Έναν χρόνο μετά την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων, ο Αναστασιάδης δεν έχει καν τολμήσει να βάλει υποψηφιότητα.

Εκεί όμως που οι ενδιάμεσοι κάνουν ξανά και ξανά συναντήσεις επί συναντήσεων για να καταλήξουν ποιος από όλους τους θα έχει την πρωτοκαθεδρία, ανακοινώνει την υποψηφιότητα έκπληξη ο Αντώνης Φανιέρος, ο οποίος αυτήν τη φορά πείθει το δικαστήριο να επαναφέρει τα πολιτικά του δικαιώματα παρά το… μητρώο του.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν κάποιο ποσοστό του κόσμου να τον εμπιστεύεται γιατί «τζαι οι άλλοι κλέφτουν» και επειδή οι μικροί και ιδιαίτερα ο Νικόλας Παπαδόπουλος, δεν είναι ανόητοι να θέλουν να διαχειριστούν τη διχοτόμηση, το σκέφτονται καλύτερα και αποφασίζουν να τον στηρίξουν. Τα πολιτικά τζάκια δεν θεωρούν πως έχουν κάτι να χάσουν και τα κανάλια αγαλλιάζουν, καλώντας τον υποψήφιο στις εκπομπές τους μήπως και πει κάτι προκλητικό. Ο Αρχιεπίσκοπος βγάζει ανακοίνωση στήριξης, λέγοντας πως οι θέσεις Φανιέρου είναι κρυστάλλινες και τον εκφράζουν.

Ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ αποφασίζουν παρασκηνιακά ο ΔΗΣΥ να κατεβεί με κάποιο δικό του άγνωστο στέλεχος και το ΑΚΕΛ κατεβάζει την Αντρούλα Βασιλείου, ελπίζοντας να κεφαλαιοποιήσουν την εμπειρία και την αναγνωρισιμότητά της.

Οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν μεγάλη νίκη Βασιλείου, όμως για ακόμα μια φορά οι δημοσκόποι αποτυγχάνουν και ο Αντώνης Φανιέρος γίνεται ο όγδοος και τελευταίος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όμως στην περίπτωσή μας, η διεθνής δημόσια σφαίρα δεν ασχολείται και ιδιαίτερα με τους λόγους, δεν βγαίνουν αναλύσεις στα διεθνή ΜΜΕ.

Η ποιότητα της δημοκρατίας παίρνει την κάτω βόλτα σε πολλά μέρη του κόσμου. Απλώς αυτή των ΗΠΑ είναι πιο ορατή. Τίποτα δεν αποκλείει να πάθουμε και εμείς τα ίδια.

*Εμπνευσμένο από μια ανάρτηση της σελίδας Ξεροτήανα, που είχε φανταστεί μια αναμέτρηση μεταξύ της Έρσης Χριστόφια και του Χριστόφορου Τορναρίτη.