Φοίτησε στο Γυμνάσιο Θηλέων Βικτώρια, όπου σπούδασε κλασικά με τη βοήθεια του καθηγητή φιλοσοφίας της και άρχισε να εκφράζεται όλο και πιο ελεύθερα μέσω των γραπτών της. Στη συνέχεια, σπούδασε στο Δασκάλων, αλλά αναγκάστηκε να μεταγραφεί στο νεοσύστατο Δασκάλων Τουρκοκυπρίων το 1957 λόγω των αναδυόμενων διακοινοτικών συγκρούσεων.Τα πρώτα της ποιήματα αυτής της περιόδου επικεντρώνονταν περισσότερο σε φυσικά και ρομαντικά θέματα, αλλά με την πάροδο του χρόνου στράφηκαν προς κοινωνικά ζητήματα. Άρχισε να γράφει με ελεύθερο ύφος, χωρίς να ενσωματώνει ομοιοκαταληξία στα ποιήματά της.
Μετά την αποφοίτησή της, στάλθηκε στο χωριό Κλαβδιά για την πρώτη της θέση. Συνέχισε να διδάσκει για 33 χρόνια, συχνά σε απομακρυσμένα χωριά, ισχυριζόμενη ότι ήταν «σαν να είχε εξοριστεί λόγω της αντίθεσής της». Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, ήταν μια ηχηρή φιγούρα στην Ένωση Τουρκοκυπρίων Εκπαιδευτικών (KTÖS) και υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των γυναικών, την ελευθερία του Τύπου και τα συνδικάτα.
Δημοσίευσε τα πρώτα της έργα τη δεκαετία του 1960 με ανδρικό ψευδώνυμο λόγω των περιορισμών που της επέβαλε η οικογένειά της. Τότε ασκήθηκαν κάποιες αγωγές εναντίον αυτού του ψευδώνυμου. Παρατηρώντας την κατάσταση των Τουρκοκυπριών γυναικών στα χωριά όπου εργάστηκε, αποτύπωσε τις συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν. Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας της ως εκπαιδευτικός, τα άρθρα, τα ποιήματα, οι έρευνες και οι συνεντεύξεις της δημοσιεύονταν σε τουρκοκυπριακές εφημερίδες. Θεωρείται μία από τις κορυφαίες υποστηρίκτριες των δικαιωμάτων των γυναικών.
Το πρώτο της βιβλίο, K.T.Ö.S. Mücadele Tarihi ("Ιστορία του αγώνα της KTÖS") εκδόθηκε το 1987, ακολουθούμενο από το πρώτο της βιβλίο ποίησης, Sıkıntıya Vurulan Düğüm το 1988. Το πρώτο της βιβλίο αποκλειστικά επικεντρωμένο στις γυναίκες, Konu: Kadın ("Θέμα: Γυναίκα") εκδόθηκε το 1989. Από τότε, κυκλοφόρησε μια σειρά βιβλίων που αποτελούνται από ποίηση, συνεντεύξεις, έρευνες και άρθρα της. Θέματα στα οποία ενδιατρίβει στο έργο της είναι κατά κύριο λόγο η γυναίκα της Κύπρου, οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που την καταπιέζουν και άλλα θέματα που περιστρέφονται γύρω από άλλες κοινωνικές ανισότητες, η πόλη της Λευκωσίας και το πάθος της γι΄αυτήν, η βαθιά εδραίωση της πόλης στην ψυχή της και ο πόνος που της προκαλεί η διαίρεση της Λευκωσίας και της πατρίδας της.
Έχει λάβει τουλάχιστον 15 βραβεία λογοτεχνίας, μεταξύ των οποίων βραβεία από το τουρκικό περιοδικό Nokta, από την Humanist International και από τον Διεθνή Οργανισμό Τουρκικού Πολιτισμού. Είναι ιδρύτρια του Κέντρου Ερευνών για τις Γυναίκες και αρθρογραφούσε στην τουρκοκυπριακή εφημερίδα Yeni Düzen.
