Για τα πρωινά ή τα απογεύματα που δεν είναι κανείς σε διάθεση για έναν καφέ ή ποτό και θέλει να το ζήσει παράλληλα με κάτι ακόμα, το Katakwa Coffee Bar στην οδό Αρμενίας στη Λευκωσία προσφέρει μια εναλλακτική πρόταση. Άνοιξε πολύ πρόσφατα από ένα πολύ ενδιαφέρον ζευγάρι, τον Αλέξη και τη Νάταλι, οι οποίοι προσφέρουν τον χώρο του Katakwa για παράλληλες εκδηλώσεις-εκθέσεις. Είναι πλέον γεγονός και αναγκαίο στις μέρες μας ο καθιερωμένος χώρος μιας γκαλερί συχνά να αντικαθίσταται από το αντισυμβατικό περιβάλλον του καφέ-μπαρ, βάζοντας την τέχνη στην καθημερινότητα, χωρίς να περιορίζει την απόλαυσή της αυστηρά στους χώρους τέχνης.

Η αρχή αυτής της νέας πρότασης του Katakwa γίνεται με την έκθεση φωτογραφίας της Bojana Loizou με τίτλο "Homes, Parties and Journeys in between".

Πρόκειται για μια τριλογία φωτογραφικής αποκάλυψης ("σπίτια, γιορτές και ταξίδια") τοποθετημένες στον χώρο με τρόπο ευδιάκριτο και προσιτό στους θαμώνες. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία και αποτελεί τη συνιστώσα γραμμή των έργων της Μπογιάνα είναι η λεπτομέρεια: στο χαμόγελο, τον εναγκαλισμό, την κίνηση, το βλέμμα, το χρώμα, την ένταση των τόνων είτε χρωματικών είτε μαυρόασπρων. Αυτές τις μικρές λεπτομέρειες καλείται να εντοπίσει ο θεατής. Έτσι, η Μπογιάνα βοηθώντας τον θεατή τις έχει εκτυπώσει σε φωτογραφίες μικρού σχήματος και τις πλαισιώνει σε μίνιμαλ λευκές κορνίζες χωρίς γυαλί, προσκαλώντας τον να πλησιάσει όσο πιο κοντά επιθυμεί για να εντοπίσει τις μικρές αλλά σημαντικές και ουσιαστικές λεπτομέρειες.

Τα "σπίτια" της Μπογιάνα αποκαλύπτουν όλες εκείνες τις μικρές χαρές που ζούμε και συνιστούν αυτό που έχουμε ανάγκη και δεν είναι άλλο από ένα καταφύγιο, έναν χώρο όπου να νιώθουμε ελεύθεροι. Σπίτι είναι το μέρος που κάνει τις σκέψεις να ηρεμούν. Είναι εκεί που θέλεις πάντα να επιστρέφεις. Είναι εκεί που υπάρχουν όλες οι μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες μιας ομορφότερης ζωής. Οι φωτογραφίες αυτής της σειράς προβάλλουν τις λεπτομέρειες της καθημερινότητας στο σπίτι, μικρά ευτελή αντικείμενα αφημένα στον χώρο, βάζα με λουλούδια ανάμεσα σε άλλα αντικείμενα. Ένα δενδρόσπιτο γίνεται το καταφύγιο ενός παιδιού και ένα βαρυφορτωμένο με στολίδια και κουρτίνες παράθυρο μπορεί να γίνει η απόδραση στον έξω κόσμο. Σπίτι είναι και ο χώρος που μετατρέπεται από ιδιωτικό σε δημόσιο, όταν υπάρχει "γιορτή". Οι παρευρισκόμενοι, άλλοτε γεμάτοι χαρά διασκεδάζουν, άλλοτε με περίσκεψη παρακολουθούν τους συνδαιτυμόνες τους, άλλοι με βλέμμα βαρύ και άλλοι με βλέμμα απλανές λες και ζουν σε ένα άλλο παράλληλο Σύμπαν. Η φωτογράφος δεν παρεμβαίνει, περιμένει εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή για το κλικ, όταν οι "ήρωές" της είναι τελείως ανυποψίαστοι -και αληθινοί- αποκαλύπτουν τα συναισθήματά τους. Άλλοι, φυσικά παρόντες αλλά συναισθηματικά απόντες είναι έτοιμοι να αποδράσουν για τα δικά τους ταξίδια, κυριολεκτικά ή φανταστικά.

"Ταξίδια": εικόνες μαυρόασπρες που απαθανατίζονται κατά τη διάρκεια οδήγησης δίνοντας την αίσθηση της κίνησης, της αέναης ροής του ανέμου, εικόνες μερικές φορές θολές και αφηρημένες. Αντί για ακριβείς πληροφορίες σχετικά με το ταξίδι και τους δρόμους του, η φωτογράφος μάς θυμίζει ότι το ταξίδι είναι μια πνευματική εμπειρία μέσα στη φύση, μια σύντομη στιγμή ανάσας. Απέραντη μελαγχολία αλλά και ηρεμία καλύπτει τη φαινομενικά αισιόδοξη και όμορφη πρώτη εντύπωση που προκαλούν οι φωτογραφίες στον θεατή. Η ανθρώπινη παρουσία απούσα, παρούσα όμως μέσα από την ενέργεια που βγαίνει μέσα από τις ολοζώντανες φωτογραφίες της Μπογιάνα.