Δευτέρα: Μερικές εκατοντάδες μέτρα από την οδό Λήδρας και την Πύλη Πάφου, ενώ πίναμε τον πρωινό καφέ μας, κάναμε τα ψώνια μας και η κίνηση περνούσε κανονικά από και προς την παλιά πόλη, μια ομάδα φανατικών έκανε επίθεση κατά μιας κυπριακής εφημερίδας με διαθέσεις δολοφονικές.

Σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια ομάδα τραμπούκων προσπάθησε να μπει και να καταστρέψει τα γραφεία της εφημερίδας «Afrika» μετά από ξεκάθαρη προτροπή του Προέδρου Ερντογάν. Και ακόμα και να λιντσάρει τους δημοσιογράφους. Δεν κατάφεραν όμως να μπουν μέσα.

Όταν έφτασα είχαν μετακινηθεί προς τη «βουλή». Την εφημερίδα προστάτευαν, κατόπιν εορτής, δυνάμεις ασφαλείας με κράνη και ασπίδες. Μπροστά από τη «βουλή» μερικές δεκάδες άντρες φώναζαν για να επιβάλουν τον θυμό τους στους εκπροσώπους των Τ/Κ που εκείνη την ώρα ορκίζονταν. Κάποιος φώναζε την «πουτάνα Ντεριά» να βγει έξω γιατί την είχαν απωθημένο όλοι οι εθνικιστές του βορρά. Πίσω τους εκατοντάδες, μέχρι 500, γέροι, γυναίκες με μαντήλες, ακόμα και παιδιά φώναζαν συνθήματα.

Κάπου στο μεσημέρι άρχισε να ψιλοβρέχει. Και οι μακεδονομάχοι τουρκικού Τύπου άρχισαν να επιστρέφουν στα σπίτια τους. Είχαν κάνει το καθήκον τους κατά αυτών που είχαν διαφωνήσει με τον Πρόεδρό τους.

Παρασκευή: Στο Ντερεμπογιού, τη Μακαρίου της βόρειας Λευκωσίας, άρχισε να νυχτώνει και σιγά-σιγά να ψιλοβρέχει. Το ψιλόβροχο γινόταν όλο και πιο έντονο όσο προχωρούσε η νύχτα. Και ενώ μερικές εκατοντάδες μέτρα παρακάτω ο κόσμος άρχιζε την έξοδο της Παρασκευής, αγνοώντας επί σκοπού κάτι προεκλογικές κόντρες για τον Συνεργατισμό και τις κόντρες δύο βαλκανικών χωρών για το όνομα της Μακεδονίας, πέντε χιλιάδες και πλέον Τουρκοκύπριοι μαζεύτηκαν -για ακόμα μια φορά, όπως τόσες και τόσες άλλες- για να διεκδικήσουν την ίδια την ύπαρξή τους απέναντι στην Τουρκία.

Από όλες τις ηλικίες, με ομπρέλες, μπαλόνια και κόρνες περπάτησαν όλο το κέντρο της βόρειας Λευκωσίας για να φτάσουν εκεί που βρίσκεται η πηγή του θυμού της, στην τουρκική «πρεσβεία», αλλά και στη «βουλή» καθώς και στα γραφεία της «Afrika».

Στα πρόσωπά τους ήταν και πάλι ζωγραφισμένη η χαρά της αντίδρασης και της αντίστασης. Αντί να φύγουν όταν έπιασε η βροχή, βγήκαν με τη βροχή, γιατί εκείνη είναι η ώρα που πρέπει να ξεκαθαρίσεις πως δεν θα σε παρασύρει.

Κυριακή βράδυ: Δεν ξέρω αν θα βρέχει σήμερα. Αλλά οι διεκδικητές της εξουσίας θα συνεχίσουν στην πλειονότητά τους να αδιαφορούν για τους πολίτες στη μισή τους χώρα. Και όλοι τους θα πέσουν στις λάσπες της μικροπολιτικής και της συναλλαγής, τόσο ντροπιαστικά λίγοι μπροστά στους χιλιάδες Τουρκοκύπριους που περπάτησαν με το κεφάλι ψηλά μέσα στη βροχή.