Πολλοί ήταν οι φίλοι του Γιώργου Χαριτωνίδη, οι οποίοι παρακολούθησαν στις 6 Φεβρουαρίου στο Σπίτι της Κύπρου, την παρουσίαση της ποιητικής του συλλογής με τίτλο «Θέλο πλίμμα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κέδρος».

Σε ανακοίνωσή του το Σπίτι της Κύπρου αναφέρει ότι τον διακεκριμένο λογοτέχνη καλωσόρισε η Μορφωτικός Σύμβουλος της Πρεσβείας της Κυπριακής Δημοκρατίας, Μαρία Παναγίδου, η οποία προλογίζοντας αναφέρθηκε στη ζωή και το έργο του.

Για το βιβλίο μίλησαν, ο συγγραφέας Βασίλης Κατσικονούρης, ο θεατρικός συγγραφέας και ξεναγός Γιάννης Λυμτσιούλης και ο ποιητής, δοκιμιογράφος και Διευθυντής του περιοδικού Νέα Ευθύνη Δημήτρης Κοσμόπουλος.

Πολλοί ήταν οι φίλοι του Γιώργου Χαριτωνίδη, οι οποίοι παρακολούθησαν προχθές στο Σπίτι της Κύπρου, την παρουσίαση της ποιητικής του συλλογής με τίτλο «Θέλο πλίμμα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

Ο Βασίλης Κατσικονούρης, διαβάζοντας εμβόλιμα πολλά ποιήματα από τη συλλογή, χαρακτήρισε τον Γιώργο Χαριτωνιδη ως έναν άνθρωπο δωρικού ρυθμού, βαρύ, που έχει ωστόσο μέσα του μια δύναμη άνωσης, το αντίθετο της βαρύτητας, που αλαφραίνει τα πράγματα γύρω του με το άγγιγμα της ματιάς του και μόνο και η οποία του επιτρέπει να υψώνει τα πάντα γύρω του στη σφαίρα του ποιητικού.

Αναφερόμενος στη βιωματική, καθημερινή διάσταση της θεματολογίας και της ποιητικής του έκφρασης, επεσήμανε ότι ο ποιητής κάνει το απλό ποίηση και την ποίηση απλή, χαρακτηρίζοντάς τον ως «μεταποιητή», με την έννοια του ότι μεταποιεί την πραγματικότητα, την καθημερινότητα στην φωτεινή της αλήθεια με πολύ απλές κινήσεις, διατηρώντας, ταυτόχρονα, τη μνήμη και βλέμμα οξύ για να ανιχνεύει αισθήσεις και να τις αποδίδει.

Μιλώντας από καρδιάς για τη γνωριμία και τη φιλική του σχέση με τον Γιώργο Χαριτωνίδη, ο κ. Λυμτσιούλης εξέφρασε την εκτίμησή του και ευχαρίστησε τον ποιητή διότι είναι ένα φωτεινό παράδειγμα Έλληνα που δημιουργεί ουσιαστικά, χωρίς να κάνει θόρυβο.

Αναφερόμενος στο συνολικό έργο του Γιώργου Χαριτωνίδη, ο κ. Κοσμόπουλος επεσήμανε ότι το τραύμα της σκλαβωμένης του πατρίδας, ο ξεριζωμός από την πατρογονική εστία, το τραύμα από την αιχμαλωσία κι από τον προδομένο πόλεμο στον οποίον συμμετείχε, αποτελούν το θεμέλιο και την αναβρυσματική πηγή, μέσα από την αναμόχλευση της οποίας εκφράζει το λογοτεχνικό του έργο, είτε στις πεζογραφικές είτε στις ποιητικές του καταθέσεις που μαρτυρούν τον πόνο και τον καημό της Ρωμιοσύνης.

Όπως υποστήριξε, πρόκειται για έναν από τους πλέον βιωματικούς -δηλαδή αληθινούς σημερινούς λογοτέχνες- στα όρια των όσων γράφονται στις μέρες μας, στην ελληνική γλώσσα. Και τούτο, συμβαίνει, όπως είπε, από το πρώτο του κιόλας βιβλίο, που μαρτυρεί αυτήν την επώδυνη αλήθεια, την βιωμένη κατάσαρκα σε σώμα και ψυχή και αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μαρτυρίες της κυπριακής τραγωδίας.

ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