Δεν μπορεί, θα έχει πάρει κάτι το αφτί (ή το μάτι σας για τη Net Neutrality, την ουδετερότητα του διαδικτύου που πριν από λίγες μέρες η Αμερικανική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών, η πανίσχυρη FCC, ψήφισε την κατάργησή της.

Όταν καθόμαστε μπροστά στον υπολογιστή μας περιμένουμε να συνδεθούμε με όποια σελίδα μας αρέσει. Το ίδιο και στο κινητό μας, θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε όποια εφαρμογή μας βολεύει. Αυτό είναι η ουδετερότητα του διαδικτύου. Η κατάργησή της σημαίνει ότι οι πάροχοι διαδικτυακής πρόσβασης θα έχουν το δικαίωμα να φορτώνουν κάποιες σελίδες πιο γρήγορα από άλλες ή ακόμα και να τις μπλοκάρουν εντελώς. Το επόμενο βήμα θα είναι, χωρίς αμφιβολία, να ζητήσουν περισσότερα χρήματα από τους παρόχους περιεχομένου για να φορτώνουν πιο γρήγορα τις δικές τους σελίδες. Φανταστείτε ότι μπορείτε να τηλεφωνήσετε αμέσως σε κάποιους φίλους ενώ σε άλλους θα πρέπει να περιμένετε να "πιάσετε γραμμή". Και να ζητάνε από τους φίλους σας ή από εσάς χρήματα για να σας βάλουν ψηλά στη λίστα.

Ο πρόεδρος της FCC, Ατζίτ Πάι, το πιο μισητό πρόσωπο στον πλανήτη τις τελευταίες ημέρες, πρώην νομικός σύμβουλος της εταιρείας τηλεπικοινωνιών Verizon (μία από αυτές που επωφελούνται), κατάφερε να πείσει τη ρεπουμπλικανική πλειοψηφία της FCC να υπερψηφίσει την πρότασή του, παρά τη γενική κατακραυγή. Και αυτό μόλις δύο χρόνια από την πλήρη υιοθέτηση των κανόνων της ουδετερότητας από την ίδια επιτροπή.

Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; Οι πάροχοι δικτύων παίρνουν προβάδισμα σε σχέση με τους παρόχους περιεχομένου, ενώ οι πολίτες μένουν απροστάτευτοι. Είναι σχεδόν αναπόφευκτο ότι το διαδίκτυο θα αποκτήσει κάποτε δύο ταχύτητες: μία για τους φτωχούς με αργές συνδέσεις και "σκουπίδια" και μία για τους πλούσιους με ταχύτατες συνδέσεις και ενδιαφέρον περιεχόμενο. Δεν περιμέναμε ότι θα γίνει τόσο γρήγορα και ελπίζαμε ότι θα υπήρχε τρόπος ν' αποφευχθεί. Η αμερικανική απόφαση δημιουργεί ένα ψηφιακό χάσμα μέσα στο ήδη υπάρχον...

Το επόμενο βήμα είναι μια σειρά από μηνύσεις που ήδη ετοιμάζονται να κατατεθούν, ωστόσο η κατάληξή τους είναι αμφίβολη. Το 2015 όταν ψηφίστηκε η ουδετερότητα, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών είχαν επίσης καταθέσει μηνύσεις, οι οποίες όμως δεν κατέληξαν πουθενά. Γεγονός που δεν αφήνει αμφιβολίες: οι Δημοκρατικοί είναι με τους παραγωγούς περιεχομένου, οι Ρεπουμπλικανοί με τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών.

Το μεγάλο ερωτηματικό είναι αν η απόφαση της FCC θα επηρεάσει την Ευρώπη. Η αρχική απάντηση είναι ένα ξεκάθαρο όχι. Αφορά τους παρόχους τηλεπικοινωνιών μόνο στις ΗΠΑ, κατά κάποιον τρόπο "απελευθερώνει" την αγορά εκεί χωρίς να επηρεάζει στο ελάχιστο την Ευρώπη. Ωστόσο το μέλλον είναι θολό και για τους υπόλοιπους. Αφού ένα τόσο μεγάλο ταμπού "έπεσε" στην Αμερική, μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο έχουν ήδη αρχίσει το λόμπινγκ για να διευρύνουν την επικράτειά τους.

Στην Ευρώπη, όμως, τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα αφού ανεξάρτητα από κομματικές αποχρώσεις, για την ώρα τουλάχιστον, οι πολιτικοί δεν είναι έτοιμοι να δώσουν τέτοιο χτύπημα στη δημοκρατία. Το αντίθετο μάλιστα. Για παράδειγμα στη Γαλλία μιλούν ήδη για συνταγματική κατοχύρωση της ουδετερότητας μαζί με άλλες αρχές όπως η ελευθερία πρόσβασης στο διαδίκτυο, η δημοσίευση, η μετάδοση και η λήψη απ' ευθείας περιεχόμενο, την καταπολέμηση του ψηφιακού χάσματος.

Η μεγαλύτερη προσβολή για τον Πάι ήρθε από τον Λιουκ Σκάιγουοκερ (κατά κόσμον Μαρκ Χάμιλ) ο οποίος του πέταξε κατάμουτρα ότι είναι "βαθιά ανάξιος να κρατήσει φωτόσπαθο". Και όλοι καταλάβαμε ότι ο Πάι ανήκει στη "σκοτεινή πλευρά της δύναμης" αλλά και ότι υπάρχουν "οι τελευταίοι Τζεντάι" έτοιμοι να τον πολεμήσουν.