Γράφει η Μερόπη Μωυσέως

* Την πολιτιστική επικαιρότητα, φτάνοντας μέχρι και τα δελτία των τηλεοπτικών καναλιών, αυτή τη βδομάδα απασχόλησε κυρίως η υπόθεση Μονάχου. Και όταν λέμε υπόθεση Μονάχου, εννοούμε τον εντοπισμό -το 1997- πολλών δεκάδων κειμηλίων κυπριακής προέλευσης σε διαμερίσματα του αρχαιοκάπηλου Αϊντίν Ντικμέν, τον επαναπατρισμό μέρους αυτών μόλις το 2013 και την προσπάθεια επαναπατρισμού και των υπολοίπων... εν ευθέτω χρόνω.

* Για όσους δεν παρακολούθησαν το θέμα, την περασμένη Δευτέρα αναμενόταν η ακρόαση για την τύχη αυτών των υπολοίπων. Η Τασούλα Χατζητοφή, η συμβολή της οποίας είναι αναμφισβήτητη στο θέμα του εντοπισμού του Ντικμέν [τουτέστιν, αν δεν τον εντοπίζαμε, σιγά που θα ξέραμε σήμερα πού είναι αυτοί οι θησαυροί], κατήγγειλε την ίδια μέρα ότι η Εκκλησία και η Πολιτεία έλαμψαν διά της απουσίας τους από την ακρόαση. Αντίθετα, παρών -για πρώτη φορά στα χρονικά- ήταν ο Αϊντίν Ντικμέν, ο οποίος διεκδικεί τα κειμήλια ως δικά του.

* Ακολούθησαν δηλώσεις της Εκκλησίας ότι παρακολουθεί "στενά" το θέμα για να ανταπαντήσει η Τασούλα Χατζητοφή ότι "προσποιείται η Εκκλησία" λέγοντας ότι όλα βαίνουν καλώς στην υπόθεση Μονάχου. Επανέλαβε, δε, την άποψη ότι η Εκκλησία μονοπωλεί το θέμα και δεν αφήνει κανέναν να μάθει οτιδήποτε σχετικά με την υπόθεση.

* Και έχει δίκαιο.

* Αν δεν ήταν η Τασούλα Χατζητοφή, κανένας από τους νέους δημοσιογράφους δεν θα γνώριζε τι είναι αυτή η υπόθεση Μονάχου και θα την αντιμετωπίζαμε όλοι σαν άλλο ένα θέμα στην ειδησεογραφία της χώρας.

* Ποτέ καμία ανακοίνωση από την Εκκλησία δεν έφτασε στο inbox μου [έστω, μέσω κλασικού ταχυδρομείου] που να εξηγεί τι είναι αυτή η υπόθεση, ποιος έκανε τι, γιατί είναι σημαντική, ποιες οι προσπάθειες Εκκλησίας και Πολιτείας στον επαναπατρισμό όχι μόνο αυτών αλλά και άλλων κειμηλίων που λεηλατήθηκαν από τις κατεχόμενες εκκλησίες και τους αρχαιολογικούς χώρους μετά το '74, και σήμερα βρίσκονται διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο.

* Διασπαρμένα κομμάτια της Ιστορίας μας.

* Αν κατέδειξε, λοιπόν, κάτι αυτή η... φιλονικία που ξέσπασε την περασμένη βδομάδα, είναι -για μια ακόμη φορά- την εσωστρέφεια Εκκλησίας και Πολιτείας για θέματα στα οποία θα μπορούσε να κάνει καλό... μάρκετινγκ. Τόσο απλά.

* Χρειάζεται μια καθωσπρέπει εκστρατεία και μια εξωστρέφεια που είναι αδύνατο να βρεθεί σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία, σήμερα.

* Πόσω μάλλον στη μυστικοπαθή Εκκλησία της Κύπρου.

* Η Τασούλα Χατζητοφή παίζει με σύγχρονους, διεθνείς όρους. Έχει ένα διεθνές δίκτυο ανθρώπων που γνωρίζουν τι έκανε μέχρι τώρα και τι θα συνεχίσει να κάνει παρά τον 'αποκλεισμό' της από ένα κυπριακό κύκλωμα που -έτσι κι αλλιώς- δεν έχει ανάγκη.

* Έχουμε όμως εμείς ανάγκη αυτό το δίκτυο επαφών που έχει αναπτύξει.

* Και καλό θα ήταν να περάσουμε ξανά στη δική της πλευρά.