Ο δίσκος «Kkismettin» που κυκλοφορεί από σήμερα είναι ο σόλο δίσκος του Κύπριου Αντώνη Αντωνίου, ιδρυτικό μέλος των δημοφιλών σχημάτων Monsieur Doumani και Τρίο Τεκκέ. Πρόκειται για έναν εννοιολογικό δίσκο, ο οποίος πραγματεύεται την πολιτική κατάσταση που επικρατεί στο νησί. Είναι ένα μουσικό πορτρέτο της διαιρεμένης Λευκωσίας, που καταπιάνεται με θέματα διαχωρισμού, χάσματος, φθοράς, πόνου, πολιτικής προπαγάνδας και παραποίησης της ιστορίας, αλλά κυρίως ξεσηκωμού, επανένωσης, συμφιλίωσης και ειρήνης.

Τι είναι το κκισμέττιν;

Η λέξη κκισμέττιν, η οποία χρησιμοποιείται τόσο από τους Ελληνοκύπριους όσο και από τους Τουρκοκύπριους (kismet), σημαίνει «μοίρα», «γραφτό». Το γραφτό του τόπου μας μέχρι τώρα υπήρξε δύσβατο και αποτελείται από πολλές μαύρες σελίδες όπως την υφιστάμενη διαίρεση του νησιού. Για όσους όμως πιστεύουν σε ένα καλύτερο και ειρηνικό αύριο η μοίρα αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το κκισμέττιν μπορεί να ξαναγραφτεί με νέα θεμέλια, με χαμόγελο αντί με πόνο και με γέφυρες και ανοιχτούς δρόμους αντί με οδοφράγματα και τείχη. Δηλαδή τη μοίρα μας μπορούμε να την ορίσουμε εμείς οι ίδιοι. Αυτό είναι και το βασικό εννοιολογικό πλαίσιο στο οποίο κινείται ο δίσκος, μέσα από το οποίο επιχειρείται η σκιαγράφηση ενός μουσικού πορτρέτου της πόλης της Λευκωσίας.



;



Πώς προέκυψε η ιδέα για αυτό τον δίσκο;

Οι ιδέες συγκεντρώνονταν από καιρό. Τόσο οι μουσικές ιδέες όσο και οι εννοιολογικές. Πολλά ερεθίσματα και διάφορες αναλαμπές περίμεναν τον χρόνο τους για να εξερευνηθούν. Χρειαζόταν δηλαδή ο χρόνος πειραματισμού, που συνήθως στις μέρες μας είναι σπάνιος. Η ευκαιρία δόθηκε με την πρώτη καραντίνα του Μαρτίου του 2020. Η ίδια η καραντίνα και οι πρωτόγνωροι περιορισμοί στις ελευθερίες θύμιζαν τους περιορισμούς ελευθεριών που βιώνουμε καθημερινά εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες με τη διαίρεση της πόλης μας και του νησιού ολόκληρου. Μια ασφυκτική αίσθηση που σε τρώει από μέσα μέχρι να εκραγείς. Για μένα ευτυχώς υπήρχε αυτή η διέξοδος, η δημιουργικότητα.

O διαχωρισμός σε μουσική διάσταση

Ο δίσκος περιλαμβάνει δέκα κομμάτια, από τα οποία το ένα είναι ορχηστρικό. Η κυπριακή ντοπιολαλιά αλλά και το κυπριακό λαούτο χρησιμοποιούνται ως βάση της δουλειάς, που μουσικά κινείται σε ανατολίτικους δρόμους και σχήματα. Ταυτόχρονα, όμως, διάφορα άλλα στοιχεία και ηχοχρώματα –όπως η χρήση ηλεκτρικών κιθαρών, αναλογικών συνθεσάιζερ και μιας γενικότερης παραμόρφωσης και πειραματισμού– δημιουργούν ένα ιδιόμορφο σύγχρονο μουσικό κάδρο με πινελιές ροκ, ψυχεδέλειας κ.ά. Σημαντικό χαρακτηριστικό είναι επίσης η χρήση των στρατιωτικών βαρελιών –τα οποία χρησιμοποιούνται για να μπλοκάρουν τους δρόμους της Λευκωσίας δημιουργώντας ουσιαστικά το τείχος του διαχωρισμού– ως κρουστών μουσικών οργάνων. Τα οξειδωμένα αυτά βαρέλια τοποθετημένα εκεί από τα φαντάσματα του παρελθόντος παίζονται και δονούνται, συμβάλλοντας στο ρυθμικό μέρος και προσδίδοντας μια ιδιαίτερη ηχητική υφή. Αυτό, εκτός από τη μουσική του διάσταση, δρα και σε ένα συμβολικό/νοητικό επίπεδο, στο οποίο η δόνηση των βαρελιών του διαχωρισμού απελευθερώνει τις θλιβερές ιστορίες και η οδύνη εξαϋλώνεται. Το κκισμέττιν ξαναγράφεται με νέους όρους.





Η μείξη του δίσκου «Kkismettin» έγινε από τον Σώτο Χαραλάμπους και το μάστερινγκ από τον Μάκη Πελοπίδα στο στούντιο Αχός στην Ελλάδα. Το τραγούδι «Bariş», που στα τουρκικά σημαίνει «ειρήνη», κλείνει με ένα χορωδιακό μέρος το οποίο αποτελείται από φωνές Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Σημειώνεται επίσης η συμμετοχή του Αντρέα Νεοκλέους στο τραγούδι «Ττάππα Κάτω» και της Ευθυμίας Άλφα στο τραγούδι «Αχτίνα».Το εξώφυλλο σχεδίασε ο Γιώργος Τσαγγάρης.

+ Ο δίσκος κυκλοφορεί από τη σουηδική δισκογραφική εταιρεία Ajabu! και είναι διαθέσιμος σε περιορισμένο αριθμό βινυλίων (μαύρο, κόκκινο, διαφανές κίτρινο), σε CD και σε digital. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τον προμηθευτούν από τη σελίδα Bandcamp, στη διεύθυνση https://antonisantoniou.bandcamp.com/