Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

* Δυο λόγια για την επικοινωνιακή στρατηγική του ΘΟΚ σχετικά με τη "Σαμία".

* Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, η κίνηση να επανέλθει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στην ομάδα των ηθοποιών είναι ορθότατη, ειδικά από τη στιγμή που αποφασίστηκε ο ΘΟΚ να πάει Επίδαυρο. * Θεωρώ, και λυπάμαι που το λέω, πως δεν θα τη βγάζαμε διαφορετικά.

* Ούτε τη δημοσιότητα που πήρε στην Ελλάδα θα έπαιρνε ο ΘΟΚ χωρίς τον Αλκίνοο, ούτε η προσέλευση του κοινού θα ήταν η ίδια.

* Παρ' όλα αυτά, το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα δεν βασίζεται μόνο στον ίδιο.

* Επισκέπτομαι συχνά τη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης του οργανισμού και βλέπω σχεδόν αποκλειστικά αναρτημένες φωτογραφίες με τον Αλκίνοο ως Μοσχίωνα.

* Άδικο, όταν το βάρος της παράστασης το κρατά ο Κώστας Δημητρίου και το χάιλαϊτ, αν θέλετε, το σφραγίζει ο Σταύρος Λούρας.

* Ρώτησα αν είμαι υπερβολική. Και η απάντηση συναδέλφου ήταν πως έμαθε πως παίζει στην παράσταση η Φυρογένη όταν πήγε να τη δει!

* Επιπλέον, αυτό που μας λένε πάντα είναι πως το θέατρο είναι "άθλημα ομαδικό". Πρώτος απ' όλους, αυτό οφείλει να το σεβαστεί για το καλλιτεχνικό του προσωπικό ο οργανισμός.

* Πάντως αυτό που λένε οι υψηλά ιστάμενοι στον ΘΟΚ για τη βαρυσήμαντη παρουσία μας στην Επίδαυρο εν μέσω κρίσης ταιριάζει για μια άλλη παράσταση. * "Νεφέλες" ολέ!

* Σύννεφα βαριά πλακώσαν / Πάει η μητρική μας γλώσσα / Να τον, σαν την κλώσα ο Σωκράτης / Μαύρα σύννεφα πλημμύρα / Μαύρη και κακή μας μοίρα / Άτιμος καιρός και τρομοκράτης,
Νόμος έγινε η βία / Χρήμα η πιο βαριά θρησκεία / Και το θύμα πάντα ο πελάτης,
Χαρά στην μόρφωση / Την παραμόρφωση / Που 'παθε ο βίος μας ο
ακαμάτης,
Στα φροντιστήρια / Δώσαμε πολλά στα φροντιστήρια / Έτσι φύγαν τα
εκατομμύρια / Έτσι μαρτυράνε οι πληγές,
Στα φροντιστήρια / Δίδακτρα βαριά εκατομμύρια / Δώδεκα θεοί, off-shore
πλυντήρια, Να 'ρθει μια βροχή να γίνουν χτες.

* Σταμάτης Κραουνάκης, με τη φωνή της Αννίτας Σαντοριναίου.

* Και για να τελειώνουμε με τα θέατρα, απαιτήστε ΧΘΕΣ την κατάργηση της ηλίθιας προϋπόθεσης πως τα ελεύθερα θέατρα πρέπει να ανεβάζουν τέσσερις παραγωγές τον χρόνο για να παίρνουν επιχορήγηση.

* Τα λεφτά για τις χορηγίες -που μειώθηκαν πέρυσι- καθυστερούν, οι υπάλληλοι των θεάτρων μένουν απλήρωτοι περιμένοντας να δεήσει η κυβέρνηση να απελευθερώσει τα κονδύλια - που δεν έχει.

* Αλλά, πάνω απ' όλα, να γίνονται τέσσερις μέτριες παραγωγές τον χρόνο, αντί δύο καλών, για παράδειγμα.

* Ειδάλλως κλείστε τα να πάμε σπίτια μας.

* Πολιτική του κω...! Αλλά δεν ήταν παντού, ανέκαθεν;