Οι μεγάλοι πνευματικοί άνθρωποι πρέπει να τιμώνται και το έργο και η προσφορά τους να αναγνωρίζονται, είπε ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Χαμπιαούρη σε χαιρετισμό στην εκδήλωση ονοματοδοσίας αίθουσας του «Ελένειου», σε αίθουσα Νέαρχου Κληρίδη.
Η απόδοση της αρμόζουσας τιμής σε πνευματικούς ανθρώπους, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην υπηρεσία των γραμμάτων, είναι μια επιβαλλόμενη υποχρέωση και μια ελάχιστη ανταπόδοση για τη μεγάλη προσφορά τους, ανέφερε προσθέτοντας ότι ο Νέαρχος Κληρίδης, ο ακούραστος αυτός εργάτης του πνεύματος, αξίζει ιδιαίτερου θαυμασμού, αφού αγωνίστηκε επίμονα και μέσα σε αντίξοες συνθήκες, για να υλοποιήσει το όνειρό του, να γίνει δάσκαλος.
Είπε ακόμα ότι ο Νέαρχος Κληρίδης συγκαταλέγεται στους πολυγραφότατους Κύπριους συγγραφείς και ως γνήσιος ευπατρίδης αφιέρωσε τη ζωή του στην πνευματική άνοδο της πατρίδας του και συνέβαλε τα μέγιστα στη διάδοση και διάσωση του λαϊκού μας πολιτισμού, με τη συλλογή, τη μελέτη και τη δημοσίευση δημοτικών τραγουδιών, παραμυθιών, ηθών, εθίμων και θρύλων του νησιού μας.
O Πρόεδρος του Πολιτιστικού Ιδρύματος «Νέαρχος Κληρίδης» Κώστας Κληρίδης είπε πως τιμώντας τον Νέαρχο Κληρίδη, τιμούμε τον Κύπριο δάσκαλο, τον κάθε ακούραστο εκπαιδευτικό ο οποίος με τον προσωπικό του κάματο, μεταλαμπαδεύει στα παιδιά μας τη γνώση, την ηθική, την πατριδογνωσία.
Ο κ. Κληρίδης ανέφερε ότι το Πολιτιστικό Ίδρυμα Νέαρχος Κληρίδης ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2015 στη Λευκωσία, με κύριο στόχο τη διαιώνιση της μνήμης του σημαντικού πνευματικού τέκνου της Κύπρου, Νέαρχου Κ. Κληρίδη ο οποίος διακρίθηκε ως δάσκαλος, λαογράφος, συνεργατιστής και συγγραφέας.
Μέσα στις αίθουσες του γνωστότερου ίσως σχολείου δημοτικής εκπαίδευσης, του «Ελένειου» έχουν διδάξει πολλοί και καταξιωμένοι εκπαιδευτικοί, είπε ο κ. Κληρίδης προσθέτοντας ότι ένας από τους επιφανείς αυτούς δασκάλους και παιδαγωγούς ήταν και ο Νέαρχος Κληρίδης.
Ο Νέαρχος Κληρίδης, ο οποίος γεννήθηκε κατά το 1892 στο χωριό Αγρός, κυρίως μετά την αφυπηρέτησή του ως εκπαιδευτικός, μακριά από τη δημοσιότητα, μακριά από την προβολή, εργαζόταν αθόρυβα για δεκαετίες, καθήμενος στο απέριττο γραφείο του κάτω από το αδύνατο φως ενός απαρχαιωμένου φωτιστικού και έγραφε, είπε ο κ. Κληρίδης
Συνέγραφε και κατέγραφε με θαυμαστή επιμέλεια το πολύτιμο υλικό που αποθησαύριζε, περιδιαβάζοντας σε κάθε γωνιά της Κύπρου, σε κάθε χωριό και πολιτεία, μελετώντας σε βιβλιοθήκες, σε εκκλησίες, σε ιδιωτικές συλλογές, μα πάνω απ’ όλα, μιλώντας με τον απλό πολίτη, με τον απλοϊκό χωρικό στο καφενείο ή στον σύλλογο, τον οποίο παρέσυρε με περισσή μαεστρία, στο να τραγουδήσει ένα δημοτικό τραγούδι, να αφηγηθεί μια ιστοριούλα, να εκστομίσει μια λαϊκή θυμοσοφία, να διηγηθεί ένα παραμύθι, να αναφερθεί σε μια παλιά δοξασία, υπενθύμισε περαιτέρω.
Χωρίς τη συλλογή και καταγραφή όλου αυτού του υλικού, ένας απέραντος λαϊκός πλούτος θα χανόταν για πάντα, σημείωσε παρατηρώντας ότι το πλούσιο συγγραφικό έργο του Νέαρχου Κληρίδη, σε κανένα στάδιο δεν του απέφερε πλούτο η υλική ανταπόδοση, αντίθετα, με τον ίδιο λιτό τρόπο που έζησε, έτσι και απέθανε, είπε τέλος ο κ. Κληρίδης.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
