Η εποχή που διανύουμε δεν ευνοεί τα ταξίδια εν σώματι, έτσι ακολουθούμε ταξίδια λογοτεχνών μέσα από έξι εκδόσεις που προτείνει το Σολώνειον Κέντρο Βιβλίου. Από την Αθήνα στο Βυζάντιο, μέχρι το Λονδίνο, στις όχθες του Πεδιαίου Ποταμού.

Μικροί δρόμοι της Αθήνας, Βατόπουλος Νίκος, Εκδ. Μεταίχμιο 

Αυτή η συλλογή κειμένων και φωτογραφιών εστιάζει στους μικρούς δρόμους της Αθήνας. Σε δρόμους που είτε σκοπίμως είτε τυχαία περπάτησα. Εντάσσονται σε μια ενδεικτική ανθολογία της ελάσσονος Αθήνας, εκείνης δηλαδή της πόλης που αιμοδοτεί το αθηναϊκό κέντρο αλλά και που με έναν τρόπο σχεδόν νομοτελειακό ζει και μια ζωή ξέχωρη, αυθύπαρκτη, συγκινητική στην αυτοτέλειά της.

Οι συνοικίες της Αθήνας είναι ένας απέραντος θησαυρός. Όλες οι παλιές γειτονιές της είναι κιβωτοί πολύτιμων ενσταλάξεων αστικού βίου, με ποιότητες συχνά υποτιμημένες και ευτελισμένες. Το μικρό αυτό βιβλίο επιθυμεί να τιμήσει την ελάσσονα Αθήνα, με τον τρόπο όσων βίωσαν τη χάρη της αθηναϊκής συνοικίας. Τα κείμενα αυτά θέλουν να τιμήσουν την απλότητα και την εντιμότητα, τα βασικά δηλαδή υλικά με τα οποία φτιάχτηκαν οι γειτονιές της Αθήνας. (από τον πρόλογο του Νίκου Βατόπουλου)



Στο Λονδίνο, Βλαστού Ελεάννα, Εκδ. Πόλις 

Έχετε ταξιδέψει ποτέ στο Λονδίνο; Εγώ, ναι. Μιλάτε αγγλικά; Κι εγώ. Μέχρι που μετακόμισα εκεί και όλα άλλαξαν. Ούτε το Λονδίνο ήταν αλλιώτικο ούτε τα αγγλικά ακατανόητα. Αλλά κάτι μου διέφευγε: καταλάβαινα τι έλεγαν, αλλά όχι τι εννοούσαν. Και συνειδητοποιούσα ότι καταλάβαινα όλο και λιγότερα. Έπρεπε να τα γράφω για να τα καταλαβαίνω.

Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί μια καθημερινή καταγραφή -ποτέ δεν κράτησα ημερολόγιο-, αλλά σκέψεις για την πόλη και τους κατοίκους της, με τον τρόπο που θα προσέγγιζε το θέμα ένας εθνογράφος.

Πρώτα τα κλισέ. Γιατί τα λέμε έτσι; Γιατί υπάρχουν, η βροχή, το στήσιμο στις ουρές, η συνέπεια και η ακρίβεια, το αλκοόλ. Έπειτα οι εφημερίδες, τα θέατρα, οι εκθέσεις και το γράμμα στη Μέγκαν προκειμένου να τη μεταπείσω. Τέλος, η απόφασή μου να γίνω πειραματόζωο, η λαμπρή καριέρα στην ΜΙ6, τη Μυστική Υπηρεσία Πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου, και μια αυτοκρατορία που δεν υπάρχει πια.



