Πριν από δύο εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των μεγάλων εορτασμών για το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γάλλοι βρήκαν την ευκαιρία με τόσους επίσημους μαζεμένους στο Παρίσι να διοργανώσουν δύο φόρα. Το πρώτο, που πήρε και τη μεγαλύτερη δημοσιότητα, είχε θέμα την ειρήνη και τίτλο Φόρουμ του Παρισιού για την Ειρήνη. Το δεύτερο ήταν το Φόρουμ για τη Διακυβέρνηση του Ίντερνετ (IGF) στην UNESCO, με θέμα το "Διαδίκτυο Εμπιστοσύνης".

Το IGF δημιουργήθηκε στην Τύνιδα, το 2005, από την παγκόσμια σύνοδο κορυφής για την κοινωνία της πληροφορίας (SMSI). Αρχικά πενταετής, η θητεία του ανανεώθηκε χάρη στο ψήφισμα SMSI+10 που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, τον Δεκέμβριο του 2015. Η σημασία του έγκειται στην ικανότητά του να διευκολύνει τις ανταλλαγές μεταξύ κυβερνήσεων, διακυβερνητικών οργανώσεων, ιδιωτικών επιχειρήσεων, τεχνολογικής κοινότητας και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που ασχολούνται ή ενδιαφέρονται για θέματα δημόσιας πολιτικής που συνδέονται με τη διακυβέρνηση του διαδικτύου.

Στην αρχή οι Γάλλοι προσπάθησαν να συγκεντρώσουν συμμετέχοντες σε υπουργικό επίπεδο, αλλά δεν τα κατάφεραν. Παρ' όλα αυτά, η συνάντηση έγινε σε επίπεδο στελεχών και στο τέλος της ο ίδιος ο Πρόεδρος Μακρόν απηύθυνε την "Έκκληση του Παρισιού για την εμπιστοσύνη και την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο".

Η δήλωση αυτή υπέρ της ανάπτυξης κοινών αρχών για την ασφάλεια του κυβερνοχώρου έχει ήδη λάβει την υποστήριξη από πολλά κράτη, αλλά και από ιδιωτικές εταιρείες και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.

Ο κυβερνοχώρος, που παίζει όλο και περισσότερο ρόλο στη ζωή μας, είναι ένας τόπος ευκαιριών, αλλά επίσης και νέων απειλών. Η ανάπτυξη της κυβερνοεγκληματικότητας και των κακόβουλων δραστηριοτήτων μπορεί, επίσης, να θέσει σε κίνδυνο τα ιδιωτικά μας δεδομένα καθώς και ορισμένες ζωτικής σημασίας υποδομές.

Αναγνωρίζοντας ότι η απειλή από το κυβερνοέγκλημα απαιτεί τον διπλασιασμό των προσπαθειών για να βελτιωθεί η ασφάλεια των προϊόντων που χρησιμοποιούμε και η άμυνα απέναντι σε εγκληματίες, θα πρέπει να ενδυναμώσουμε τη συνεργασία ανάμεσα σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, τόσο στο εσωτερικό των εθνικών μας συνόρων όσο και έξω από αυτά. Η σύμβαση της Βουδαπέστης για το κυβερνοέγκλημα είναι ένα ουσιαστικό εργαλείο για τα παραπάνω.

Προκειμένου να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των ανθρώπων και να προστατεύονται στο διαδίκτυο όπως συμβαίνει στον φυσικό κόσμο, τα κράτη πρέπει να ενεργούν από κοινού, αλλά και να συνεργάζονται με εταίρους του ιδιωτικού τομέα, του κόσμου της έρευνας και της κοινωνίας των πολιτών. Ως εκ τούτου, αυτοί που υπογράφουν την Έκκληση του Παρισιού δεσμεύονται να εργαστούν από κοινού με σκοπό:

* Την αύξηση της πρόληψης και της αντίστασης σε κακόβουλες δραστηριότητες στο διαδίκτυο
* Την προστασία της προσβασιμότητας και της ακεραιότητας του διαδικτύου
* Τη συνεργασία για την αποφυγή παρεμβολών στις εκλογικές διαδικασίες
* Τη συνεργασία κατά των παραβιάσεων πνευματικής ιδιοκτησίας που σχετίζονται με τον κυβερνοχώρο
* Τη αποτροπή της διάδοσης κακόβουλων προγραμμάτων και τεχνικών στον κυβερνοχώρο
* Την αύξηση της ασφάλειας των ψηφιακών προϊόντων και υπηρεσιών καθώς και την "υγιεινή στον κυβερνοχώρο" όλων
* Την ανάληψη δράσης εναντίον των "μισθοφόρων του κυβερνοχώρου" και των επιθετικών ενεργειών των μη κρατικών φορέων
* Την από κοινού εργασία για την ενίσχυση των σχετικών διεθνών προτύπων.

Δεν τελείωσαν όλα όμως με την "έκκληση". Το επόμενο ραντεβού, όπου θα δούμε και πώς έχουν προχωρήσει τα πράγματα, δόθηκε και για του χρόνου στο Παρίσι, στη διάρκεια του Φόρουμ του Παρισιού για την Ειρήνη και στο Βερολίνο στο επόμενο IGF.