Αυτή η φωτογραφία είναι μέρος ενός μεγαλύτερου πρότζεκτ που ξεκίνησα το 2014 και ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί. Αφορά συγκεκριμένα το πώς οι συνέπειες του πολέμου το 1974 στην Κύπρο επηρεάζουν τους ντόπιους ακόμα και σήμερα. Το πώς το θέμα των αγνοουμένων άλλαξε τελείως τη ζωή των συγγενών τους και το πώς κάθε οικογένεια διαχειρίστηκε το πένθος. Η συγκεκριμένη φωτογραφία προέκυψε από την κάλυψη της κηδείας ενός στρατιώτη ο οποίος ήταν αγνοούμενος και μέσα από τη μέθοδο DNA εξακριβώθηκε η ταυτότητά του και έγινε η ταφή. Η μητέρα του αγνοούμενου καθόταν σε αναπηρικό καροτσάκι και οι συγγενείς της προσπαθούσαν να την παρηγορήσουν.
Ημ. γέννησης: 08/02/1991
Σπουδές: Τμήμα Παιδαγωγικής Εκπαίδευσης, Αθήνα
Eπιρροές: Ενρί Καρτιέ-Μπρεσόν, Άλεξ Ουέμπ, Νίκος Οικονομόπουλος, Ολίβια Άρθουρ, Άλεξ Ματζιόλι, Πάολο Πελεγκρίν
High: Η εμπειρία που απέκτησα καλύπτοντας τις διαδηλώσεις και τα επεισόδια στις πορείες της Αθήνας την περίοδο 2010 - 2014
Low: Η προσπάθεια να μπω στον "κλειστό" χώρο του φωτορεπορτάζ στην Κύπρο μετά το τέλος των σπουδών μου ήταν αρκετά δύσκολη. Ευτυχώς μετά από μεγάλη προσπάθεια βρέθηκαν κάποιοι αξιοπρεπείς άνθρωποι του χώρου, όπως ο φωτορεπόρτερ Ανδρέας Μανόλη, να με βοηθήσουν και να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ.
