Γράφει ο Μπυρής

Που ούλλους τους villains των ταινιών Batman, νομίζω συμφωνούμεν ούλλοι/ες ότι ο Joker ως χαρακτήρας ήταν ο πιο ενδιαφέρων τζαι ως προσωπικότητα η πλέον ιδιαίτερη [sorry Mr. Bane].

Πιθανότατα τούτον έσιει να κάμει τζαι με τες ηθοποιάρες που ενσαρκώσαν τον ρόλο μέσα που τα χρόνια στες οποίες περιλαμβάνουνται ο Jack [ένας εν ο Jack], ο Heath [ένας ήταν ο Heath - σνιφ...] τζαι ο Joaquin [τζαι τούτος ένας ένει].

Εν θα μπω στο τριπάκι να συγκρίνω τους τρεις γιατί προφανώς οι συνθήκες εν διαφορετικές τζαι οι ρόλοι εξελίσσουνται μέσα που τα χρόνια, ειδικά στο τωρασινό Joker, στο οποίο ο villain εν ο πρωταγωνιστής, το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας.

Όσοι/ες εν το είδετε, να το κάμετε.

Η ταινία εν εξαιρετική που ούλλες τες απόψεις. Ο Joaquin Phoenix απογειώνει τον Joker, το σενάριο τζυλά όπως το νερό στον Πηδκιά μετά που μια μπόρα στη χώρα [ίσως κάπως προβλέψιμο που κάποια φάση τζαι μετά αλλά συγχωρούμεν το] τζαι το soundtrack εν ούλλα τα λεφτά. Η ταινία φκάλλει έντονα συναισθήματα, που [κατά]θλίψην, ως αγάπη τζαι προκαλεί σε να γελάσεις αλλά τζαι να εξοργιστείς.

Τζαι πάνω που ούλλα εν μια ταινία φορτισμένη με τόσα κοινωνικά μηνύματα που εν μπορείς παρά να φύεις προβληματισμένος για το bullying, τα προβλήματα ψυχικής υγείας, τες κοινωνικές ανισότητες τζαι το ταξικό μίσος που συχνά προκαλούν.

Τη σεμνή μας υπόκλιση λοιπόν στον Joaquin. Τζαι στον σκηνοθέτη τζαι σεναριογράφο Todd Philips! Το Joker προβάλλεται στες κινηματογραφικές αίθουσες ανά το νησί για τρίτη βδομάδα τζαι προσελκύει ακόμα αρκετό κόσμο [σίουρα όι όσον το Βουράτε Γειτόνοι, για να σκοτώσω την όποιαν σταγόναν αισιοδοξίας μπορεί να σας δημιουργηθεί].

ΥΓ.1: Γράφω τούντην «κριτικήν» δκιαβάζοντας σε ελληνικά ΜΜΕ την απίστευτην ιστορία με τες προσαγωγές ανηλίκων που επήαν να δουν την ταινίαν ασυνόδευτοι. Τζ' εν ηξέρω με τι να νευριάσω παραπάνω:

• με τες δκυο υπαλλήλους του υπουργείου Πολιτισμού [!] που εκάμαν την καταγγελίαν;


• με τους μπάτσους που έλαβαν την καταγγελίαν τζαι αποφάσισαν ότι εν μια υπόθεση με την οποία πρέπει να ασχοληθούν [ενώ, λέω τώρα, τη νύχτα που εμασιαιρώναν οι χρυσαυγίτες τον Φύσσα ήταν απλοί θεατές];


• με τα διάφορα δεξιά παράσιτα που λαλούν «ντάξει σσιόρ, αφού ο νόμος έτσι λαλεί» [σ.σ. ο νόμος 44 του 1937 - ναι, τότε που η Ελλάδα τελούσεν υπό τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά].