Single είναι η λέξη που αντιστοιχεί στο S αν σε μπερδεύουν τα αρχικά και δεν μπορείς να τα βρεις. Στην ομότιτλη σειρά με τον μάλλον ιντριγκαδόρικο για σκοπούς μάρκετινγκ τίτλο, έχουμε μια S.M.I.L.F. που μεγαλώνει μόνη της το παιδί της και προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες μεταξύ μητρότητας, καριέρας και προσωπικής ζωής. Στο επίκεντρο δεν είναι τόσο η προσπάθειά της να μεγαλώσει το παιδί με όλα τα κλισέ, αλλά στρέφει κυρίως το ενδιαφέρον της στο γεγονός ότι η 20χρονη, εκτός από μητέρα, είναι και μια γκόμενα που ακόμη βράζει το αίμα της, που έχει ορμόνες, που θέλει να κάνει σεξ. Και δεν μπορεί γιατί έχει ένα παιδί στο δωμάτιο.
Η σειρά ανήκει σε εκείνο το είδος που προσπαθεί να λανσάρει η αμερικανική τηλεόραση τα τελευταία χρόνια, αυτό της δραμεντί, ξεφεύγοντας από το φορμάτ της ξύλινης κωμωδίας που είτε βλέπουμε μια παρέα 5-6 φίλων να μπερδεύει τα μπούτια της είτε μια οικογένεια βγαλμένη από διαφήμιση βουτύρου. Είμαστε λοιπόν στην εποχή που οι ήρωες είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που ζουν ό,τι ζει ένας απλός άνθρωπος, απλώς τα βιώματά του έχουν δόση υπερβολής, επειδή μιλάμε για μυθοπλασία.
Έτσι είναι και η Bridgette. Μια κανονική κοπέλα, άνεργη, που τη λες συμπαθητική, με λίγο κουλτουριάρικο ύφος και ντύσιμο, ζορίζεται οικονομικά, είναι ακατάστατη, με ένα διαμέρισμα που θυμίζει έφηβης φοιτήτριας και ψυχολογικά δεν βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση. Το «SMILF» είναι μια σειρά που όχι μόνο δεν διστάζει να γίνει «βρόμικη», αλλά στηρίζεται στην ικανότητά της να παρουσιάζει πραγματικά άβολες -ιδιωτικές και δημόσιες- καταστάσεις. Γιατί αυτό είναι η Bridgette. Όταν δεν μπορεί να βρει γκόμενο, χρησιμοποιεί τον δονητή της, ενώ δεν διστάζει να στείλει μήνυμα και στον γκόμενο που την πηδούσε να κάνουν σεξ. Και όλα μοιάζουν τόσο περίεργα, αλλά ταυτόχρονα παρουσιάζονται τόσο φυσιολογικά, αφού μέσα από τη θρασύτητα και την ωμότητα, βγαίνει κάτι πραγματικά αληθινό. Ναι, έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Τόσο απλοί κι ωραίοι, τόσο άνθρωποι, κατά το άσμα.
Για να πω την αμαρτία μου, δεν ήταν από τις σειρές που είχα στο πλάνο μου για να δω, να σχολιάσω, να ασχοληθώ μαζί της. Δεν λέω, ωραία γκόμενα η Shayla του «Mr. Robot», αλλά όχι και να έχει δική της σειρά... Και έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. Η Frankie Shaw γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί με μαεστρία σε μια σειρά που έχει πολλά κωμικά στοιχεία, με εύστοχο κοινωνικό σχόλιο, απόλυτα ρεαλιστική. Απ’ αυτές τις σειρές που αν είσαι άντρας θα σε πείσει η γυναίκα σου / γκόμενα να τη δεις, και θα σου αρέσει γιατί, μεταξύ μας, και στο «This is US» έτρεξε ένα δάκρυ. Εδώ, εκτός από το βυζί, θα σε σοκάρει η ειλικρίνεια.
