Μετά απο πολύ καιρό παρακολούθησα musical στην Κύπρο. Παρόλα τα εξαιρετικά σκηνικά και αρκετά υποσχόμενη σκηνοθετική ματιά, η ιστορία του έργου δεν μπορούσε πλήρως να με κρατήσει. Κάπου η πολλή αφήγηση, κάπου το πολύ τραγούδι αφαιρούσε αντί να προσθέτει στην πλοκή του έργου. Τα τραγούδια με μια jazz νότα έδιναν ένα παλμό στο έργο αν και καταντούσαν μονότονα καθώς προσπαθούσαν να καλύψουν μεγάλο μέρος της ιστορίας. Στεναχωρέθηκα με τους μουσικούς πίσω απο το πανί που δεν μπορέσαμε να τους χαρούμε στο έπακρο, αλλά χάρηκα πολύ την κινησιολογία και χορευτικά των ηθοποιών καθώς και τις όμορφες φωνές τους.

Νάσια Θεράποντος