Η Δεσποινίς Μαργαρίτα είναι ουσιαστικά ένας μονόλογος που κατοικεί σε 2 σώματα. Τα 2 σώματα μοιράζονται την ίδια ψυχή, κάτι που πολύ εύστοχα οι 2 κοπέλες κατάφεραν να παρουσιάσουν μέσα σε ένα σύντομο μονόπρακτο του έργου. Δύο κίτρινες φιγούρες κατάφεραν να αποδώσουν την αγωνία μιας δεσποινίδος για τον έρωτα, την αγάπη αλλά και τον θάνατο. Η αμεσότητα του μονολόγου απευθυνόμενος στον θεατή, ο οποίος στην περίπτωση αυτή έπαιρνε τον ρόλο τού μαθητή δημοτικού, δημιουργούσε μια έντονη σχέση μεταξύ των 2. Τα θέματα που τόσο άνετα έθιγε η δεσποινίς Μαργαρίτα ήταν τόσο αληθινά, που ξέραμε πόσο ακατάλληλα ήταν για "την ηλικία μας", αλλά και πάλι η αλήθεια πάντα έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να παρουσιάζεται μπροστά σου, είτε ως έρωτας, είτε ως θάνατος είτε ως δεσποινίς Μαργαρίτα.

Νάσια Θεράποντος