Ταξίδι στη σκιά του Βυζαντίου, Dalrymple William, Εκδ. Μεταίχμιο 

Δύο καλόγεροι, ο Ιωάννης Μόσχος και ο μαθητής του Σοφρώνιος ο Σοφιστής, ξεκίνησαν την άνοιξη του 587 μ.Χ. να διασχίσουν την τότε Βυζαντινή Αυτοκρατορία, από τον Βόσπορο μέχρι την Αίγυπτο. Σκοπός τους να συλλέξουν τη σοφία των μοναχών της ερήμου, των Αγίων Πατέρων της βυζαντινής Ανατολής, προτού αυτός ο κόσμος χαθεί. Απόσταγμα του ταξιδιού τους ήταν το Λειμωνάριο, ένα βιβλίο που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί το αριστούργημα της βυζαντινής ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Δεκατέσσερις αιώνες αργότερα, ο William Dalrymple κάνει το ίδιο ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο με οδηγό τον Μόσχο. Ξεκινώντας από το Άγιον Όρος, θα περπατήσει στα μέρη που περπάτησαν οι δύο μοναχοί, θα αντικρίσει, όπου αυτό ήταν ακόμη δυνατόν, ό,τι αντίκρισαν, θα κοιμηθεί στα ίδια μοναστήρια, θα ανακαλύψει τι απέμεινε από τον πλούσιο αυτό κόσμο και πολιτισμό, ώστε να μεταφέρει την περιήγησή του με τον καλύτερο τρόπο σε ένα βιβλίο-σταθμό της σύγχρονης ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Έτσι, επιτυγχάνει να διασώσει στην παγκόσμια ιστορική μνήμη τα απομεινάρια του χριστιανικού κόσμου εκεί που υπήρξε η κοιτίδα του: Αντιόχεια, Έδεσσα, Τουρ Αμπντίν, Χαλέπι, Δαμασκός, Βηρυτός, Ιερουσαλήμ, Αλεξάνδρεια, έρημος της Άνω Αιγύπτου.



Η Πορεία προς την Κωνσταντινούπολη, Λη Φέρμορ Πάτρικ, Εκδ. Μεταίχμιο 

Ο σερ Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915-2011), «κυρ-Μιχάλης» για τους Μανιάτες φίλους του, θεωρείται ο μεγαλύτερος ταξιδιωτικός συγγραφέας της εποχής μας και μια θρυλική φυσιογνωμία που συνέδεσε τη ζωή του με την Ελλάδα. Οι περιπλανήσεις του ξεκινούν από την ηλικία των 18 ετών, το 1933, όταν αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, πέρασε τη Μάγχη και ξεκίνησε να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, πραγματοποίησε αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από διάφορες δοκιμασίες. Τις εμπειρίες του από το ταξίδι αυτό καταγράφει σε μια τριλογία που χρειάστηκε μια ζωή για να γραφτεί - ο τρίτος τόμος με τίτλο «Ατέλειωτος δρόμος» κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του. Στην παρούσα συγκεντρωτική έκδοση περιλαμβάνονται τα δύο πρώτα βιβλία της τριλογίας: «Η εποχή της δωρεάς» (το ταξίδι από την Ολλανδία μέχρι την ουγγρική μεθόριο) και «Ανάμεσα στα δάση και τα νερά» (το ταξίδι από τη Βουδαπέστη έως τις Σιδηρές Πύλες του Δούναβη).



Περπατώντας στις όχθες του Πεδιαίου Ποταμού, Μαραγκού Άννα, Εκδ. Το Ροδακιό 

«Εύλογα διερωτάται κανείς πώς περπατώ στις όχθες του Πεδιαίου, αφού αυτός δεν διασχίζει τη Λευκωσία όπως παλιά. Εκεί που περνούσε κάποτε ο ποταμός βρίσκεται σήμερα η πράσινη γραμμή, η διαχωριστική γραμμή που κόβει με μαχαίρι την πόλη στα δύο εδώ και μισό αιώνα.

Όμως, «του ποταμού εν του γελάς τζαι πιάνει το ταμάχιν του πίσω»... έλεγαν παλιά.

Εύχομαι κάποια μέρα να ξανακατέβει ο Πεδιαίος ορμητικός, όπως τότε, το 1330, όταν πλημμύρισε και τα νερά του έφτασαν μέχρι την πόρτα του Αγίου Γεωργίου των Ορνίθων. Τότε θα πάρει μαζί του βαρέλια, διαχωριστικές γραμμές, πολυβολεία, σάκους άμμου, θα καθαρίσει τη γη και θα πάρει πίσω το ταμάχιν του.

