Στις 11 και 12 Νοεμβρίου πραγματοποιείται στο Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο της Λευκωσίας η φετινή διοργάνωση του Φεστιβάλ Χορού Dance Waves, που πραγματοποιούν για έβδομη συνεχή χρονιά το Dance Lab Nicosia και το Eγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο.

Στο φεστιβάλ συμμετέχουν τέσσερις χορογράφοι από την Κύπρο και τέσσερις από το εξωτερικό, που θα παρουσιάσουν τις δουλειές τους στο black box θέατρο του Εγκώμιου Πολιτιστικού Κέντρου.

Οι φιλοξενίες από το εξωτερικό παρουσιάζονται σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Lucky Trimmer του Βερολίνου.

Οι συμμετέχοντες είναι:

LUA, Andrea Jiménez, Ισπανία
Δε νοείται βαθιά χορογραφική ματιά στη δυνατή και εύθραυστη συνάμα γυναικεία ταυτότητα αν δεν κατευθύνεται από ακραίο εκφραστικό πάθος. Το έργο LUA είναι μια υψηλής αισθητικής απόπειρα που βασίζεται σε δουλεμένα στοιχεία του βαθιά ερωτικού φλαμένκο. Το χορευτικό γυναικείο σώμα αλλάζει ρόλους και καταστάσεις, τιμώντας την επίδραση του φεγγαριού στην γυναικείες γόνιμες και στείρες περιόδους.

In Zement [cement], Jill Crovisier, Λουξεμβούργο
Μια έρευνα εστιασμένη – προσανατολισμένη στην έννοια του τείχους και στους συμβολισμούς της. Ο ανθρώπινος νους είναι αυτός που ορθώνει τείχη και το ανθρώπινο χέρι είναι αυτό που τα κατασκευάζει. Στο όνομα της ασφάλειας, με στόχο φερόμενο τη μεγαλύτερη δυνατή προστασία που στην πράξη αποδεικνύεται απατηλή. Διότι το μόνο πραγματικό αποτέλεσμα των τειχών είναι η διαίρεση και η καταστροφή. Την ευθύνη για την οποία φέρουν αποκλειστικά οι πολιτικές αποφάσεις των ανθρώπων, οι οποίοι με τα ίδια τους τα χέρια – καθρέφτης της ζωής οι πράξεις μας – φτιάχνοντας τα τείχη τους προκαλούν τη μοίρα τους.

Koloklum, Uri Shafir, Ισραήλ
Αποδίδοντας σόλο με τη γλώσσα του χορού την λογική του παραλόγου. Εκεί όπου το μέγα πάθος για τα πάντα οδηγεί στην απόλυτη εξάντληση, εκεί όπου η ψευδαίσθηση ότι τα πάντα είναι υπό επιλογή οδηγεί στην ολοκληρωτική αδυναμία οποιασδήποτε επιλογής.

Totilas – der Ritt, Paul Hess, Γερμανία
Ένας ρεπόρτερ και ένας χορευτής, όχι ακριβώς χορευτής, περισσότερο ίσως άλογο, σε μια ατελείωτα επαναλαμβανόμενη παράσταση, υπό τον ήχο μιας τηλεοπτικής εκπομπής. Τούτη η διαρκής ανακύκλωση γεννά ακατάπαυστα τα ίδια ερωτήματα: Ποιος είμαι και τι είμαι; ΝΑΙ, αυτό είμαι! Κομψός, με χάρη και ομορφιά, δυνατός και ακούραστος, με μαύρα βαθιά μάτια, βελούδινος, υπάκουος, κυρίαρχος, εκπληκτικός και εντυπωσιακός. Μια πολύ ιδιαίτερη χορογραφία - αρχικό σημείο έμπνευσή της ήταν μια τηλεοπτική διαφήμιση- γεμάτη ευαισθησία, χιούμορ, χάρη και κομψότητα.

