Πολλοί από μας αρχίσαμε ν’ ακούμε κλασική μουσική, τη λεγόμενη «σοβαρή μουσική» – δεν υπάρχει «σοβαρή μουσική», η κλασική μουσική είναι απλά και μόνο μία από τις θάλασσες της μουσικής – από το «Ο Πέτρος και ο Λύκος»του Σεργκέι Προκόφιεφ.

Σπουδαίοι ηθοποιοί έδωσαν τη φωνή τους για τον ρόλο του αφηγητή σε αυτό το μουσικό παραμύθι. Ποιον να πρωτοθυμηθούμε; Τον Πίτερ Ουστίνοφ, τον Άλεκ Γκίνες, τον Ραλφ Ρίτσαρντσον, τον Μπέιζιλ Ράθμποουν; Μήπως, τον Μπόρις Καρλόφ;

Το 1978, ο Ντέιβιντ Μπόουι γίνεται μέλος αυτής της εκλεκτής παρέας. Ηχογράφησε το έργο με την Philadelphia Orchestra, για λογαριασμό της δισκογραφικής εταιρείας RCA Victor.

«Ο Πέτρος και ο Λύκος» «έχει συντελέσει στο να εισάγει γενιές παιδιών στα όργανα της ορχήστρας και στην ιδέα να αφηγηθείς μιαν ιστορία μέσα από τη μουσική» γράφει, στο PBS, ο Τιμ Σμιθ.

Όπως έκαναν όλοι οι αφηγητές στις πιο παλιές ηχογραφήσεις του έργου, ο Ντέιβιντ Μπόουι ξεκινά με το να παρουσιάζει το πώς τα διάφορα όργανα αντιπροσωπεύουν τους διαφορετικούς χαρακτήρες της ιστορίας: «Κάθε χαρακτήρας στην ιστορία θα αντιπροσωπεύεται από ένα διαφορετικό όργανο της ορχήστρας. Για παράδειγμα, το φλάουτο θα παίζει το πουλί. (Έτσι.) Εδώ είναι η πάπια, που την παίζει το όμποε. Τη γάτα θα την παίζει το κλαρινέτο. Το φαγκότο θα αντιπροσωπεύει τον παππού. Τον λύκο θα τον παίζει το γαλλικό κόρνο. Και τον Πέτρο θα αντιπροσωπεύουν τα έγχορδα. Την εκπυρσοκρότηση των όπλων που κρατούν οι κυνηγοί θα την παίζουν τα τύμπανα».

Ο Μπόουι είχε εξομολογηθεί ότι έκανε αυτή την ηχογράφηση ως δώρο στον 7χρονο, τότε, γιο του, τον Ντάνκαν.

Αξέχαστο δώρο ενός πατέρα στο παιδί του.

(popaganda.gr)