Ας ξεκινήσουμε με τα απλά. Υπάρχει, άραγε, κάτι που μπορεί να σε ενθουσιάσει πλέον σε μια δραματική σειρά, η οποία κρατάει πάνω από 3 σεζόν; Στην τηλεοπτική ιστορία ελάχιστες ήταν εκείνες οι παραγωγές που κατάφεραν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι τέλους. Το «Breaking Bad» είναι μια κατηγορία μόνη της, που κατάφερε μέχρι και την τελευταία του σεζόν να μην χάσει από την ποιότητά της. Κατέχει ήδη μια θέση στο πάνθεον των καλύτερων αμερικάνικων σειρών, που δεν κατέβασαν την ποιοτική τους στάθμη για να γίνουν αρεστά στο ευρύ κοινό. Αντίθετα, εκπαίδευσαν το κοινό στο να αναζητά με βουλιμία το πιο σύνθετο, το πιο περίτεχνο και το πιο ασυμβίβαστο στις τηλεοπτικές του συνήθειες. Χρειάζεται μαεστρία και κυρίως... στόρι για να μπορεί να σε εκπλήξει η σειρά στην τέταρτη και πέμπτη της σεζόν. Θυμάστε πώς κατέληξε άραγε το «Game of Thrones», το οποίο έδειχνε τα σημάδια κόπωσής του από την τρίτη σεζόν; Πάντως, στην πορεία των ετών δεν μπορείς να μην τη βάλεις στις καλύτερες σειρές που πέρασαν, θα είναι όμως και σε εκείνη τη λίστα των σειρών που μας απογοήτευσαν με το φινάλε τους. Ακόμη και σε εκείνον τον έρμο τον «Dexter» έπρεπε να τραβήξουν από τα μαλλιά την ιστορία, να σβήσουν και να ξαναγράψουν χαρακτήρες και οι τηλεθεατές να βλέπουν έναν αντιήρωα να περιφέρεται στο σετ χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο.

Άρα, η ιστορία του «La casa de papel», που στριμάρει εδώ και κάποιες μέρες στο Netflix επιβεβαιώνει ουσιαστικά τον κανόνα. Η σειρά θα έπρεπε να μας είχε αποχαιρετήσει στον δεύτερό της κύκλο, αφού φαινόταν εξαρχής πως το στόρι θα το τραβούσες από τα μαλλιά. Αλλά με εξαίρεση κάποιους κριτικούς και κάποιους μάλλον πιο ψαγμένους θεατές, τα κανάλια αδιαφορούν για το αν η σειρά μπορεί να πάει παραπέρα στο στόρι και στην ποιότητα. Αρκεί να μπορούν να βγάλουν έναν πακτωλό χρημάτων. Βέβαια, η ευθύνη δεν βαραίνει τα κανάλια, αλλά τους ίδιους τους δημιουργούς. Αλλά, αλήθεια, αν εσάς σας τύχαινε η τέλεια... ληστεία με ένα πρόχειρο σενάριο θα λέγατε όχι; Θα λέγατε, άραγε, όχι στα πολλά τα λεφτά;

Οι δημιουργοί της σειράς παγιδεύτηκαν στο στόρι που οι ίδιοι δημιούργησαν. Εκείνοι οι τύποι, οι οποίοι ξεκίνησαν για να αλλάξουν τον κόσμο κατέληξαν να γίνονται πολλές φορές μέρος τους συστήματος. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τους δημιουργούς. Οι οποίοι ξεκίνησαν να αλλάξουν τον κόσμο της τηλεόρασης και κατέληξαν να αλλάζουν παντελόνι κάθε πέντε λεπτά από τα πολλά χρήματα που είχαν πλέον στη διάθεσή τους.

Άραγε, δεν γνωρίζουν πως έχει απογοητευτεί το κοινό από τις τέσσερις σεζόν; Φυσικά και το γνωρίζουν γι' αυτό και τα πέντε επεισόδια του τελευταίου κύκλου είναι σαφώς καλύτερα δομημένα και πιο συναρπαστικά από τα επεισόδια των τελευταίων κύκλων της σειράς, αν και συχνά παραμένουν προβλέψιμα. Επίσης, το στοιχείο του πολέμου δεν λειτουργεί πάντα γιατί υπολείπεται της έντασης. Οι Ισπανοί ξέρουν να συνδυάζουν έξυπνο, καλοδουλεμένο σενάριο και χαρακτήρες, με ερμηνείες δυναμικές ή ζεστές, γεμάτες ρεαλισμό και εξαιρετική κινηματογράφηση, με όλα τα επιμέρους, σκηνοθεσία, φωτογραφία, σκηνικά, μοντάζ, να μην έχουν τίποτα να ζηλέψουν από μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές. Εκείνο που πάντα θα λείπει από αυτή τη σειρά είναι το στοιχείο της έκπληξης. Αν μη τι άλλο, βλέπεται εύκολα και... γρήγορα. Γιατί; Γιατί... υπάρχει αυτογνωσία με 45λεπτα επεισόδια. Δεν θα σας κουράσει και φαίνεται πως πάμε για ένα κλείσιμο, αν μη τι άλλο, ανώδυνο.