Δοκίμασε να πας για ποτό χωρίς κινητό! Τόσο απλό, τόσο τρομακτικό! Ναι, το ξέρω, σε έλουσε ήδη κρύος ιδρώτας ενώ νιώθεις την καρδιά του να χτυπά πιο γρήγορα από ποτέ. Ξεκίνησες να βαδίζεις νευρικά πέρα δώθε, ξύνεις χωρίς λόγο το κεφάλι σου και χάνεις τις κύριες αρθρώσεις των πρώτων δύο προτάσεων μετά την ανάγνωση του πιο πάνω. Σου ξέφυγαν και τα πρώτα… γαλλικά! Είσαι τρελός ρε; Αν είναι δυνατόν!

Περίμενε όμως, σε παρακαλώ, μην γυρίσεις σελίδα, μην το σκίσεις το φύλλο, μην κλείσεις το tab και προς Θεού μην μας κάνεις unfollow εδώ στο Παράθυρο. Αν θες όμως κλείσε το παράθυρο του δωματίου γιατί είναι ζέστη. Λοιπόν, τώρα που ηρέμησες, τώρα που πέρασαν τα πρώτα λεπτά πανικού, ίσως είσαι έτοιμος για την πιο μεγάλη δοκιμή, την πιο μεγάλη πρόκληση της χαλαρής εξόδου του επόμενου Σαββάτου.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο φίλος στην παρέα στο καφενείο όπου ήμασταν είπε: «Σε λίγο θα πάω τουαλέτα, μην χαζέψεις στο κινητό μέχρι να έρθω». Γέλασα… Πόσο δύσκολο είναι, είπα. Συνεχίσαμε να μιλάμε και αφότου σηκώθηκε έκανα ήδη την κίνηση να το ξεκλειδώσω! Το άφησα όμως… Στα πρώτα δευτερόλεπτα θα νιώσεις μόνος… Εκείνη την αμηχανία του τι κάνω εδώ και για ποιον λόγο… Θα νιώσεις αδύναμος. Δεν είσαι. Κοίταξε λίγο γύρω… Θα παρατηρήσεις πράγματα που δεν είχες δει ποτέ. Όπως τα ανάποδα ποτήρια πάνω απ' την μπάρα. Τον τρόπο που αφήνει το ποτήρι στο σουβέρ η μπροστά και ο δίπλα ή τους περαστικούς που περνούν από μπροστά σου. Θα κοιτάξεις πρώτος τον πλανόδιο με τους αναπτήρες. Δεν θα ενοχλήσει αυτός το αναίτιο σκρολ σου. Θα νιώσεις το αεράκι και δεν θα πεις ζεσταίνομαι απλά επειδή είδες στο feed την είδηση για την κίτρινη προειδοποίηση. Θα πιεις πιο γρήγορα την μπίρα πριν ζεσταθεί. Θα απολαύσεις μία στιγμή με τον εαυτό σου χωρίς την εισβολή ενός αδιάφορου στόρι. Ίσως σου μιλήσει κιόλας ο μπροστά ή η πίσω ζητώντας φωτιά. Έχεις και τα τυχερά σου! Δεν θα ξεχάσεις να σκεφτείς τι θα φας αύριο και τι έκανες σήμερα στη δουλειά. Θα είσαι πραγματικά ήρεμος.

Η παρέα επέστρεψε στο τραπέζι μετά από 1,5 λεπτό. Το κινητό έμεινε εκεί, ανάποδα για ακόμα δύο ώρες. Φύγαμε… Τότε ήταν που ένιωσα ένα χέρι στο δικό μου χέρι να μου λέει: Ξεχάσατε το κινητό σας! Εδώ το 'χα να του πω, κράτα το!