Μέχρι όμως να φτάσει εκείνη η μέρα η πόλη μου είναι χωρισμένη στα δυο. Η "ποδά" μεριά είναι η δική μας, η ελεύθερη, η "ποτζεί" μεριά είναι η κατεχόμενη, η ανελεύθερη. Στη μνήμη του ποταμού, και αψηφώντας τη γραμμή, περπατώ εκεί και αναπολώ όλη την πόλη μου». Άννα Μαραγκού



Τι έμαθα περπατώντας στον κόσμο, Διβάνη Λένα, Εκδ. Καστανιώτης 

Όταν τελειώσεις σχολείο και πανεπιστήμιο, φίλε αναγνώστη, ένας τρόπος υπάρχει να συνεχίσεις την εκπαίδευσή σου: να ξεβολευτείς. Να αφήσεις τον καναπέ και να αρπάξεις σακίδιο, μποτάκια και διαβατήριο. Να αγαπήσεις τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τις άγνωστες λέξεις, τον ύπνο σε σκηνή, τις παράξενες φάτσες, τις αναπάντεχες συναντήσεις. Να φτάσεις στην εκρηκτική Βενεζουέλα του ετοιμοθάνατου Τσάβες, στη σέξι Κούβα όπου όλα αλλάζουν εκτός από τη λατρεία του Τσε, στην προβιομηχανική Αιθιοπία των κομμένων κλειτορίδων, στο Βιετνάμ όπου ο σκύλος είναι σπουδαίος μεζές, στη Γη του Πυρός όπου ο Δαρβίνος εμπνεύστηκε τη θεωρία του, στη Νέα Ζηλανδία των Μαορί όπου το νερό τρέχει ανάποδα, για να δεις τον κόσμο ανάποδα: όχι μόνο πόλεις, που είναι σκέτη βιτρίνα - για να δεις όλη την αλήθεια, πρέπει να πας και στα χωριά και στα βουνά. Μην τρομάζεις, δεν χρειάζεται να είσαι αθληταράς. Όποιος θέλει να ανεβεί ανεβαίνει.

Εγώ το πρωτόκανα πριν από δεκαέξι χρόνια - θα δεις πώς και γιατί. Αποφάσισα λοιπόν να κλείσω σ' ένα βιβλίο τις πιο αστείες, μαύρες, απροσδόκητες ιστορίες που με συνάντησαν όσο περπατούσα στα βουνά και στις πόλεις του κόσμου.

Είπα να σου διηγηθώ τι έπαθα και τι έμαθα, μήπως την επόμενη φορά έρθεις κι εσύ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)



Ταξίδια με τον Τσάρλυ, Steinbeck John, Εκδ. Νεφέλη - 17,30 ευρώ

Μόλις ένα ταξίδι σχεδιαστεί, εξοπλιστεί και αρχίσει να εκτυλίσσεται, αναδύεται πάντα ένας καινούργιος παράγοντας που το χαρακτηρίζει. Μια εκδρομή, ένα σαφάρι, μια εξερεύνηση είναι αυτοτελείς οντότητες, διαφορετικές από κάθε άλλο ταξίδι. Διαθέτουν προσωπικότητα, ιδιοσυγκρασία, ατομικότητα, μοναδικότητα. Το ταξίδι είναι σαν το άτομο: δεν υπάρχουν δύο ταξίδια απαράλλαχτα στον κόσμο. Κάθε προγραμματισμός, περιφρούρηση, "αστυνόμευση" και καταναγκασμός είναι ματαιοπονία. Ύστερα από προσπάθειες χρόνων ανακαλύπτουμε ότι δεν πάμε εμείς ταξίδι, αλλά ότι εκείνο μας πάει. Ξεναγοί, προγράμματα, κλείσιμο δωματίων σε ξενοδοχεία, όλα τούτα τα δήθεν αναπόφευκτα που χρειάζονται χρήμα και πρόβλεψη μπορούν να καταστρέψουν την προσωπικότητα του ταξιδιού. Μόνο αν το ξέρει αυτό ο εκκολαπτόμενος πλάνητας μπορεί να χαλαρώσει και να αφεθεί στην απόλαυση του ταξιδιού, διαλύοντας κάθε απογοήτευση. Ως προς αυτό, το ταξίδι είναι σαν τον γάμο. Ο σίγουρος τρόπος για να σφάλεις είναι να νομίζεις ότι μπορείς να ελέγξεις τα πάντα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

+ Περισσότερες πληροφορίες για τις εκδόσεις, στο τηλ. 22 666799/ info@soloneion.com.cy.