Νομίζω εσταμάτησε να εν αστεία πλέον τούτη η ιστορία με τον κόσμο που εν ψηφίζει στες εκλογές. Για ένα διάστημα, ναι υπήρχε κάποιο ίχνος ψυχαγωγίας στην κατάσταση. Λλίο να δούμε πόσοι εν θα παν να ψηφίσουν τζαι να κάμουμε χαϊχούι. Λλίο να δείξει η τηλεόραση τους Κυπραίους στον Κόννο να πίννουν φραπέ, ενώ την ίδια ώρα έσιει εκλογές. Λλίο να γελάσουμε με τις σοφές τζαι διορατικές δηλώσεις του τιτιλλιού, που τίτσιρος με το τατουάζ του ινδιάνου στον ώμο τζαι γυαλλί «μάσκα της θάλασσας» λαλεί μας ότι εν τον απασχολούν οι εκλογές επειδή «ήγιος, χάλασσα, βραπέ, σιύλλοι τζαι Ομονοιάκκα».

Αλλά ΟΚ. Εσταμάτησε να εν αστείο που την ημέρα που εμπήκε το ΕΛΑΜ στη Βουλή.

Άρκεψε να γίνεται για κλάματα τη στιγμή που τα κόμματα του Κέντρου εξεκινήσαν να «τραβούν» δεξιά για να κερδίσουν ψήφους που την ακροδεξιά. Ελπίζω ως του χρόνου τον Φλεβάρη να μεν μετατραπεί σε αρχαία τραγωδία.

Άκουσα πολλά επιχειρήματα τζαι είχα αρκετές συζητήσεις σχετικά με το θέμα. Που κόσμο θκιαβασμένο, ανθρώπους που σέβουμαι τζαι φίλους μου αγαπημένους. Δεν με έπεισε κανένας. Η ψήφος εν δικαίωμα που πρέπει να χρησιμοποιείς.

Ναι, οι πολιτικοί δεν έχουν υπόθεση. Ναι, συμφωνώ, δεν υπάρχει [προς το παρόν] κάποιος που να φκάλλουν νόημα οι απόψεις του τζαι να έσιει όραμα να πάρει τον τόπο μπροστά. Ναι, έσιετε δίκαιο [όσοι το θκιαβάζετε τωρά τούτο τζαι φκάλλετε τσούννες] ακόμα τζαι τζείνοι που οι απόψεις τους ίσως να κάμνουν κάποιο νόημα, δεν είναι άξιοι εμπιστοσύνης τζαι πιθανόν να κλώσουν κούρβα άμα φκουν στην εξουσία.

Ναι, υπάρχει απαξίωση, απέχθεια. Υπάρχει απογοήτευση. Νιώθουμε ότι δεν αλλάσει τίποτε, ότι σύρνουν μας μια ελπίδα δεμμένη με τον σπάο τζαι ύστερα που λλίο τραβούν την πίσω τζαι γελούν. Ναι, νιώθουμε κορόιδα. Ναι, αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι, θα ήταν παράνομες.

Ο θεσμός όμως των εκλογών, εν ένα που τα λλία πράματα που θεωρώ ότι ακόμα δουλεύκει. Δηλαδή, τζείνος που έννα πιάσει τους παραπάνω ψήφους που το σύνολο, έννα φκεί. Δηλαδή ψηφίζουν δέκα, τζείνος που έννα πιάσει έξι φκαίννει.

Αν δεν ψηφίσουν τζαι οι δέκα όμως, έσιει πιθανότητες να φκεί τζαι τζείνος που τον υποστηρίζουν τρεις.  Τζαι τζείνο που θέλουν τζείνοι οι τρεις, έννα επηρεάζει τζαι τους δέκα αγαπητοί μου φίλοι.

Οι πολιτικοί, ποιον έννα σιουμαλίσουν για να τους ψηφίσει;

Εσένα φίλε μου καλέ που για τους δικούς σου λόγους θεωρείς αντίδραση να μεν ψηφίσεις [αλλά ουσιαστικά αντιδράς μόνο τζείνη την Κυριακή που αντί να πα’ να ψηφίσεις, γυρίζεις πλευρό];

Εσένα φίλη μου που νομίζεις ότι οι εκλογές εν μόνο για τους γέρους τζαι το Κυπριακό;

Όχι βέβαια.

Οι πολιτικοί έννα σιουμαλίσουν τους δεκαοκτάχρονους νεοναζί που για κάποιο λόγο εσαντανώσαν την μάππα με τον πόλεμο στη Συρία, τους γέρους που τηλεφωνούν στο κανάλι έξι τα πρωινά τζαι παραπονιούνται για την φιλιππινέζα που παίρνει γυρόν τον σιύλλο της γειτόνισσας τζαι τους κυνηγούς που θέλουν να πλερώνουν λλιότερα πρόστιμα τζαι να έχουν παραπάνω σιύλλους.

Εσύ, φίλε μου, τσίκκια τους. Εκτός τζαι αν είσαι πιθανός ψήφος. Εκτός τζαι αν ψηφίσεις.