20.11.2011
Ο Στέλιος Ερμογενίδης "κάνει συνθέσεις, γράφει λόγια, σχεδιάζει" και ετοιμάζει την πρώτη έκθεσή του
Τι βλέπεις;
Στις παράξενες εικόνες του βυθού της λογικής
Ένα σύννεφο πελώριο με σκιάζει
Είναι πρωί είναι οχτώ
Και μόλις ξύπνησα
Την πρώτη επίθεση της μέρας ετοιμάζει
Βλέπω μπροστά, βλέπω δεξιά αριστερά Γυρνώ με βία το κεφάλι προς τα κάτω
Είναι πρωί είναι οχτώ
Και μόλις ξύπνησα
Δεν θέλω σήμερα να πιάσω πάλι πάτο
Σφυρίζω ανέμελα, σηκώνομαι, τα ρούχα μου φορώ
Αυτό με βία τα φουστάνια του μαζεύει
Είναι πρωί είναι οχτώ
Και μόλις ξύπνησα
Νιώθω το σώμα του το νου μου να σμιλεύει
2. Τι κοιτάζεις;
Κοιτάζω γύρω μου στο σπίτι ησυχία
Στοίβες αδιάβαστα, πετάμενα βιβλία
Ρούχα που λάμπουν όλο πόζα και φινέτσα
Μάσκες του χθες κείτονται χάμω όλο νάζι κι όλο σκέρτσα
Κι αυτό κοιτάζει με τα μάτια του τα γκρίζα
Με ένα σάλτο ρίχνει χρώμα πίσω από μια χρυσή κορνίζα
Κάνει συνθέσεις, γράφει λόγια, σχεδιάζει
Γελά με πάθος. Το κοιτώ και με τρομάζει
3. Τι κάνεις;
Κάνω να φύγω, να ξεφύγω θέλω, την πόρτα ανοίγω
Και το χερούλι κολλημένο στην παλάμη μου πιέζω και συνθλίβω
Αυτό αποσπάται, συγχύζεται, κάνει πέρα Κι εγώ στο δρόμο, στα αυτοκίνητα, στην πόλη, θέλω οξυγόνο, θέλω αέρα
Τρέχω σαν άνεμος κι αυτό πίσω μου τρέχει
Σε λεωφόρους, σε δρομάκια μ' απειλές με καταβρέχει Κι όταν η κούραση στο σώμα μου απλώνει Αυτό μαζεύεται, θεριεύει, με χτυπά και με τελειώνει
Ύστερα φεύγει, λέει 'πάει ο καημένος'
Πάω να βρέξω στο εγώ κάποιου άλλου, προικισμένου
Βγάζει απ' την τσέπη του ένα πρόχειρο καθρέφτη
Φτιάχνει τη χαίτη του, καλπάζει... και στα μάτια σε κοιτάζει
+ Η έκθεση του Στέλιου Ερμογενίδη στην IsNotGallery εγκαινιάζεται στις 18 Νοεμβρίου
