Ένα ταξίδι γεμάτο γεύσεις κοντά σε ανθρώπους που αγαπούν το κρασί και το χωριό Φικάρδου. Το Υφυπουργείο Τουρισμού επιχορηγεί δωρεάν εργαστήρια για τις παραδόσεις των χωριών της Κύπρου. Την προηγούμενη εβδομάδα αντιλήφθηκα ένα από τα πολλά εργαστήρια του Φικάρδου που πραγματοποιούνται κάθε Σαββατοκύριακο. Στο εργαστήρι οινογαστρονομίας, παίρνεις μία «γεύση» από τις ποικιλίες, την παραγωγή αλλά και την ευρύτερη ιστορία του Φικάρδου ως κρασοχώρι. Εκεί λοιπόν, στου γερό – Χαμπή, γνώρισα την πιο γλυκιά ζιβανία.

Η ιστορία συναντά τον γερο-Χαμπή 30-35 χρονών, όπου ξεκίνησε να κάνει τη δική του ζιβανία και κρασί. Αυτό, όμως κράτησε μέχρι τα τελευταία χρόνια ζωής του και η παραγωγή σταμάτησε μέχρι να διεξαχθεί το πρώτο φεστιβάλ ζιβανίας στο χωριό. Ένα φεστιβάλ έδωσε πάσα στο γιο του, κύριο Χρήστο (αναπληρωτής κοινοτάρχης) και κάπως έτσι, έφτασε στα δικό μου ουρανίσκο.

Τώρα, ο κύριος Χρήστος συνεχίζει την παραγωγή στα πιθάρια του γερο-Χαμπή και χρησιμοποιεί τις ποικιλίες ξυνιστέρι και μαύρου σταφυλιού. Φυσικά, η πιο εντυπωσιακή και ξεχωριστή έκδοση είναι η παλαιωμένη ζιβανία, η οποία έχει το χρώμα του ουισκιού και τη γλυκάδα του ρακόμελου. Ωστόσο, τα προϊόντα του μπορείς να τα βρεις μόνο στο χωριό Φικάρδου, αλλά είμαι σίγουρη όποιος επισκεφθεί το χωριό, θα το λατρέψει.

Είναι ένα χωριό λίγο έξω από την Λευκωσία με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και δύο υπέροχα διατηρημένα σπίτια του 18ου αιώνα. Σχεδόν κάθε σπίτι έχει το δικό του λινό που παρήγαγε κρασί, ενώ η διαμόρφωση των σπιτιών αναδεικνύει την απλοϊκότητα των ανθρώπων.