"Παπά, τι σημαίνει η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει;"

"Πού το άκουσες τούτο;"
"Εμάθαν μας το στο σχολείο!" απάντησε η κόρη μου, συνδυάζοντας την αγανάκτησή της αλλά τζαι την απορίαν της ως προς την ερώτησήν μου. Είσιεν τζαι δίκαιον το μωρόν δηλαδή, πού αλλού εμπορούσαν να τους μάθουν έτσι πρότασην; Ή στο κατηχητικό ή στο σχολείο, το ένα τζαι το αυτόν δηλαδή.
Γενικά λαλώ της την αλήθκειαν άμμα με ρωτά τούτα τα περίεργα. Είχα το δίλημμαν στες αρχές, να της λαλώ την αλήθκειαν μου ή την αλήθκειαν του σχολείου; Κάποιος παλιός μου δάσκαλος είσιεν μου πει "Υπάρχει πάντα η αλήθκεια σου, η αλήθκεια μου τζαι η αλήθκεια". Εθκιάλεξα να είμαι ειλικρινής με την κόρην μου, να της λαλώ την αλήθκειαν μου. Τουλάχιστον αν δεν συμφωνεί όταν μεγαλώσει, εννά ξέρει ποιος πραγματικά έν' ο παπάς της τζαι εννά μάθει να σέβεται την αντίθετην γνώμην.
Πολλές φορές ππέφτουμεν σε μιαν παγίδαν σαν γονείς, ούλλοι μας, να μεν βάλλουμεν το μωρόν σε διλήμματα, να πηαίννουμεν με το κύμαν που λαλούν. Να πούμεν κανέναν ψεματούιν, ως πάρατζιει. Εννά θκιαλέξει μόνον του το μωρόν άμμα μεγαλώσει. Εννά ανακαλύψει μόνον του, εννά ψαξει, εννά θκιαβάσει, εννά καταλήξει.
Λάθος. Στο μωρόν δεν πρέπει να μεταδώσεις άποψην. Στο μωρόν πρέπει να μεταδώσεις κρίσην. Τες θκυο, τρεις, τέσσερις πλευρές μιας ιστορίας, μιας κατάστασης. Το μωρόν πρέπει να ξέρει ότι πάντα υπάρχουν παραπάνω που μιαν αλήθκειες.
Άμμα κάτι δεν έσιει λογικήν, πρέπει να το συζητάς με το κοπελλούιν σου. Να το βάλλεις σε έναν προβληματισμόν. Να το μάθεις, δηλαδή, να ρωτά γιατί, τζαι άμμα η απάντηση εν του κάμνει, να ξαναρωτά γιατί.
"Τι σημαίνει η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει;"
"Τζιείνος που σου το είπεν, αγάπη μου, εν σου εξήγησεν τι σημαίνει;"
"Όι, απλά εγράψαν μας το πάνω στον πίνακαν τζαι εδιαβάσαμεν το ούλλοι μαζίν δυνατά".
"Οι χώρες, αγάπη μου, έννεν πλάσματα. Τα βουνά, τα δάση, οι θάλασσες δεν έχουν αρκήν τζαι τέλος. Οι σημαίες έν' κομμάθκια πανίν. Τα πράματα τα άψυχα εν μπορούν να πεθάνουν, ούτε να γεννηθούν, έν' απλά τζειαμαί. Η αγάπη για τον τόπον μας. Η συλλογική μνήμη, η γλώσσα μας τζαι η κληρονομιά που μας αφήκαν οι προηγούμενοι. Τούτα έν' πράματα ζωντανά. Έν' πράματα που εγεννηθήκαν κάπου, αναγιωθήκαν μέσα που τον κόσμον, τζαι μπορούν να πεθάνουν αν τα αφήκουμεν".
"Παπά, εν εκατάλαβα τίποτε".
"Να θυμάσαι, αγάπη μου, ότι οι χώρες έν' απλά λέξεις. Η αγάπη, η μνήμη, η γλώσσα έν' ιδανικά τζαι τα ιδανικά έν' αθάνατα, αλεξίσφαιρα".
"Παπά, είπεν το τζαι τούτον ο Μεταξάς;"
"Όι, αγάπη μου. Τούτον είπεν το η μάσκα του Guy Fawkes, στο V for Vendetta".