MAMA, Πάνος Μαλακτός, Κύπρος

«Το έργο αφορά την ισχυρή σύνδεση που έχουμε με τις μητέρες μας. Πώς οι ζωές τους επηρεάζουν τις δικές μας και το αντίθετο. Θα είναι πάντα μαζί μας, σωματικά ή πνευματικά, κατευθύνοντας μας σε αυτόν τον όμορφο μα και σκληρό κόσμο.»: Οι προηγηθείσες γραπτές συστάσεις μπορούν δίχως δεύτερη σκέψη να “αναγνωριστούν” ως ύμνος στο καταραμένο Οιδιπόδειο. Όχι όμως, δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο! Η αρχετυπική γλώσσα του χορού έχει τη θαυμαστή/μαγική ιδιότητα να αποδίδει τις αρχετυπικές ανθρώπινες αιχμαλωσίες/ δουλείες με τον πλέον απελευθερωτικό (τους) τρόπο, να μετασχηματίζει ακόμα και τον βασανιστικό Οιδιπόδειο εγκλωβισμό στην πλέον ερωτική εκφραστική πρόταση.

ECO, Γιάννης Οικονομίδης, Κύπρος:

«Τα όνειρα είναι ένα ψέμα. Όταν ήσουν παιδί μπορούσες να οραματιστείς με κλειστά τα μάτια. Ψέμα είναι τα κλειστά μάτια, ξύπνα. Όσο μεγαλώνεις κλείνεις τα μάτια στα όνειρά σου. Μικρό παιδί μεγάλα όνειρα, μεγάλος άνθρωπος μικρά όνειρα». Πώς άραγε θα μπορούσαμε στην πιο απλή δυνατή γλώσσα να ονομάσουμε/ορίσουμε άραγε αυτή την μήτρα; Πάθος για οριστική απόδραση από τον Οιδιπόδειο εγκλωβισμό, για αληθινή ερωτική ενηλικίωση, αυτός δίχως άλλο είναι ο απλούστερος/ακριβέστερος ορισμός.

Preparing a crime, Εύα Μέση, Κύπρος:

«Μια ατελείωτη πάλη που δεν τα κατάφερε ποτέ να έχει νικητή. Ποιό κομμάτι του εαυτού θα επιβληθεί και ποιό θα μεγαλουργήσει έτσι ώστε να φέρει το φως;»: Μέσω των γραπτών συστάσεων της τρίτης κυπριακής συμμετοχής στο 7ο Dance Waves Festival, η Οιδιπόδεια σύγκρουση “φωτίζεται” στην πλέον βαθιά, αρχετυπική της διάσταση. Όχι, εκ της φύσεώς του, λόγω του DNA του, το Οιδιπόδειο ποτέ δεν επιλύεται, πάντοτε και μόνο διαρκώς αναβάλλεται. Σαν ένα έγκλημα που δε τελείται ποτέ, όμως πάντοτε διανύει την ατελείωτη φάση της προετοιμασίας του.

Morphosis: Two/ Being moved, Melissa Garcia Garro, Κύπρος:

«Χρησιμοποιώντας τον χορό και τις εικαστικές τέχνες οι ερμηνευτές σε διαρκή ανατροφοδότηση με το περιβάλλον τους διαμορφώνουν οι ίδιοι τον χρόνο και τον χώρο τους. Επιχειρώντας ακατάπαυστα να δώσουν απάντηση στο μείζον ζωτικό/υπαρξιακό ερώτημα: Τι σε κινεί;»

+ Στις 11 και 12 Νοεμβρίου στο Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο, Λευκωσία, στις 20:30. Παράλληλα με το φεστιβάλ διοργανώνονται εργαστήρια με τους χορευτές Jill Crovisier, Uri Shafir, Drew Jimenez, Πάνο Μαλακτό και Jason Mabana. Tα εργαστήρια είναι ανοιχτά για επαγγελματίες χορευτές και χορεύτριες και έφηβους χορευτές από 16 χρόνων και άνω. Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής στο τηλ. 22781104 μέχρι τις 9 Νοεμβρίου.