Να ξεκινήσουμε από μία κοινοτοπία.  Τι έγινε στην πανδημία;  Αρχίσαμε όλοι να ψωνίζουμε από το διαδίκτυο  και καλά κάναμε γιατί σε πολλές χώρες τα μαγαζιά ήταν κλειστά.  Όχι ότι χρειαζόμασταν και πολλά πράγματα αφού ήμασταν μέσα. Τα ΄χουμε πει αυτά όμως:  ψωνίζαμε παντόφλες πιτζάμες  ηλεκτρονικά και είδη που θα έκαναν τη διαβίωση μας καλύτερη μέσα σε σπίτια που δεν ήταν οργανωμένα  (πώς θα μπορούσαν άλλωστε;)  για να υποδέχονται μία ολόκληρη οικογένεια 24 ώρες το 24ωρο.

Και από τη μία είναι τα μεγάλα μαγαζιά, που τα γνωρίζαμε και ψωνίζαμε έτσι κι αλλιώς αλλά με τόσο χρόνο που είχαμε ελεύθερο μπορούσαμε να κοιτάμε και σε μικρότερα.  Είτε γιατί δεν βρίσκαμε το νούμερο ή το χρώμα που θέλαμε είτε γιατί ψάχναμε κάτι λίγο διαφορετικό είτε ακόμα γιατί κάποιοι από μας έχουν τσιμπήσει με την ιδέα του ηθικού στην παραγωγή των προϊόντων από τον καφέ μέχρι και τα ρούχα.Για όσους ακόμα δεν έχουν εντρυφήσει στο θέμα, ηθικό είναι ένα προϊόν που η παραγωγή του να δεν προκαλεί κακό τόσο στο χρήστη (χρήση χημικών λόγου χάρη)  όσο και στο περιβάλλον.  Και εδώ που τα λέμε αν όλοι προσέχαμε τα ρούχα μας να είναι  ηθικά  και αλλεργίες θα γλιτώναμε και ο πλανήτης θα ήταν ένα καλύτερο μέρος (δεν θέλετε να ξέρετε τι γίνεται με την επεξεργασία τόσο του νήματος όσο και του τελικού προϊόντος).  Αρκετά ρούχα μάλιστα έχουν και σήμανση: για παράδειγμα ένα φόρεμα που αγόρασα πρόσφατα έγραφε στην ταμπέλα «αυτό είναι το πράσινο φόρεμα μου είναι φτιαγμένο από ίνες ξύλου και δεν έχουν χρησιμοποιηθεί χημικά που μολύνουν το περιβάλλον». Τρέχα γύρευε τώρα πόσο αλήθεια είναι αυτό.  Ελπίζω πως ναι γιατί η ταμπέλα του ήταν γνωστής αλυσίδας.

Το πρόβλημα της αλήθειας, λοιπόν, είναι το μεγαλύτερο από όλα.Με όχημα τους Instagram influencers,  μία σειρά από online καταστήματα, στο Instagram κι αυτά, άρχισαν να πωλούν, fast fashion ρούχα από ασιατικές χώρες για μοντελάκια φτιαγμένα στο χέρι από τη μοδίστρα της γειτονιάς.  Ή αλλιώς φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Το πρόβλημα έχει πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις που πολλές ΜΚΟ που σχετίζονται με την προστασία του καταναλωτή μας προειδοποιούν να προσέχουμε.  Όχι ότι απαγορεύεται να αγοράζεις τέτοια ρούχα αλλά να μη σε πιάνουν κορόιδο τουλάχιστον. Κι αν σε πιάσουν να μην είναι οι influencers της συμφοράς. Το Instagram έκανε μία πολύ μεγάλη προσπάθεια και για πολλά χρόνια για να μπορέσει να φιλοξενήσει καταστήματα συνδεδεμένα με τους influencers του και ξαφνικά έγινε το μεγάλο μπαμ με τις «Insta boutiques». Όχι ότι όλες κρύβουν από πίσω απατεώνες αλλά καλά θα κάνουμε να προσέχουμε.

Πώς;  Έχω δύο συμβουλές να σας δώσω.Η πρώτη είναι να κοιτάμε την τιμή.  Κανένα ρούχο που είναι φτιαγμένο στο χέρι, για παράδειγμα, δεν μπορεί να κοστίζει φθηνά.Η τιμή είναι πάντα μία καλή ένδειξη γιατί ένα ποιοτικό και ηθικό ρούχο κοστίζει πάντα περισσότερο, αρκετά μάλιστα.Αυτός είναι και ο στόχος άλλωστε:  να έχουμε πολύ λιγότερα ρούχα,  να τα κρατάμε περισσότερο καιρό και να είναι φτιαγμένα με το σωστό παραδοσιακό τρόπο.

Η δεύτερη είναι να χρησιμοποιείτε το reverse image search της Google.Είναι μία μηχανή αναζήτησης σαν αυτή που ξέρουμε αλλά αντί να πληκτρολογήσουμε όρους αναζήτησης ανεβάζουμε μία φωτογραφία και βλέπουμε σε ποια μέρη στο διαδίκτυο αυτή η φωτογραφία αυτή κυκλοφορεί. Αν θέλετε να διασκεδάσετε κάντε το και με μια δική σας φωτογραφία για να δείτε μήπως κάποιος σας έχει πάρει για άβαταρ.

Η καλύτερη λύση είναι βέβαια να επιστρέψουμε στα φυσικά καταστήματα και μάλιστα της γειτονιάς που έχουν προϊόντα φτιαγμένα όσο πιο κοντά γίνεται στον τόπο μας. Για να στηρίξουμε την εγχώρια παραγωγή, τα τοπικά μαγαζιά και να γλυτώσουμε τον πλανήτη από το αποτύπωμα του άνθρακα που παράγεται κατά τη μεταφορά.Η μόδα δεν υπάρχει πια, υπάρχουν τάσεις, τις οποίες μπορούμε ν’ ακολουθήσουμε με αυτά που έχουμε ήδη στην ντουλάπα μας. Κι ας τσιτώνουν οι influencers. Αυτοί δουλειά κάνουν, πελάτες ψάχνουν. Εμείς;