Έπεσα προχθές πάνω σε ένα βίντεο στο YouTube που τράβηξε την προσοχή μου. Μία 50χρονη διηγούνταν τη φρικτή της ιστορία. Από 6 χρονών κοριτσάκι είχε πέσει στα νύχια ενός δικτύου εκμετάλλευσης παιδιών, στο οποίο παρέμεινε μέχρι να γίνει 11 ετών, τραβώντας τα πάνδεινα: βασανιστήρια, σεξουαλική εκμετάλλευση.

Τα αιχμάλωτα παιδιά ήταν στη διάθεση ενός πριβέ κλαμπ στο Βέλγιο. Πλούσιοι άνδρες, μέλη του κλαμπ, χρησιμοποιούσαν τα παιδιά για να ικανοποιήσουν τα πιο ποταπά τους ένστικτα. Ως κοριτσάκι έμεινε δεμένη επί μέρες σ’ ένα ξύλινο πάγκο χασάπη, χωρίς φαγητό και νερό περιμένοντας στο σκοτάδι, πότε θα την επισκεφτούν οι βασανιστές της. Πώς να μείνεις ασυγκίνητος μπροστά σε ένα τέτοιο βίντεο; Πώς να μην φοβηθείς για το τι μπορεί να τύχει στα παιδιά σου;

Τα δίκτυα παιδιοφιλίας αγγίζουν την καρδιά κάθε γονιού (και μη) και είναι πανεύκολο να πέσεις στην παγίδα ενός παραπλανητικού βίντεο

Αλλά όπως φαίνεται είμαι μεγάλη μουλάρα, αναίσθητη εντελώς. Γιατί μετά από ένα λεπτό περιγραφής άρχισα να σκέφτομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Αφού η δράση εξελίσσονταν στο Βέλγιο γιατί η κυρία μιλούσε αγγλικά; Αφού δεν είχα φτάσει μέχρι το τέλος, πιθανόν η περιπέτειά της να είχε ευχάριστο τέλος και να είχε καταλήξει σε μία αγγλοσαξονική χώρα, όπου παντρεύτηκε τον πρίγκιπα και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Χμμμμ!

Το δεύτερο που με ξένισε ήταν ότι για να περιγράψει τους πελάτες του κλάδου χρησιμοποιούσε ξανά και ξανά τη λέξη αριστοκράτες. Τι είναι τούτο πάλι; Ποιος αναφέρεται στην αριστοκρατία όταν θέλει να μιλήσει για ισχύ, εξουσία και χρήματα;

Άρχισα λοιπόν να το ψάχνω λίγο καλύτερα. Το πρώτο που έκανα ήταν να δω ποιο κανάλι είχε ανεβάσει το συγκεκριμένο βίντεο. Και σε ποια ιστοσελίδα αντιστοιχούσε. Και τα επισκέφτηκα και τα δύο. Και δεν σας κρύβω ότι ένιωσα μεγάλη ανακούφιση όταν είδα ότι πρόκειται για... ό,τι να 'ναι. Μόνο ότι ο Έλβις ζει στον Άρη δεν είχαν, κι αυτό ίσως γιατί δεν έψαξα στα πολύ παλιότερα άρθρα.

Η περιγραφή του βίντεο έλεγε: «Δείτε την πραγματική ιστορία μιας γυναίκας που έζησε τους βιασμούς από τα 6 της χρόνια σε ένα κλαμπ της ελίτ από επώνυμους και υπουργούς στο Βέλγιο. Βίαζαν και σκότωναν κοριτσάκια για να κάνουν το κέφι τους. Αυτή η διαστροφική ελίτ σήμερα κυβερνά την ανθρωπότητα». Μάλιστα, έχει και πολιτικό μήνυμα το βίντεο.

Ψάχνοντας κι άλλο βρήκα το αυθεντικό βίντεο, πρόκειται για μια κυρία που ονομάζεται Άνεκε Λούκας και η διαδρομή της για να ξεπεράσει το ψυχολογικό σοκ είναι σήμερα γι’ αυτήν επάγγελμα που το συνδυάζει με τη θεραπευτική γιόγκα. Από κει και πέρα τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα (και πιο δύσκολα ταυτόχρονα).

Η Λούκας είναι σταρ στο διαδίκτυο και επίσης στη «Sun» και την «Daily Mail» (και ξέρουμε τι αξίζει αυτό) αλλά δεν υπάρχει καμία άλλη λεπτομέρεια. Αφήνει να εννοηθεί ότι το δίκτυο στου οποίου τα νύχια είχε πέσει ήταν το ίδιο (;)/ παράλληλο (;) μ’ εκείνο του διάσημου Βέλγου βιαστή και δολοφόνου Μαρκ Ντιτρού. Αλλά η ίδια δεν εμπλέκεται πουθενά σε αυτό και ούτε έχει υπάρξει δίκη για τη δική της υπόθεση (εξαπολύει όμως κατηγορίες ότι οι υποθέσεις αυτές κουκουλώνονταν - τότε, σήμερα όμως;).

Βρήκα άλλες αναφορές που έλεγαν ότι η μητέρα της την κουβαλούσε σε πάρτι σατανιστών και στο τέλος βαρέθηκα να ψάχνω άλλο. Το σίγουρο είναι πως αν ήθελα να γράψω κάτι για τα δίκτυα παιδοφιλίας μόνο την κυρία Λούκας δεν θα χρησιμοποιούσα ως μάρτυρα.

Όλα αυτά, γιατί τα δίκτυα παιδιοφιλίας αγγίζουν την καρδιά κάθε γονιού (και μη) και είναι πανεύκολο να πέσεις στην παγίδα. Αλλά και είναι ταυτόχρονα κι ένας πρακτικός οδηγός για το πώς να μην γινόμαστε εμείς θύματα. Πάντως, αν το βίντεο ήταν στη «Monde» ή στην «Guardian» (και στον «Πολίτη» εννοείται) ούτε θα το είχα ψάξει καθόλου. Θα το είχαν κάνει άλλοι για μένα.