Στον Αντρέι Ταρκόφσκι είναι αφιερωμένος ο πρώτος κινηματογραφικός μήνας δράσης του νεοσύστατου Κυπριακού Κέντρου Σύγχρονου Κινηματογράφου.
Ο σπουδαίος Ρώσος σκηνοθέτης εγκαινιάζει τη λειτουργία του Κέντρου, η δραστηριοποίηση του οποίου στο παρόν στάδιο επικεντρώνεται στην Λευκωσία.
Το Κυπριακό Κέντρο Σύγχρονου Κινηματογράφου
Το Κυπριακό Κέντρο Σύγχρονου Κινηματογράφου είναι μια πρωτοβουλία της δραματουργού Χριστιάνας Ιωάννου, η οποία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην 7η Τέχνη. Το Κέντρο έρχεται να προσθέσει / προσφέρει στον χώρο του σινεμά το ερευνητικό περιεχόμενο, πέρα από την προβολή ταινιών που εξυπηρετούν οι διάφορες Κινηματογραφικές Λέσχες σε Λευκωσία, Λεμεσό και Λάρνακα.
Σκοπός του Κέντρου, όπως ανέφερε η Χ. Ιωάννου στο Π, είναι η προώθηση και έρευνα του σύγχρονου κινηματογράφου μέσα από διαλέξεις, παρουσιάσεις και προβολές όχι μόνο ταινιών αλλά και ντοκιμαντέρ.
Το πρώτο αφιέρωμα θα πραγματοποιηθεί στο Ίδρυμα ARTος. Θα ακολουθήσουν εκδηλώσεις στον εκθεσιακό χώρο Γκαράζ και σε άλλους πολιτιστικούς χώρους, ιδρύματα και κινηματογραφικές αίθουσες μέχρι την απόκτηση στέγης.
Το επόμενο διάστημα θα οριστούν και άλλες δράσεις του Κέντρου που θα αφορούν το πολιτικό ντοκιμαντέρ, το νέο ρουμανικό κύμα και το αφαιρετικό σινεμά.
Αφιέρωμα στον Ταρκόφσκι με τρεις προβολές
Μείνετε συντονισμένοι και μέχρι τότε δηλώστε συμμετοχή στο αφιέρωμα στον Ταρκόφσκι, που ξεκινά την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017 με την προβολή της ταινίας «Ο καθρέφτης / Zerkalo», 1975.
Ο αφηγητής, ένας ετοιμοθάνατος άντρας στα σαράντα του αναπολεί το παρελθόν του: τα παιδικά του χρόνια, τη μητέρα του, τον πόλεμο, προσωπικές του στιγμές και σκέψεις της πρόσφατης Ρωσικής ιστορίας. Ο Ταρκόφσκι συνδυάζει ιστορικά έγγραφα και πολεμικά πλάνα, αναδρομές στο παρελθόν, μακράς διάρκειας πλάνα και πρωτότυπη ποίηση του πατέρα του, Arseny Ταρκόφσκι, χαράσσοντας τις αναμνήσεις του σε ίσως μία από τις πιο προσωπικές του ταινίες.
Σενάριο: Andrey Tarkovsky, Aleksandr Misharin
Ηθοποιοι: Margarita Terekhova, Anatoli Solonitsyn, Anna Demidova,
Γλώσσα: Ρωσικά
Υπότιτλοι: Αγγλικοί
Είδος: Art Film, Δράμα, Ιστορική
Διάρκεια: 108 λεπτά
Θα ακολουθήσουν οι προβολές των έργων Solaris (1972) στις 16 Φεβρουαρίου και Stalker στις 24 Φεβρουαρίου 2017, στις 20:30. Των προβολών θα προηγούνται ακαδημαϊκές διαλέξεις και σχετικά ντοκιμαντέρ.
Το έργο του Ταρκόφσκι χαρακτηρίζεται από έντονα προσωπικά και μεταφυσικά στοιχεία, με επιρροές από τη λογοτεχνία και τη ζωγραφική. Αργοί ρυθμοί, εικόνες εξαιρετικής αισθητικής και σταθερά απόμακρα και μακράς διάρκειας πλάνα είναι μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά των ταινιών του. Σταδιακά ανέπτυξε μία προσωπική θεωρία γύρω από τον κινηματογράφο, που αποκαλείται συχνά και ως γλυπτική του χρόνου. Σύμφωνα με αυτή, ο Ταρκόφσκι πίστευε πως ένας από τους κύριους στόχους του κινηματογράφου ήταν η καταγραφή της αληθινής ανθρώπινης εμπειρίας του χρόνου. Οι ταινίες του χαρακτηρίζονται συχνά για την έλλειψη γραμμικής αφήγησης, υιοθετώντας ποιητικούς συνειρμούς και «ονειρική λογική».
Ο ίδιος δεν θεωρούσε τα έργα του συμβολικά, δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «...είμαι εχθρός των συμβόλων. Είναι μια πολύ στενή έννοια από την άποψη ότι ένα σύμβολο υπάρχει με σκοπό την αποκρυπτογράφησή του. Από την άλλη πλευρά, μια καλλιτεχνική εικόνα δεν χρειάζεται αποκρυπτογράφηση, είναι ένα ισοδύναμο του κόσμου που μας περιβάλλει. Η βροχή στο Σολάρις δεν είναι σύμβολο, είναι απλά μια βροχή που στην συγκεκριμένη στιγμή έχει μια ιδιαίτερη σημασία για τον ήρωα. Δεν συμβολίζει τίποτε, απλά εκφράζει. Είναι μια καλλιτεχνική αλληλουχία εικόνων. Το σύμβολο κατ' εμέ, είναι κάτι πολύ περίπλοκο». Συχνά οι ταινίες του Ταρκόφσκι κατατάσσονται στο είδος του ποιητικού κινηματογράφου. Ο ίδιος ο Ταρκόφσκι δεν αποδεχόταν αυτό τον χαρακτηρισμό, που απέδιδε κυρίως σε άλλους σκηνοθέτες όπως στον Φελίνι και στον Παζολίνι, θεωρώντας πως ο αποκαλούμενος ποιητικός κινηματογράφος γίνεται σκόπιμα ακατανόητος.
ΠΗΓΗ: wikipedia
