Το να κοιτάς τι διαβάζουν οι άλλοι είναι πάντα συναρπαστικό. Το να εισχωρείς λίγο στις λογοτεχνικές τους προτιμήσεις μοιάζει με μια ματιά στο μυαλό και την ψυχή τους: σου αποκαλύπτει κάτι. Από την ποίηση και την πεζογραφία μέχρι την Ιστορία και τη φιλοσοφία, οι επιλογές των άλλων έχουν κάτι και για τους υπόλοιπους.
Μέρες που είναι, της βιασύνης, της γιορτινής υπερκατανάλωσης και της θορυβώδους καθημερινότητας, το βιβλίο παραμένει ένα δώρο που αντιστέκεται στον χρόνο, επιμένει να τον σταματά. Ο Πολίτης ζητά από τους συνεργάτες του, ανθρώπους που ζουν με τις λέξεις, ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους, ραδιοφωνικούς παραγωγούς, να μιλήσουν για το βιβλίο ως επιλογή δώρου.
Και όλοι συμφωνούν πως ένα βιβλίο παραμένει το δώρο par excellence: ένα δώρο που κουβαλά σκέψη, φροντίδα και τη χαρά της ανακάλυψης. Ένας κόσμος που προσφέρεται, μια εμπειρία που ανοίγει και μια στιγμή που μένει μαζί σου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ανδρέας Μαυρογιάννης: Για την αγάπη της λογοτεχνίας
Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου: Στην καρδιά μιας λέσχης βιβλίου
Για τη βραβευμένη συγγραφέα Νάσια Διονυσίου, το βιβλίο δημιουργεί απ’ την αρχή νέα σύμπαντα, ανακαλύπτει την ομορφιά στα πιο απίθανα μέρη, επανακαθορίζει το ουσιώδες. Ως δώρο, το βιβλίο την επιστρέφει στην παιδική της ηλικία, τότε που οι ιστορίες της άνοιξαν δρόμους προς άλλους κόσμους. Γι’ αυτό και η ίδια αγαπά να χαρίζει βιβλία, κυρίως σε παιδιά, προσφέροντάς τους την ίδια δυνατότητα να ανακαλύψουν, να φανταστούν και να ταξιδέψουν.
Το βιβλίο ως δώρο
Το βιβλίο ως δώρο με παίρνει πίσω στην παιδική κι εφηβική μου ηλικία, γιατί ήταν το μέσο που μου δινόταν για να γνωρίσω και να απορροφήσω άλλους κόσμους, άλλους τρόπους, άλλους εαυτούς. Γι’ αυτό τον λόγο, αγαπώ να χαρίζω βιβλία, ιδίως σε παιδιά.
Οι εφημερίδες χάνονται αλλά το βιβλίο κερδίζει έδαφος; Τι μας προσφέρει;
Τα βιβλία δημιουργούν εξ υπαρχής νέα σύμπαντα και επανακαθορίζουν το σημαντικό και το ουσιώδες. Μας προσφέρουν απορίες εκεί που όλα φαίνονται απλά, ελευθερία έξω από συμβατικές ερμηνείες και παραστάσεις, ομορφιά στα πιο καταχωνιασμένα μέρη κι έναν χρόνο που κυλά αργά και συνειδητά, αλλά ταυτόχρονα διαστέλλεται για να χωρέσει πολλές στιγμές και πολλές ιστορίες, πέρα από την ασθμαίνουσα επικαιρότητα και την ισοπεδωτική Ιστορία.
Ποιο θα διάλεγες αυτές τις γιορτές;
Έχω ξεκινήσει να διαβάζω το μυθιστόρημα του Robert Penn Warren «Ένας τόπος για να επιστρέφεις» (εκδ. Πόλις) και το δοκίμιο του George Steiner «Η σιωπή και ο ποιητής» (εκδ. Έρασμος), ενώ μετά με περιμένει το μυθιστόρημα «Παιχνίδι με τις λέξεις» της Τζένι Έρπενμπεκ (Εκδ. Καστανιώτης).
Ποιο βιβλίο σου έκαναν δώρο;
Από την αγαπημένη μου φίλη, Άννα Μαραγκού, το τρίτομο έργο της (με φωτογραφίες του Πέτρου Φιάκκα) «Περπατώντας στο βασίλειο της Σαλαμίνας» (εκδ. Το Ροδακιό) στο οποίο καταγράφεται, με τρόπο ζωντανό και εμπειρικό, η αδιάλειπτη ιστορία της περιοχής της Αμμοχώστου από τα χρόνια του Χαλκού μέχρι και σήμερα.
Βιογραφικό, βιβλία και βραβεία
Γεννήθηκα και ζω στη Λευκωσία και εργάζομαι στο Γραφείο επιτρόπου Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Έχω γράψει τη νουβέλα «Μη γράφετε Αρθούρος» (Εκδ. Πόλις, 2025), τη νουβέλα «Τι είναι ένας κάμπος» (Εκδ. Πόλις, 2021), η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας Ελλάδας και μεταφράστηκε στα γαλλικά, ουκρανικά και σέρβικα, και τη συλλογή διηγημάτων, «Περιττή ομορφιά» (Εκδ. Το Ροδακιό, 2017), η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος/Νουβέλας Κύπρου και μεταφράστηκε στα σέρβικα. Έχω παρουσιάσει το λογοτεχνικό έργο μου σε διεθνή λογοτεχνικά φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένων των φεστιβάλ Μασσαλίας (2025), Παρισίου (2025), Γκέτεμποργκ (2024), Αθηνών-Επιδαύρου (2023), Χανίων (2022) και Βουδαπέστης (2021).
