«Βικτόρ ή Τα Παιδιά στην Εξουσία» στο Θέατρο Versus

ΠΑΡΑΘΥΡΟ Δημοσιεύθηκε 3.4.2019

Το Θέατρο Versus παρουσιάζει τη νέα του παραγωγή με το έργο του Ροζέ Βιτράκ «Βικτόρ ή Τα παιδιά στην εξουσία», σε σκηνοθεσία Μηνά Τίγκιλη.


Το έργο ανεβαίνει 90 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα στο Παρίσι, με το οποίο ο Ροζέ Βιτράκ έβαζε φωτιά στα θεμέλια του αστικού θεάτρου.

Αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Θεάτρου Versus:

«Ένα από τα λίγα έργα που εκπροσωπούν το κίνημα του σουρεαλισμού στο θέατρο και προάγγελος του θεάτρου του παραλόγου, εκμεταλλεύεται τη φόρμα του αστικού δράματος -καθώς είναι γραμμένο ως έργο «σαλονιού»- για να το υπονομεύσει και, παράλληλα, να στηλιτεύσει την υποκρισία και τη σήψη που κρύβεται πίσω από την έξωθεν καλή μαρτυρία κάθε «αγίας» αστικής οικογένειας.

Η ανακάλυψη του Βικτόρ, την ημέρα των 9ων γενεθλίων του, πως ο πατέρας του διατηρεί εξωσυζυγική σχέση με τη μητέρα της φίλης του Εσθήρ, η οποία αποδεικνύεται τελικώς αδερφή του, είναι το όχημα για να γκρεμιστεί με εκκωφαντικό τρόπο η πλήρης υποκρισίας ζωή των δύο οικογενειών. Δομημένο γύρω από το συγγραφικό εύρημα που θέλει τον εννιάχρονο Βικτόρ να διαθέτει αφύσικη ανάπτυξη ενήλικου άνδρα, το έργο μαρτυρά εξ αρχής τις προθέσεις του.

viktor_
Το έργο ερμηνεύουν οι: Βικτόρ/Μάριος Ιωαννου, Εσθηρ/Παντελίτσα Μαυρογιάννη, Κάρολος Πωμελ (πατέρας του)/Μανώλης Μιχαηλίδης, Αιμιλία Πωμελ (μητέρα)/Ελεάνα Παπαδοπούλου, Λίλη Καμαριέρα/Μαρία Φιλίππου, Αντουάν Μανιω (πατέρας της)/Λουκάς Ζήκος, Θηρεσία (μητέρα της, ερωμένη του Κάρολου)/Δανάη Χρήστου, Λονσεγκυρ (Στρατηγός)/Γιαννος Αντωνίου, Κυρία Ιντα/Μέλπω Κολόμβου


Ο Βιτράκ απολύτως εσκεμμένα, πιστός στις αρχές του σουρεαλισμού, δε γράφει ένα δράμα, κι ας μεταχειρίζεται απολύτως δραματικά γεγονότα, κι ας κλείνει τη διαδρομή από την άγνοια στη γνώση με έναν θάνατο και μια αυτοκτονία. Κάνοντας χρήση βασικών εικονοκλαστικών εργαλείων από αυτά που χαρακτηρίζουν το σουρεαλιστικό κίνημα, τουτέστιν την αποσύνδεση της γλώσσας από τα νοήματά της, την υπερβολική χρήση λεκτικών κλισέ και αυτοσχεδιασμών, την ακατάσχετη αθυροστομία και σκατολογία, τη διαρκή υπονόμευση του λόγου και της λογικής, το σχεδιασμό τυποποιημένων χαρακτήρων, την κατάλυση της δομημένης πλοκής, ο Βιτράκ έχει συνθέσει ένα αναρχικό σκηνικό ποίημα που ακροβατεί μεταξύ καγχασμού, ειρωνείας και γκροτέσκ υπερβολής.
Ακόμη και το φινάλε είναι ενδεικτικό της υπονομευτικής του διάθεσης, όταν η καμαριέρα θα απευθυνθεί στους θεατές, κλείνοντάς τους το μάτι: 'μα… αυτό είναι δράμα!'».

Συντελεστές:

Μετάφραση: Παύλος Μάτεσις

Σκηνοθεσία (και μουσική επιμέλεια): Μηνάς Τίγκιλης

Σκηνικός Χώρος/ Κοστούμια: Θέλμα Κασουλίδου

Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης

+ Πρώτη παράσταση στις 3 Απριλίου 2019 στο Θέατρο Ένα (Β' Δημοτική Αγορά) Λεμεσού στις 20:30 και κάθε Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 19:00 στο Θέατρο Ένα Λεμεσού. Πληροφορίες τηλ. 99395970.

Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας parathyro.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Στις 2 και 3 Νοεμβρίου το 17ο Διεθνές Συμπόσιο Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

Στις 2 και 3 Νοεμβρίου το 17ο Διεθνές Συμπόσιο Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

Στις 2 και 3 Νοεμβρίου το 17ο Διεθνές Συμπόσιο Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

"Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα " του Ματέι Βιζνιέκ

"Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα " του Ματέι Βιζνιέκ

"Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα " του Ματέι Βιζνιέκ