Ανακοινώθηκε το πρόγραμμα του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Λευκωσίας με τα εντυπωσιακά ονόματα και αγχώθηκα: δημιουργείται μια συνθήκη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αλλά και ιδιαίτερα απαιτητική. Διότι, συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι εκτός από τις προτάσεις του φεστιβάλ έχουμε τις προτάσεις του θεάτρου, του σινεμά, του χορού, της μουσικής σε διάφορους χώρους, ξεκινούν μια σειρά από ερωτήματα: Θα γεμίσουν τα θέατρα; Θα διαχωριστεί το κοινό; Που είναι μεν εξαιρετικά πρόθυμο να δει όλα όσα μας προσφέρονται, αλλά θα έχει λεφτά για όλα αυτά τα εισιτήρια;

Με λίγα λόγια, η τριμηνία που διανύουμε και η οποία, ας μην ξεχνάμε, ξεκίνησε ήδη με τις προτάσεις του Φεστιβάλ Κύπρια, προσφέρει πολλά και θα είναι στο τέλος της πολύ ενδιαφέρον να δούμε σε ποια σημεία έφτασε η ζήτηση.

Ποιοτικά ομιλούντες, δεν είναι ώρα για γκρίνιες. Ελληνικό θέατρο κάμποσο και κάμποσους έντεχνους για το ευρύ κοινό έχουμε, και Καστελούτσι και Άκραμ Καν για τους ψαγμένους έχουμε, και τοπική παραγωγή κάθε είδους έχουμε.

Είναι, σε αυτό το πλαίσιο, ένα μεγάλο στοίχημα η ανταπόκριση του κοινού και ιδιαίτερα του κοινού που έχει απαιτήσεις. Κι αυτό γιατί ξεκίνησε σιγά-σιγά να αντανακλάται στη χώρα μας και η διεθνής τάση, από αισθητική μέχρι θεματολογία.

Μετακινείται, δηλαδή, ορατά πια, η τέχνη σε επίπεδα άλλα. Σημαντική ως προς αυτό το σημείο η αύξηση των αφηγήσεων για -και από- γυναίκες: στο θέατρο, στο σινεμά, στη μουσική και αλλού. Ξεκίνησε δυναμικά με τη ΣΕΖΟΝ Γυναίκες και συνεχίζεται, διοχετεύεται, διακλαδώνεται και είναι βέβαιο πως κάτι καλό θα προκύψει απ’ αυτό στο τέλος της μέρας.

Προς το παρόν, λάβετε θέσεις στις αίθουσες. Η νέα σεζόν είναι εδώ, με τα καλά και τα αδύναμα σημεία της, αλλά με φρέσκες ιδέες. Θα δούμε και τα νούμερα, να απαντηθούν τα ερωτήματα πιο πάνω. Αλλά για αυτά θα πρέπει να περιμένουμε.

Καλή νέα σεζόν.