* Το όνομα του Εύη Γαβριηλίδη ήταν/είναι συνώνυμο του θεάτρου της Κύπρου. Ο σπουδαίος θεατράνθρωπος -σκηνοθέτης, ηθοποιός, μεταφραστής- έφυγε ήσυχα τα ξημερώματα της Τρίτης 15 Απριλίου, γράφοντας σημειώματα, διατηρώντας το χιούμορ και την ομορφιά του.

* Αναπόδραστα έπεσε η αυλαία για τον Εύη Γαβριηλίδη, ακυρώνοντας οριστικά ό,τι πιστεύαμε γι' αυτόν: πως είναι μια ανεξάντλητη πηγή ζωής.

* Ο Εύης Γαβριηλίδης δεν είναι μια υποσημείωση στην ιστορία του κυπριακού θεάτρου: είναι μαζί πολλά αυτοβιογραφικά κεφάλαια αυτής της ιστορίας. Η σημαντική του πορεία στη θεμελίωση αυτού που σήμερα αποκαλούμε "κυπριακό θέατρο", με όλα τα καλά και τα τρωτά του, φάνηκε τώρα, αυτές τις μέρες, πόσο σε ρήξη βρισκόταν με όλα τα ασήμαντα που επισυμβαίνουν στις μέρες μας.

* Ασήμαντα γιατί δεν δομήθηκαν σε κανένα θεμέλιο, κι αν υπήρξε ποτέ προσπάθεια γι' αυτό, αποδείχθηκε θεμέλιο σαθρό.

* Ωστόσο οι τελευταίες μέρες απέδειξαν πόσο αυτό το -για μας αναγκαίο- κομμάτι της κοινωνίας, ο πολιτισμός, πόσο ασήμαντο είναι για τους άλλους, τους απ' έξω.

* Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θεώρησε ασήμαντο να εκδώσει μια ανακοίνωση την ημέρα που έως και η Συμμαχία Πολιτών [;] απέστειλε ανακοίνωση για τον θάνατο του Εύη Γαβριηλίδη. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εξέφρασε τη βαθιά του θλίψη την επομένη, αφού φρόντισε πρώτα να ασχοληθεί με τον Ρίκκο και τον Κωστάκη.

* Αλλά και για μας, τα ΜΜΕ, ήταν σημαντικότερο να στηθούμε έξω από το αρχηγείο της αστυνομίας και να περιμένουμε την έξοδο του Ρίκκου από το τελευταίο αντίο του Εύη.

* Γράφοντας τον επικήδειο λόγο για τον Εύη Γαβριηλίδη εκ μέρους όλων των ανθρώπων του θεάτρου, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη εξήρε την αγάπη του εκλιπόντος για το ωραίο, το γούστο του, την ομορφιά.

* Πόση ομορφιά να αντέξεις μέσα σε τόση ασχήμια;

* Μείναμε μόνοι. Όχι γιατί έφυγε ο Εύης Γαβριηλίδης, αλλά γιατί με τη φυγή του η απομόνωση των ανθρώπων του πολιτισμού ακούστηκε εκκωφαντική.