Δεν ξέρω πόσοι και πόσο θα βρουν αναφορές στη νέα θεατρική παραγωγή του Σατιρικού Θεάτρου με το έργο "Εμείς, οι νέοι ή... τη γενιά μας!". Το βέβαιο είναι πως θα κερδίσει αμέσως και απόλυτα όσους διάνυσαν τα χρόνια της εφηβείας και νεότητάς τους τη δεκαετία του 1990 [αφού ξεπεράσουν το σοκ ότι η δεκαετία της νεότητάς τους έγινε... θέατρο εποχής! Τη γενιά σας, συντελεστές!] Το αμερικανικό κείμενο με τον πρωτότυπο τίτλο This is our Youth μεταφέρθηκε στην κυπριακή καθομιλουμένη και σε ένα διαμέρισμα στη Λευκωσία από τον Ευριπίδη Δίκαιο, ο οποίος αναδεικνύεται... μετρ του είδους! Το έργο αποτελεί τη μικρογραφία μιας γενιάς που διεκδικούσε την ελευθερία της αφήνοντας τους γονείς να πληρώνουν το ενοίκιο της ανεξαρτησίας της. Κι αυτό δεν ήταν πρόβλημα... Εντυπωσιακές ερμηνείες από τους τρεις ηθοποιούς, την Άντρια Ζένιου, τον Νεκτάριο Θεοδώρου και τον Ανδρέα Παπαμιχαλόπουλο και έχει δίκαιο ο σκηνοθέτης σημειώνοντας ότι πρόκειται για υποκριτικά απαιτητικό έργο. Τις ελάχιστες μελό στιγμές τις απώθησα μπροστά στο πόσο διασκεδαστική και καλοστημένη ήταν η παράσταση. Αν μπορούσα, θα έσπρωχνα στην Πάνω Σκηνή του Σατιρικού Θεάτρου όλους τους νέους από εκείνη τη δεκαετία και μετά. Για πολλούς λόγους. Ένας κύριος θα ήταν επειδή πρόκειται για μια απόλυτη αντανάκλαση νεότητας, είτε τότε ή ακόμη πιο παλιά ή τώρα. Sex, drugs, rock [σκέτο] και καλώδια στα τηλέφωνα. Και ένας δεύτερος, να ακούσουν τι ωραία μουσική ακούγαμε εμείς, οι νέοι, τότε.

Μερόπη Μωυσέως