Αγαπημένη μου κόρη,

Όταν κάποτε θκιαβάσεις τα γράμματα μου, εγώ θα είμαι πολλά μακριά. Το γράμμα τούτο είναι η αρχή του τέλους της αλληλογραφίας μας. Ήδη τωρά που σου γράφω είμαι στο πλοίον που την Κερύνειαν τζαι ταξιδεύκω για τα Άδανα. Ελεύθερος, προς το παρόν. Ή μάλλον, όχι ελεύθερος. Απλά έξω που την φυλακήν.

Θα χρειαστώ κάπκοια γράμματα ακόμα να σου εξηγήσω πώς τα εκατάφερα να δραπετεύσω. Μετά θα μαζέψω ό,τι έγραψα μέχρι σήμερα τζαι θα σου τα ταχυδρομήσω. Ξέρω ότι θα είναι περίεργον για σέναν να θκιαβάσεις ούλλα τα γράμματα μου μαζί, ετεροχρονισμένα, αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος να μεταφέρω τες σκέψεις μου.

Ο μοναδικός τρόπος να γλυτώσεις που τες φυλακές, που ούλλες τες φυλακές είτε του μυαλού σου είτε του κορμιού σου, είναι η αποφασιστικότητα. Θάρρος να αντιμετωπίσεις τζείνο που φοάσαι, τόλμη να πράξεις τζείνα που νομίζεις εν θα μπορέσεις ποττέ να κάμεις, επιμονή ώσπου να τα καταφέρεις.

Οι φυλακές έν' όρια. Κάπκοια επιβάλλουμεν τα εμείς του εαυτού μας, κάπκοια επιβάλλουν μας τα άλλοι. Σε ούλλες τες περιπτώσεις υπάρχει ο τρόπος να δραπετεύσεις, φτάνει να μεν φοάσαι την αποτυχίαν. Να ξέρεις ότι υπάρχει η πιθανότητα να μεν τα καταφέρεις τζαι να θέλεις να μάθεις που την εμπειρία τζαι να γίνεις καλλύττερος, ούτως ώστε την επόμενην φοράν να πετύχεις τον στόχον σου.

Οι φυλακές έχουν κακόν ιστορικόν με τις αυτοκτονίες. Κάπκοιαν περίοδον πριν χρόνια οι αυτοκτονίες ήταν καθημερινόν φαινόμενον. Δηλαδή, κάθε λλίες μέρες κάπκοιος κρατούμενος αυτοκτονούσεν, εδείχναν την είδησην τα νέα τζαι υπήρχαν αντιδράσεις.

Έτσι η κυβέρνηση τζαι κατ' επέκτασην οι φυλακές τζαι ο υπουργός Δικαιοσύνης αποφασίσαν να πάρουν λλίον πκιο σοβαρά τα πράματα. Αλλάξαν κάπκοια πράματα προς το καλλύττερον, όσον αφορά την διαβίωσην των κρατουμένων, εμεταθέσαν τον διευθυντήν των φυλακών τζαι αυξήσαν τις νυχτερινές περιπολίες. Η αλήθκεια εν ότι εδούλεψεν το κόλπον, οι αυτοκτονίες εμειωθήκαν αισθητά.

Όταν κάπκοιος κρατούμενος κάμμει απόπειρα, αντί να τον κλειδώννουν στο κελλίν, παίρνουν τον πλέον στο νοσοκομείον. Τζειαμαί έν' φυλακισμένος μέσα στο δωμάτιον του νοσοκομείου τζαι φρουρείται που θκυο δεσμοφύλακες. Κελλίν το έναν, κελλίν τζιαι το άλλον, εννά σκεφτείς, τζαι θα έσεις δίκαιον. Η βασική διαφορά είναι στο ότι στο νοσοκομείον κάθε λλίες ώρες έρχεται νοσοκόμα ή νοσοκόμος να ελέγξει την κατάστασην σου.

Σε τούτην την μικρήν λεπτομέρειαν εβασίστηκα τζαι εγώ. Έπρεπεν να εύρω έναν τρόπον να με μεταφέρουν στο νοσοκομείον, τζαι που τζειαμαί να εκμεταλλευτώ είτε την άγνοιαν των νοσοκόμων είτε την αδιαφορίαν των δεσμοφυλάκων τζαι να δραπετεύσω. Το πώς το έκαμα θα σου το εξηγήσω στο επόμενον γράμμαν.

Με αγάπη,
Ουρανός