Χαλάρωση και ηρεμία αντρών της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, που συνήθως δεν περνάνε και άσχημα στην Κύπρο. Πρόσφατα ανανεώθηκε ξανά για πολλοστή φορά η θητεία της UNFICYP στο νησί. Τα στρατιωτικά αποσπάσματα, αρχικά από επτά χώρες [Βρετανία, Καναδάς, Φινλανδία, Σουηδία, Δανία, Ιρλανδία, Αυστρία] είχαν αρχίσει να φθάνουν στην Κύπρο από τις αρχές Ιουνίου του 1964. Και παρατάχθηκαν μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με στόχο την παρεμπόδιση νέων διακοινοτικών συγκρούσεων. Έκτοτε, άντρες της δύναμης αυτής των Ηνωμένων Εθνών υπηρετούν ακόμη στο νησί, συμπληρώνοντας αισίως 53 χρόνια παρουσίας τους. Όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν διαφοροποιήσεις ως προς τον αριθμό, τη σύνθεση και την προέλευση των λεγομένων κυανοκράνων. Αρχικά, με τις διακοινοτικές συγκρούσεις του 1964, είχε γίνει πρόταση από τη Βρετανία για αποστολή στο νησί δύναμης από χώρες του ΝΑΤΟ, πρόταση που απερρίφθη από τον Μακάριο. Τελικά, τον Φεβρουάριο του 1964, διαμορφώθηκε και εγκρίθηκε άλλη πρόταση από τον τότε γ.γ. του ΟΗΕ Ου Θαντ. Αρχικά η δύναμη του ΟΗΕ αριθμούσε 6.238 άντρες του στρατού, καθώς και 173 αστυνομικούς. Ο αριθμός αυτός μειώθηκε σημαντικά αργότερα, αφού νέες διακοινοτικές συγκρούσεις δεν υπήρξαν μετά το 1964 και για μια δεκαετία, οι δε στρατιώτες της UNFICYP μπορούσαν να χαλαρώνουν και να κάνουν στο νησί διακοπές. Υπήρξαν όμως και κάποια σοβαρά παρατράγουδα, όπως το 1965 όταν οι αρχές της Δημοκρατίας συνέλαβαν άντρες της δύναμης του ΟΗΕ που διακινούσαν παράνομο οπλισμό, προερχόμενο από την Τουρκία για λογαριασμό των Τουρκοκυπρίων. Πάντως, γενικότερα, ο ειρηνευτικός ρόλος της δύναμης του ΟΗΕ στην Κύπρο υπήρξε θετικός, γι' αυτό και η παρουσία της στο νησί εξακολουθεί να θεωρείται αναγκαία.