Δέκα ταινίες ευρωπαϊκής παραγωγής διαγωνίζονται για το φετινό κινηματογραφικό βραβείο LUX, το οποίο απονέμει ετήσια το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ανάμεσά τους, η ταινία των Ιταλών αδελφών Ταβιάνι με τίτλο «Cesare deve morire» («Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει»), η οποία απέσπασε τον περασμένο Φεβρουάριο τη Χρυσή Αρκούδα της 62ης Μπερλινάλε αλλά και η ταινία «Μπάρμπαρα» του σπουδαίου Γερμανού σκηνοθέτη Κρίστιαν Πέτζολντ [αρχική φωτογραφία].
Το κινηματογραφικό Lux διεκδικούν ταινίες από το Βέλγιο, τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο, την Πολωνία, την Πορτογαλία, την Ελβετία και την Τουρκία. Αξίζει να σημειωθεί η απουσία ελληνικής ταινίας από τη λίστα των δέκα φιναλίστ, αφού τις δύο προηγούμενες χρονιές, το βραβείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διεκδικούσαν οι ταινίες «Άδικος Κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου το 2010 και «Attenberg» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη το 2011.
Οι δέκα ταινίες ανακοινώθηκαν την Κυριακή στο πλαίσιο του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι στη Τσεχία.
Ποικιλομορφία
«Η επιλογή (των δέκα ταινιών) αντικατοπτρίζει την υπεροχή και την πλούσια γκάμα του σύγχρονου ευρωπαϊκού κινηματογράφου, τον οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στηρίζει με υπερηφάνεια», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση η οποία εκδόθηκε χθες.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ταινίες αποτελούν συμπαραγωγές μεταξύ των χωρών της Ευρώπης, με εξαίρεση τις προαναφερθείσες «Cesare deve morire» και «Barbara» αλλά και τη γαλλική «Louise Wimmer». Το γεγονός φανερώνει σαφώς το προβάδισμα που παραδοσιακά έχουν στον τομέα της 7ης Τέχνης (από άποψη κυβερνητικής στήριξης κυρίως) η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία.
Πάντως και οι δέκα ταινίες δίνουν μια πολύ αντιπροσωπευτική εικόνα της ευρωπαϊκής κινηματογραφικής παραγωγής, τόσο από ήδη καταξιωμένους σκηνοθέτες, όσο και από μια πολλά υποσχόμενη νέα γενιά κινηματογραφιστών, περιλαμβανομένων και γυναικών σκηνοθέτιδων.
Η λίστα
Έχοντας ήδη προβληθεί και βραβευθεί εκτενώς στις μεγάλες κινηματογραφικές διοργανώσεις, στην κούρσα της διεκδίκησης του φετινού Lux ξεχωρίζει η ταινία «Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει», των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι. Πρόκειται για ένα ασπρόμαυρο δράμα με στοιχεία ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε σε φυλακή υψηλής ασφαλείας στα περίχωρα της Ρώμης.
Ακολουθεί δυναμικά η ταινία «Μπάρμπαρα» του Κρίστιαν Πέτζολντ, ο οποίος στη φετινή Μπερλινάλε απέσπασε για αυτή την ταινία το βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη. Η «Μπάρμπαρα» είναι ένα δραματικό έργο που σκιαγραφεί διάφορους χαρακτήρες στην Ανατολική Γερμανία του 1980.
Τη λίστα των δέκα συμπληρώνουν:
η ταινία του Ούγγρου σκηνοθέτη Μπένεντεκ Φλίγκαουφ με τίτλο «Csak a szel» (Μόνο ο άνεμος), μια συμπαραγωγή Ουγγαρίας, Γαλλίας και Γερμανίας
«Tabu» του Μιγκέλ Γκόμες, μια συμπαραγωγή Πορτογαλίας, Γερμανίας, Γαλλίας και Βραζιλίας. Μια ταινία ασπρόμαυρη, χωρισμένη σε δύο μέρη: το δεύτερο μέρος, βωβό. Μια κινηματογραφική άσκηση του Γκόμες και έκπληξη ως επιλογή για το LUX, το οποίο διεκδικούν συνήθως λιγότερο «αρτιστίκ» ταινίες.
«Α perdre la raison» (Our Children) του Χοακίμ Λαφός, συμπαραγωγή Βελγίου, Γαλλίας, Λουξεμβούργου και Ελβετίας
«Crulic - drumul spre dincolo» (Crulic – The Path to Beyond) της Άνκα Ντάμιαν, συμπαραγωγή Ρουμανίας και Πολωνίας
«Djeca» (Παιδιά), της Αΐντα Μπέγκιτς, μια συμπαραγωγή Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, Γερμανίας, Γαλλίας και Τουρκίας. Πρόκειται για ένα δραματικό φιλμ για τα ορφανά του πολέμου της Βοσνίας
«Io sono Li» (Shun Li and the Poet), του Αντρέα Σεγκρέ, μια συμπαραγωγή Ιταλίας και Γαλλίας
«L’enfant d’en haut» (Sister), μια ταινία γαλλικής και ελβετικής συμπαραγωγής της Ούρσουλα Μέγιερ
«Louise Wimmer», του Γάλλου σκηνοθέτη Cyril Mennegun
