Εξαιρετικά δημοφιλής ανάμεσα στο φιλόμουσο κοινό της Κύπρου, κυρίως λόγω της συμμετοχής του στο Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου του Ιδρύματος Τεχνών Φάρος, ο Ashley Wass επιστρέφει στην χώρα μας για ένα ρεσιτάλ πιάνου στις 14 Νοεμβρίου στο The Shoe Factory.
Έχοντας επευφημηθεί από το Περιοδικό Gramophone ως «ένα καθαρόαιμο ταλέντο, το οποίο έχει το αξιοζήλευτο χάρισμα να μετατρέπει σχεδόν οτιδήποτε ερμηνεύει σε ανόθευτο χρυσό», ο Wass θα ερμηνεύσει έργα των Μπετόβεν, Λιστ και Μπάρμπερ.
Ο Ashley Wass έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο περιζήτητους πιανίστες της γενιάς του. Είναι ο μόνος Βρετανός που έχει κερδίσει το πρώτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Πιάνου του Λονδίνου, ενώ κέρδισε παράλληλα το πρώτο βραβείο στον Διαγωνισμό Πιάνου του Λιντς και διετέλεσε «Καλλιτέχνης της Νέας Γενιάς» του 3ου Ραδιοφώνου του BBC.
Περιζήτητος ανά το παγκόσμιο, ο Ashley έχει εμφανιστεί κατ’ επανάληψη στις σημαντικότερες αίθουσες μουσικής στον κόσμο, μεταξύ άλλων Wigmore Hall, Carnegie Hall και Konzerthaus της Βιέννης. Ως σολίστ έχει συμπράξει με πολλές από τις μεγαλύτερες ορχήστρες της εποχής μας – όλες τις ορχήστρες του BBC, την Philharmonia, την Εθνική Ορχήστρα της Λιλ, την Ορχήστρα Μουσικής Δωματίου της Βιέννης, τη Φιλαρμονική του Χονγκ Κονγκ, τη Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λίβερπουλ και υπό τη διεύθυνση σημαίνοντων μαέστρων όπως οι Simon Rattle, Osmo Vanska, Donald Runnicles, Ilan Volkov και Vassily Sinaisky.
Τον Ιούνιο του 2002, εμφανίστηκε μαζί με άλλους διεθνούς φήμης καλλιτέχνες, όπως, Σερ Thomas Allen, Mstislav Rostropovich και Angela Gheorghiu, σε μια συναυλία-γκαλά στο Παλάτι του Μπάκιγχαμ για τον εορτασμό του Χρυσού Ιωβηλαίου της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’ – μια συναυλία που παρακολούθησαν εκατομμύρια τηλεθεατές ανά το παγκόσμιο σε ζωντανή μετάδοση.
Τα τελευταία χρόνια, ο Αshley Wass εμφανίζεται κατ’ επανάληψη στα BBC Proms, έχοντας κάνει το ντεμπούτο του το 2008 με το Κοντσέρτο για Πιάνο του Βον Ουίλιαμς και επιστρέφοντας τις επόμενες σεζόν για να ερμηνεύσει έργα των Foulds, Antheil, McCabe και Στραβίνσκι.
Σπουδαίος επίσης ως ερμηνευτής μουσικής δωματίου, ο Ashley Wass συνεργάζεται τακτικά με πολλούς από τους πιο σπουδαιότερους καλλιτέχνες της γενιάς του. Συμμετέχει κατ’ επανάληψη σε διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ άλλων, Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου Φάρος (Κύπρος), Φεστιβάλ του Μπαθ και του Τσέλτενχαμ, Ako (Ιαπωνίας), Kuhmo, Mecklenburg, Gstaad, City of London, καθώς και Ravinia και Marlboro των ΗΠΑ, δίνοντας σόλο ρεσιτάλ και συμπράττοντας σε έργα μουσικής δωματίου με καλλιτέχνες όπως οι Mitsuko Uchida, Steven Isserlis, Emmanuel Pahud, Richard Goode και με μέλη του Κουαρτέτου Guarneri και του Τρίο Beaux Arts.
Ο Ashley Wass διατελεί Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου του Λίνκολνσαϊρ, έχοντας απογειώσει τον θεσμό του συγκεκριμένου φεστιβάλ με τα εισιτήρια των συναυλιών να εξαντλούνται πλήρως και με την παρουσίαση ενός απαιτητικού προγράμματος, το οποίο αναμεταδίδεται από το 3ο Ραδιόφωνο του BBC. Παράλληλα, ο Ashley είναι Καθηγητής Πιάνου στο Βασιλικό Κολλέγιο Μουσικής του Λονδίνου και συνεργάτης με τη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου.
Το πρόγραμμα
Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827): 32 Παραλλαγές σε Ντο ελάσσονα, WoO 80 (1806)
Φραντς Λιστ (1811-1886): Τρίο Σονέτα του Πετράρχη S158 από το Années de pèlerinage II (1858)
Samuel Barber (1910–81): Σονάτα για Πιάνο, Έργο 26 (1949)
Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827): Συμφωνία Αρ.6 σε Φα μείζονα «Η Ποιμενική», S.464/6 (1839)
Μεταγραφή από τον Φραντζ Λιστ (1811-1886)
Οι 32 Παραλλαγές του Μπετόβεν βασίζονται στην παραδοσιακή παραλλαγή μιας σακόν της Μπαρόκ. Ο Μπετόβεν (ως συνήθως) προχωρά ένα βήμα πιο πέρα, χρησιμοποιώντας νέες υφές, καινοτόμους ρυθμούς και αξιοποιώντας τη μεγάλη έκταση του πληκτρολογίου του πιάνου. Ο Μπετόβεν είχε ξεχάσει εντελώς το έργο, το οποίο έγραψε το 1806 και εξέδωσε το επόμενο έτος στη Βιέννη – έφτασε ακόμη και στο σημείο να μην το αναγνωρίσει όταν αργότερα το άκουσε σε ζωντανή εκτέλεση. Οι παραλλαγές ποικίλουν σε χαρακτήρα, τεχνικές δυσκολίες και απαιτήσεις.
