Ο τραγουδιστής, συνθέτης , στιχουργός και συνιδρυτής των Διάφανων Κρίνων έφυγε από τη ζωή μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Ένας μεγάλος ποιητής της γενιάς του, ο Θάνος Ανεστόπουλος, έφυγε από τη ζωή μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο τον οποίο κοίταξε κατάματα. Ο ίδιος είχε αποκαλύψει πως έπασχε από μεταστατικό καρκίνο των οστών τον Μάιο του 2015.

«Επιθυμώ να αρθρώσω αυτήν την ασθένεια και να το μοιραστώ μαζί σας, παρά να συνεχίσω να αποφεύγω την αλήθεια» ανέφερε χαρακτηριστικά στην ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook.

«Πάσχω από μεταστατικό καρκίνο των οστών. O οποίος στην διάγνωσή του είναι αρκετά επιθετικός.

Είμαι σε μια δύσκολη μάχη, μα νιώθω δυνατός και μαχητής και ελπίζω να βγω νικητής από αυτήν.

Θέλω να σας στείλω όλη την θετική μου ενέργεια. Ζήστε την κάθε σας μέρα με αλήθεια, έρωτα, αγώνα και δημιουργία. Ζήστε την κάθε ημέρα σας σαν να ήταν η τελευταία σας.

Γιατί συχνά στην καθημερινότητα μας μεγεθύνουμε μικρά προβλήματα παραμερίζοντας και ξεχνώντας τι σπουδαίο και μεγάλο δώρο είναι η ζωή που μας δόθηκε", έγραφε ο Θάνος Ανεστόπουλος.

Τα δυσάρεστα νέα του θανάτου του ανακοινώθηκαν από στενούς του φίλους και συνεργάτες στο Facebook το πρωί του Σαββάτου.

Στη διάρκεια της γενναίας του μάχης, έδωσε δύο συναυλίες με τα Διάφανα Κρίνα τον Σεπτέμβριο 2015, σε μια ιστορική επανένωση της μπάντας μετά τη διάλυσή της το 2009. Στις δύο συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν στην Τεχνόπολη στην Αθήνα συμμετείχαν επίσης οι Γιάννης Αγγελάκας και Αλκίνοος Ιωαννίδης. Οι συναυλίες είχαν τίτλο "Και η αγάπη πάλι θα καλεί".

Μέσα στον φετινό χρόνο έδωσε δύο συγκλονιστικές σύμφωνα με τους κριτικούς συναυλίες, στο Παλλάς στην Αθήνα και στη Μονή των Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη.

Ο Θάνος Ανεστόπουλος γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1967 και υπήρξε μέλος των Διάφανων Κρίνων από το 1991 όταν και σχηματίστηκαν.

Η αγάπη του Θάνου Ανεστόπουλου για την ποίηση τον ώθησε στη μελοποίηση ποιημάτων μεγάλων ξένων και Ελλήνων ποιητών, που τα συναντάμε σε όλη την δισκογραφία των Κρίνων. Μια δισκογραφία που ξεκίνησε από το 1994 και ολοκληρώθηκε το 2008. Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί στο μουσικό βιβλίο των Διάφανων Κρίνων "Ο Γύρος της Μέρας σε 80 Κόσμους" (Ίνδικτος, 2005).

Το 2009 δημιούργησε μαζί με τον μουσικό και συνθέτη Νίκο Πλάτανο, το μουσικό project ''Οι Ποιητές Γυμνοί Τραγουδούν'', βασισμένο σε καινούρια τραγούδια, σε μελοποιήσεις αγαπημένων τους ποιητών, καθώς και σε ανέκδοτες ακουστικές αποδόσεις τραγουδιών από τη δισκογραφία του συγκροτήματος ''Διάφανα Κρίνα''.

Όλα αυτά τα χρόνια ο Θάνος Ανεστόπουλος έχει συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες κοινωφελούς χαρακτήρα. Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών έπαιξε στις φυλακές ανηλίκων στην Αυλώνα.

Μεταξύ άλλων έγραψε μουσική για τα θεατρικά ''Δεσποινίς Τζούλια'' του Στρίνμπεργκ και ''Σ’ αγαπώ και μου λύπης'', ενώ τραγούδι του συμπεριλήφθηκε στο ''Δον Ζουάν'' του Εθνικού Θεάτρου. Επίσης τραγούδια του έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές ταινίες μικρού μήκους.

Την άνοιξη του 2012 κυκλοφόρησε από την Inner Ear ο πρώτος επίσημος προσωπικός του δίσκος, το "Ως το Τέλος".Τελευταίο του βιβλίο ήταν η ποιητική συλλογή "Αρχίζω με το σ' αγαπώ".

Τα τελευταία χρόνια ο Θάνος Ανεστόπουλος έδωσε σειρά συναυλιών και στην Κύπρο. Οι τελευταίες του εμφανίσεις στο νησί πραγματοποιήθηκαν τον Μάρτιο 2015. Στο πλαίσιό τους, ο σπουδαίος τραγουδοποιός παρουσίασε και σειρά ζωγραφικών του έργων με κάρβουνο, με τίτλο «Remember your mortality».

To σουρεαλιστικό σύμπαν του Θάνου Ανεστόπουλου έχει καταγραφεί και έχει ντύσει τις αφίσες και τα εξώφυλλα των δίσκων των Διάφανων Κρίνων. Τα τελευταία χρόνια οι στίχοι των τραγουδιών και των ποιημάτων του, εικονοποιούνταν και προβάλλονταν ταυτόχρονα με τις ζωντανές εμφανίσεις του στην σκηνή.

Ο τίτλος της έκθεσης ήταν δανεισμένος από την γνωστή ρήση του Friedrich Wilhelm Nietzsche και περιέγραφε στοχασμούς για τον θάνατο και τον έρωτα, τονίζοντας την ανάγκη και την επιθυμία για ζωή και δημιουργία μέσα σε χαλεπούς και αφυδατωμένους καιρούς. "Με αφετηρία την συνεχή προσπάθεια του ανθρώπου για απεξάρτηση από ψυχαναγκασμούς, ουσίες, πάθη και εμμονές, οι μορφές των έργων του προσπαθούν να δραπετεύσουν από τις σκιές, έξω στο φως γεννώντας την ελπίδα για λύτρωση και κάθαρση ψυχής, για αποδοχή και αγάπη."