παπάς σου ξέρει το ότι είσαι δαμαί;

– Ο παπάς μου τον τελευταίο τζιαιρό, εν φαίνεται να ενδιαφέρεται τζιαι πολλά για το πού είμαι.
– Περνά τζιαι τζιείνος δύσκολα, δώστου λλίον χρόνο να χωνέψει τούτον που του συμβαίνει. Άνοιξε το στόμα σου να δω λλίον τα δόντια σου.

Ο τατάς της Αστέρως είσιεν μιαν ενοχλητική επιμονή με τα δόντια. Ναι, ήταν οδοντίατρος τζιαι εν καλόν γενικά να σου αρέσκει τζιείνον που κάμνεις, αλλά ο τατάς της δεν είσιεν άλλα ενδιαφέροντα όπως φαίνεται. Ούλλα τα πράματα που εδιακοσμούσαν το γραφείο του τζιαι την ζωή του γενικά είχαν κάποια σχέση με τα δόντια τζιαι την οδοντιατρική. Φωτογραφίες με μεγάλα, λαμπερά χαμόγελα, πλαστικές μακέτες δοντιών κομμένες στη μέση, ούτως ώστε να μπορεί ο οποιοσδήποτε να περιεργαστεί την ανατομία του δοντιού, τζιαι κεραστικά στο τραπεζάκι της αίθουσας αναμονής, όχι καραμέλες αλλά οδοντικά νήματα μιας χρήσης.
Το αυτοκίνητό του ήταν άσπρο, ως επί το πλείστον εφορούσεν άσπρα, πεντακάθαρα παπούτσια, γυαλιά με χοντρό, άσπρο σκελετό τζιαι ένα άσπρο, πλεκτό βραχιολάκι στο δεξί του χέρι. Έστω τζιαι αν ήταν νεαρός, είσιεν άσπρα μακριά μαλλιά ώς τον ώμο του, που τα έπιαννε χαλαρό κότσο για να μεν ππέφτουν μες στα μούτρα του την ώρα που εδούλευκε.

Ο παπάς της Αστέρως αποκαλούσεν τον “ο Λευκός Γκάνταλφ που τον Στρόβολο”. Εφαίνετουν του αστείο τζιαι κάποιες φορές εγέλαν τζιαι η Αστέρω άμαν το άκουεν. Παραπάνω που ευγένεια προς τον παπά της, παρά επειδή το εθεωρούσε αστείο. Είσιεν μια ιδιαίτερη αδυναμία προς τον τατά της. Δεν θα εγελούσε ποττέ σε βάρος του. Είχαν μια παιδική, ανιδιοτελή σύνδεση. Μια αυθεντικότητα, μια αγνή σύνδεση που συμβαίνει μεταξύ ενός μωρού τζιαι ενός μεγάλου σε πολλά σπάνιες περιπτώσεις. Γι’ αυτό τζιαι η Αστέρω εμπορούσε να τον εμπιστευτεί με τα πράματα που έμαθε τον τελευταίο τζιαιρό.

– Άνοιξε καλά το στόμα σου. Πίσω η γλώσσα.
– Τατά, άφησ’ τα δόντια μου, θέλω να σου πω κάτι.
Τζιείνος σάννα τζιαι εκατάλαβε πού το επήαιννε η Αστέρω, δεν έφερε αντίρρηση. Άφηκε σε ένα μεταλλικό, άσπρο τασάκι, το εργαλείο που εκρατούσε τζιαι έκατσε στο σκαμπό δίπλα της.
– Τι συμβαίνει; Ακούω.
– Θέλω να με βοηθήσεις να φέρω πίσω τη μάμα.
Εκατέβασε την μάσκα τζιαι εφάνηκε το στόμα του. Ετσιάκκαρεν τον κότσο του αν εν καλά διμμένος τζιαι εσταύρωσε τα χέρια του μπροστά στο στήθος του. Άνοιξε το στόμα του να πει κάτι, αλλά εν είπε τίποτε. Σάννα τζιαι εμετάνωσε την πρώτη λέξη τζιαι αποφάσισε να την στρέψει πίσω.
– Πώς μπορώ να σε βοηθήσω εγώ; Εν ξέρω πού είναι.
– Νομίζω πως ξέρεις τατά.
Οι κόρες των μαθκιών του εμιτσιάναν σε σημείο που δύσκολα τις εξεχώριζες. Το χρώμα του χλομό τζιαι το βλέμμα του να κρέμεται που τα λόγια της Αστέρως.
– Εθκιάβασα το ημερολόγιο τατά. Ξέρω τι συμβαίνει.