Ο Λιστ έγραψε το Années de Pèlerinage (Βιβλίο Β’ Ιταλία) κατά τη διάρκεια μιας φλογερής σχέσης με μια παντρεμένη γυναίκα, την Marie d’Agoult. Φέροντας τον τίτλο «Χρόνια Προσκυνήματος», αυτά τα έργα, που γράφτηκαν μεταξύ των ετών 1837 και 1849είναι δείγματα υψηλής δεξιοτεχνικής για τον ερμηνευτή. Τα τρία έργα τα οποία θα ακούσουμε από τον Ashley Wass στις 14 Νοεμβρίου ήταν εμπνευσμένα από τα Σονέτα του Πετράρχη: ‘Ευλογημένη να είναι η μέρα, ο μήνας και ο χρόνος’, ‘Τον πόλεμο δεν επιχειρώ, αλλά δε βρίσκω ειρήνη’, ‘Είδα αγγελική χάρη στη γη’.
H Σονάτα για Πιάνο, Έργο 26 του Μπάρμπερ έλαβε την πρεμιέρα της το 1950 στη Νέα Υόρκη από τον Βλαντιμίρ Χόροβιτς, και έχει καταστεί ως ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα του αμερικανικού ρεπερτορίου για πιάνο. Η Σονάτα είχε ανατεθεί στον Μπάρμπερ από τους Ίρβινγκ Μπέρλιν και Ρίτσαρντ Ρότζερς το 1947, επί τη ευκαιρία της 25ης επετείου του Συνδέσμου Συνθετών, και χρειάστηκε δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί. Έχοντας χαρακτηρισθεί από τον Χόροβιτς ως «το πρώτο πραγματικά μεγάλο αμερικανικό έργο του είδους», η σονάτα συνεχίζει να εντυπωσιάζει και να καταπλήσσει το κοινό μέχρι και σήμερα. Εξαιτίας της μεγάλης τεχνικής δυσκολίας που παρουσιάζει για τον πιανίστα, οι περισσότεροι πιανίστες απέφυγαν την ερμηνεία της Σονάτας για μεγάλο χρονικό διάστημα - εωσότου πολλοί δεν μπορούσαν πλέον να την αγνοήσουν. Σύντομα λοιπόν η Σονάτα καθιερώθηκε στο ευρύ ρεπερτόριο του πιάνου, καθώς και στον διαγωνιστικό χώρο, και κατέστη ένα από τα πιο δημοφιλή και συχνότερα ερμηνευμένα αμερικανικά έργα.
Μολονότι είχε περιγραφεί από τον ίδιο τον Μπετόβεν ως ένα έργο με «περισσότερη έκφραση συναισθήματος παρά έργο ζωγραφικής», η Συμφωνία Αρ. 6 «Η Ποιμενική» είναι από τα ελάχιστα έργα, οποιασδήποτε τεχνοτροπίας, που απεικονίζουν τόσο παραστατικά το θέμα τους. Από το κελάηδημα των πουλιών που ολοκληρώνει τη δεύτερη κίνηση μέχρι τον βίαιο καταιγισμό και την σπαραξικάρδια επανεμφάνιση της φαιδρότητας και της προσευχής στο Φινάλε, η αγάπη του συνθέτη για τη φύση αποκαλύπτεται με έναν τρόπο που είναι σχολαστικός μα παράλληλα και πνευματικός. Ήταν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1837, και ενόσω διέμενε στο σπίτι της Ζωρζ Σαντ στο Νόχαντ που ο Λιστ άρχισε να εργάζεται πάνω στις μεταγραφές για σόλο πιάνο των συμφωνιών του Μπετόβεν. Ο θαυμασμός που έτρεφε ο Λιστ για τον Μπετόβεν ήταν πασιφανής καθόλη τη διάρκεια της ζωής του. Ανάμεσα στα πολύτιμα αποκτήματα του, ο Λιστ είχε το εκμαγείο του νεκρού Μπετόβεν καθώς και το πιάνο Broadwood στο οποίο έπαιζε, ενώ σε μεγαλύτερη ηλικία αναφέρθηκε στο εγκώμιο που του είχε πλέξει ο Μπετόβεν ως «την πιο περήφανη στιγμή της ζωής μου – το ξεκίνημα της ζωής μου ως καλλιτέχνης».
«Θυμάμαι τις διακοπές των παιδικών μου χρόνων, τις διαδρομές με αυτοκίνητο σε ορεινά τοπία και την Καταιγίδα της ‘Ποιμενικής’ να παίζει στη διαπασών από το στερεοφωνικό. Τα χέρια μου να διευθύνουν υστερικά στον αέρα, με έναν τρόπο που αθέλητα θύμιζαν ένα θύμα από την ταινία Τα σαγόνια του καρχαρία. Ένας Θεός ξέρει τι θα νόμιζαν για μένα οι περαστικοί μοτοσικλετιστές! Είμαι πεπεισμένος ότι ποτέ δεν θα σταθώ μπροστά από μια ορχήστρα για να αναβιώσω τις νεανικές μου προσπάθειες μου να νικήσω το ρυθμό, κι ως εκ τούτου μπορώ μόνο να εκφράσω τη βαθειά μου ευγνωμοσύνη στον Λιστ, ο οποίος με τις εντυπωσιακές του ικανότητες μετέγραψε το κομμάτι αυτό για πιάνο» - Ashley Wass
